My sweet heart! เมียเด็กคนซึน

EP0 แค่น้อง... 2 years ago (สองปีที่แล้ว) Jenny: แทนทำไรอยู่คะ You Blocked Jenny . . Mind: คิดถึงจังเลยค่ะ ช่วงนี้ไม่เจอกันเลย You Blocked Mind . . Wendy: แทน วันนี้ว่างมั้ยคะ You Blocked Wendy . . Nara: คอนโด XX ห้อง 127 Nara: ยังรออยู่นะคะ ;) Taenkun sent a photo (รูปหวานใจนั่งทับบนตัวของแทนคุน) Nara: คือ?? Taenkun: แทนไม่ว่าง Taenkun: ไม่ต้องส่งข้อความมาอีกนะ! "คนนี้บล็อกไม่ได้นะหวานใจ" คนตัวสูงบอกร่างบางที่นั่งทับอยู่บนหน้าท้องแกร่งและกำลังกดโทรศัพท์ของเขาด้วยความหงุดหงิดเมื่อผงกหัวขึ้นเห็นว่า 'หวานใจ' น้องสาวในความดูแลของเขากำลังไล่บล็อกผู้หญิงทุกคนในแอปพลิเคชันแชทสีเขียวอย่างดุเดือด "ทำไม!" พอโดนห้ามไม่ให้ทำคนตัวเล็กก็หน้างอตะคอกเสียงดังจนโดน 'แทนคุน' พี่ชายไม่แท้ ที่เธอหลงรักบีบปากเข้าให้ "อย่ามาตะคอก บอกว่าเพื่อนไง" “เพื่อนอะไรทำไมต้องชวนกันขึ้นห้อง!" หวานใจเถียง คนที่ชื่อ ‘นารา’ อะไรนี่ทั้งบอกคอนโดและเลขห้องดูก็รู้แล้วมั้ยว่าตั้งใจอ่อยผู้ชายของเธอ ไม่ยอมหรอก! แต่กำลังจะกดปลุ่มบล็อกก็โดนแทนคุนแย่งโทรศัพท์ไปซะก่อน ไม่ใช่ว่าไม่รู้ว่าโดนอ่อยแต่เพราะคนนั้นเป็นเพื่อนที่ยังต้องได้ร่วมงานกันอีกนานยังต้องติดต่อกันอยู่บล็อกตอนนี้ไม่ได้ ถึงนาราจะชอบทักมาแต่ถ้าไม่เกี่ยวกับเรื่องงานแทนคุนก็ไม่ตอบอยู่ดี "เขาชวนแต่ก็ไม่ได้ไปนี่" "ไม่รู้แหละ จะบล็อกๆๆ จะบล็อกให้หมด!” "..." "หงุดหงิดๆ ทำไมแทนต้องหล่อด้วยพอเข้ามหาลัยแล้วก็มีแต่คนมาชอบ" เด็กดื้อไม่ยอมฟังแย่งมือถือจากคนตัวสูงคืนมาและไล่บล็อกผู้หญิงออกให้หมด ริมฝีปากเล็กก็บ่นขมุบขมิบไปด้วย ห้ามยังไงก็ไม่ฟังแทนคุนจึงปล่อยให้หวานใจทำตามใจชอบเดี๋ยวค่อยไปตามอันบล็อกทีหลังก็ได้ "พอใจหรือยัง?" "อื้อ" "พอใจแล้วก็มานอน ดึกแล้ว" คนตัวสูงที่นอนมองร่างบางจัดการกับโทรศัพท์ของเขาจนเสร็จบอกเพราะมองดูเวลาก็เริ่มดึกมากแล้วพรุ่งนี้ต้องตื่นเช้าไปเรียนอีก "แทนกอดหนูหน่อย" คนตัวเล็กค่อยๆ ปีนลงจากหน้าท้องแกร่งสอดตัวเข้าไปใต้ผ้าห่มผืนเดียวกับคนเป็นพี่ที่พอโดนอ้อนก็ไม่ได้ตอบอะไรกลับมาแต่แขนแกร่งกลับดึงร่างบางเข้ามากอดแนบอกแน่นเหมือนเช่น 'ทุกคืน' ไม่ได้อยากทำหรอกนะแต่ถ้าไม่กอดหวานใจก็จะไม่ยอมหลับก็เลยต้องกอดไว้แบบนี้ พอโดนกอดหวานใจก็ขยับร่างกายให้แนบชิดกันมากขึ้นซุกหน้าลงกับอกแกร่งสูดจมูกดมกลิ่นกายเฉพาะตัวของแทนคุนที่เธอชอบและเสพติดไปแล้วเข้าปอดแรงๆ แล้วพึมพำกับอกเขาเบาๆ "ห้ามนอกใจหนูนะ" "นอกใจ?" "ก็อยู่มหาลัยแล้วมีแต่คนสวยๆ ถ้าเขามาจีบแทนห้ามหวั่นไหวนะ" "พี่โตแล้วมั้ยวะจะมีแฟนก็ไม่แปลก" "ไม่ได้!! หนูไม่ให้มี" "เป็นแค่น้องมีสิทธิ์ไรมาห้าม" "แทน!! หนูบอกแล้วไงว่าไม่ได้อยากเป็นน้อง" "..." "อยากเป็นเมี...อื้อ" ริมฝีปากเล็กที่เอาแต่โวยวายเพราะคนตรงหน้าพูดจาไม่เข้าหูถูกบีบอย่างแรงเพราะเธอกำลังจะพูดจาไม่น่ารักสักเท่าไหร่ออกมา “แก่แดด!" แทนคุนว่า อยู่แค่เกรด 11 (มัธยมห้า) แต่พูดออกมาได้เต็มปากว่าอยากเป็นเมียเขาเข้าใจหรือเปล่าเถอะว่า 'เมีย' จริงๆ น่ะต้องเป็นยังไง "หนูโตแล้ว! เตรียมตัวไว้เลยอีกปีครึ่งหนูก็จบไฮสกูลแล้ว!” "แล้ว?" "ก็แทนเคยบอกว่าถ้าหนูเรียนจบจะยอมให้หนูมีแฟนไง" "แล้ว?" "แทน!! แฟนคนแรกของหนูก็คือแทนไงอย่ามาทำไม่รู้ไม่ชี้นะ" "บอกตอนไหนว่าจะเป็นให้" "แล้วจะไม่เป็นเหรอ : (" ถึงจะแอบหลุดยิ้มกับคำพูดของเด็กตรงหน้าก็อดแกล้งแหย่ให้เธอหงุดหงิดไม่ได้ แต่พอเขาถามแบบนั้นออกไปหวานใจก็หน้าหงอยเลย คนตัวเล็กมองเขาอย่างตัดพ้อจนต้องรีบเปลี่ยนเรื่อง "นอนได้แล้ว" "อื้อ แทนตอบหนูก่อน!" "นอน ถ้าไม่นอนก็กลับห้องตัวเองไปเลย" กดศีรษะเล็กลงซุกอกอีกครั้งบังคับให้เธอนอนแต่หวานใจก็ยังไม่เลิกเซ้าซี้จนเขาต้องขู่เธอถึงยอมเงียบแล้วนอนซุกอกเขาแต่โดยดี "ฮึ่ย จำไว้เลยนะ” สุดท้ายก็ต้องยอมข่มตานอนเพราะไม่อยากกลับไปนอนห้องของตัวเอง ตั้งแต่ที่ย้ายมาอยู่คอนโดกับแทนคุนสองคนก็แทบจะไม่มีวันไหนเลยที่หวานใจจะไม่ได้นอนกอดเขา ให้กลับไปนอนคนเดียวอีกก็ไม่ชินแล้ว หลังจากที่พ่อแม่เสียไปเพราะอุบัติเหตุหวานใจก็อยู่กับครอบครัวของแทนคุนมาตลอด ตอนแรกก็กลัวว่าจะโดนแทนคุนหมั่นไส้หรือเกลียดเธอเหมือนในนิยายที่เคยอ่านที่อยู่ดีๆ เธอก็เข้าไปเป็นส่วนเกินในครอบครัวของเขา ที่หวานใจได้มาอยู่กับครอบครัวแทนคุนก็เพราะว่าพ่อแม่เธอเป็นเพื่อนสนิทกับพ่อแม่ของแทนคุนน่ะเมื่อเธอไม่มีใครก็ได้ครอบครัวเขานี่แหละคอยช่วยเหลือรับเธอมาอยู่ด้วย สถานการณ์ทางการเงินน่ะไม่ได้ลำบากหรอกนะเพราะมีเงินทองและมรดกมากมายที่พ่อแม่เธอทิ้งไว้ให้แต่เพราะเป็นเด็กผู้หญิงตัวคนเดียวพ่อแม่แทนคุนก็รักและเอ็นดูเธอเหมือนลูกจึงรับมาดูแลซึ่งหวานใจในตอนนั้นก็ไม่ได้เข้มแข็งพอที่จะอยู่คนเดียวเธอจึงไม่ปฏิเสธความหวังดีของเพื่อนสนิทพ่อแม่ การเสียพ่อแม่ไปอย่างกะทันหันแบบนั้นมันก็หนักเกินไปสำหรับเด็กคนหนึ่งที่จะต้องรับมือและผ่านมันไปให้ได้ด้วยตัวคนเดียว ในเวลาที่อ่อนแอที่สุดก็ต้องการใครสักคนคอยอยู่ข้างๆ แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็กลัวว่าจะเข้ามาเป็นส่วนเกินในครอบครัวของแทนคุนอยู่ดี แต่ผิดคาด... ถึงจะเย็นชาและซึนไปหน่อยแต่แทนคุนดูแลเธอดีมากๆ ตอนที่เขายังเรียนอยู่มัธยมทั้งคู่ก็ไปเรียนพร้อมกันทุกวันจนกระทั่งเมื่อไม่กี่เดือนที่ผ่านมาแทนคุนเข้ามหาลัยแล้วเวลาเรียนก็ไม่ตรงกันแต่เขาก็ยังคอยไปรับไปส่งเธออยู่ดี หวานใจงอแงไม่ยอมอยู่บ้านคนเดียวเพราะแทนคุนจะออกมาอยู่คอนโดที่อยู่ใกล้มหาลัยมากกว่าแทนคุนก็ยอมให้เธอมาอยู่ด้วยถึงจะใจแข็งและต้องงอแงอยู่นานก็เถอะ เขาใจดีแบบนี้ไง... เธอถึงได้ตกหลุมรักเขาจนไปไหนไม่ได้ ส่วนแทนคุนถึงจะทำเพราะเห็นเธอเป็นเหมือนน้องสาวคนหนึ่งแต่หวานใจก็ค่อนข้างมั่นใจว่าเขาน่ะต้องมีใจให้กันบ้างแหละไม่อย่างนั้นเขาต้องปฏิเสธเธอไปแล้วสิแต่นี่เวลาเธอตื๊อขอเป็นแฟนเขาแค่บอกว่า ‘รอให้โตกว่านี้ก่อน' แสดงว่าถ้าเธอโตแล้วเขาจะยอมเป็นแฟนเธอใช่มั้ยนะ? คาดหวังไปแล้วจะมาบอกให้ตัดใจตอนนี้ไม่ทันแล้วนะบอกไว้ก่อน! . . @PMU High School "วันนี้อาจจะมารับช้านะ ไปเดินห้างรอก็ได้" คนตัวสูงที่เพิ่งขับรถเข้ามาจอดหน้าโรงเรียนของฉันบอกพร้อมกับเอื้อมมือไปด้านหลังเพื่อหยิบกระเป๋านักเรียนให้ฉันด้วย “หนูไปรอที่มหาลัยแทนได้มั้ย?" "ไม่ได้!" "ทำไม!" "ไม่ก็คือไม่ อย่าถามเยอะ" "แทนอะ แบบนี้ตลอดเลย : (” ฉันคว้ากระเป๋ามาจากมือของคนใจร้ายพร้อมกับบ่นไปด้วย เปิดเทอมมาตั้งหลายเดือนแล้วขอไปหาที่มหาลัยทีไรก็แบบนี้ตลอด ซ่อนอะไรไว้นักหนาถึงไม่ยอมให้ฉันไปก็ไม่รู้ "ลงไปได้แล้วไป สายแล้ว" เขาหยิบเสื้อคลุมมาสวมให้ฉันแล้วก็เปลี่ยนเรื่องอีกตามเคย "เดี๋ยวสิ แทนลืมอะไรหรือเปล่า" ฉันจับมือเขาที่กำลังจะเปิดประตูรถออกให้ฉันไว้แล้วทวงสิ่งที่เราทำกันทุกเช้าแต่เพราะวันนี้ตื่นสายกันก็เลยรีบๆ จนไม่ทันได้ทำ แล้วก็เหมือนว่าจะมีคนเฉไฉตีมึนไม่ยอมทำด้วยนะ ใครจะยอมกันเล่า! "ไม่ลืมนี่" "แก่แล้วหรือไงทำไมขี้ลืมจัง" "แล้วลืมอะไรล่ะ" "อื้อ!" ฉันไม่ตอบแต่เชิดหน้าขึ้นทำปากจู๋ให้เขาแค่นั้นก็รู้แล้วว่าต้องทำอะไร แทนคุนส่ายหัวเล็กน้อยแต่ก็ยอมก้มลงมาประทับริมฝีปากลงบนอวัยวะเดียวกันจนเกิดเสียงดัง... จุ๊บ! “อะไรแบบนี้นี่จำเก่งจังนะ" คนตัวสูงทิ้งสัมผัสอุ่นๆ ไว้แล้วผละออก ฉันยิ้มให้เขาอย่างพอใจจนโดนคนตัวสูงยีผมเข้าให้ "แน่นอน~ รักแทนนะ ขอบคุณที่อยู่กับหนู" ฉันโผลเข้ากอดเขาแน่นเงยหน้าขึ้นหอมแก้มเขาฟอดใหญ่พร้อมกับบอกประโยคที่มักจะพูดกับเขาอยู่เสมอเพราะรู้สึกขอบคุณจริงๆ ก่อนจะยอมผละออกลงจากรถเดินเข้าไปในโรงเรียนอย่างอารมณ์ดี ร่างสูงหลุดยิ้มออกมากับการกระทำเมื่อครู่ของเด็กดื้อที่พอฉวยโอกาสกับเขาเสร็จก็เดินหนีไปเลยทิ้งไว้เพียงสัมผัสอุ่นๆ ที่ริมฝีปากและข้างแก้มกับหัวใจของเขาที่มันเต้นรัวไม่เป็นส่ำ หวานใจน่ะชักจะดื้อขึ้นทุกวันแล้วนะ กลัวจริงๆ ว่าเขาจะทนไม่ไหวเข้าสักวัน... IG (Photo รูปหวานใจชูสองนิ้วแท็กแทนคุนในรูปตรงหัวใจ) Wanjai: ตั้งใจเรียนนะคนแก่ :P @Taenkun แก่อะไร? เขาเพิ่งอยู่ปีหนึ่ง เดี๋ยวเถอะเด็กแสบ!