เวย์ยื่นหน้าเข้าไปใกล้พายอีกแต่ก่อนที่ริมฝีปากหยักจะได้สัมผัสลงบนกลีบปากบางทั้งคู่ก็ต้องผละออกจากกันเพราะได้ยินเสียงของพัตที่ตะโกนมาแต่ไกล
“ไอ้เวย์ พวกไอ้เซฟกับไอ้ครามโทรมาบอกว่าพวกมันกับคนอื่นๆ จะไปเลี้ยงฉลองแชมป์กันที่ร้านประจำ มึงจะไปด้วยไหม?” พายรีบดันเวย์ออกห่างแล้วลุกขึ้นยืนอย่างรีบร้อนแต่เวย์กลับกรอกตาไปมาเพราะพัตดันขัดจังหวะของเขากับพายซะได้
“กูเจ็บอยู่จะไปได้ไง” เสียงทุ้มเอ่ยออกไปอย่างไม่สบอารมณ์สักเท่าไรนัก
“เออ...ก็จริงของมึง... ถ้างั้นกูกลับก่อนละกัน เดี๋ยวไปส่งพี่พายเสร็จกูค่อยไปหาพวกมมัน... ป่ะพี่พายกลับบ้านกัน” พัตพูดจบก็หันไปหาพาย แต่ดูเหมือนเวย์จะไม่ชอบใจนักกับสิ่งที่เพื่อนพูดเพราะคืนนี้เขาไม่คิดจะให้พายกลับออกไปอย่างแน่นอน
“ได้สิ… งั้นเดี๋ยวพี่ขอไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ” พายทำตัวไม่ถูกเพราะก่อนหน้านี้เธอดันเคลิ้มไปกับสายตาของเวย์จนทำให้พัตเกือบจะได้เห็นเขาและเธอจูบกั
