พ่ายรักร้ายนายแฟนเด็ก

14 : รื้อฟื้นความทรงจำ Nc+

ริมฝีปากร้อนชื้นบดเบียดลงไปบนกลีบปากอวบอิ่มของพายพร้อมกับฝ่ามือหนาที่บีบปลายคางของเธอเพื่อบังคับให้รับจูบที่แสนเร้าร้อนจากเขา พายดิ้นไปมาพร้อมกับมือเล็กที่ยกขึ้นมาทุบลงบนอกของเวย์แบบรัวๆ เพราะสิ่งที่เขากำลังทำอยู่นั้นมันไม่ถูกต้อง เธอเป็นพี่สาวของเพื่อนสนิทของเขาแถมตรงนี้ยังเป็นในลิฟท์อีกต่างหาก แต่ไม่ว่าจะทุบเท่าไรเขาก็ไม่ขยับไปไหนเลย แถมยังกอดเธอไว้จนแน่นอีกต่างหาก

ติ้ง!!

เสียงประตูลิฟท์เปิดออก และก็เป็นเหมือนเสียงที่ช่วยชีวิตของพายไว้เพราะเวย์ยอมละจากเธอ แต่กว่าเขาจะยอมถอนจูบออกจากปากของเธอก็เล่นทำเอาพายถึงกับต้องหอบโกยอากาศเข้าปอดแบบรัวๆ เลยทีเดียว พลางใบหน้าหวานก็เห่อร้อนไปหมด ทั้งที่ไม่ได้เต็มใจให้เขาจูบแต่ไม่รู้ทำไมใจเธอถึงได้ใจสั่นขนาดนี้

เวย์ก้มมองใบหน้าหวานที่ตอนนี้ขึ้นสีแดงระเรื่อก่อนจะกระตุกยิ้มร้ายออกมา จากนั้นเขาก็จับข้อมือเล็กของเธอแล้วฉุดให้เดินตามเขาออกไปยังลานจอดรถ จริงๆ แล้วหลังจากกินข้าวเย็นเสร็จเขาต้องเป็นคนไปส่งแอร์รินคู่หมั้นสาวของเขาตามคำสั่งของแม่ของเขา แต่ตอนนี้เขาไม่สนอะไรอีกแล้วเพราะสิ่งเดียวที่เขาสนใจในตอนนี้คือคนตัวเล็กตรงหน้ามากกว่า หลังจากที่ได้จูบเธออีกครั้งมันก็ทำให้เขามั่นใจแล้วว่าร่างกายของเขาต้องการเธอมากแค่ไหน...

เวย์ลากพายมาจนถึงรถหรูของตัวเองก่อนจะเปิดประตูด้านหลังแล้วผลักเธอเข้าไปด้านในก่อนที่เขาจะตามเข้าไปติดๆ และปิดประตูเสียงดัง

“จะ... จะทำอะไร ลุกออกไปเดี๋ยวนี้นะเวย์!!” พายที่ถูกเวย์ฉุดกระชากลากถูออกมาจากร้านอาหารและตอนนี้ยังถูกเขายัดเข้ามาในรถแถมเขายังตามมาคร่อมเธอไว้จนหมดหนทางที่จะหนีอีกต่างหาก

“ทำไม? กลัวเหรอ?” คิ้วหนาเลิกสูงพร้อมกับมุมปากที่ยกแสยะยิ้มออกมา พอเห็นปฏิกิริยาของเธอที่ออกอาการกลัวจนเห็นได้ชัดเวย์ก็รู้สึกสนุกขึ้นมา ตอนแรกเขากะจะพาเธอกลับไปที่ห้องแต่ตอนนี้เขาเปลี่ยนใจแล้ว

เวย์ยื่นใบหน้าหล่อเหลาของตัวเองเข้าไปใกล้ใบหน้าหวานของพายพร้อมกับจมูกโด่งที่ซุกลงไปบนซอกคอขาวของเธอพร้อมกับสูดดมกลิ่นหอมของเธออย่างถือวิสาสะ ลมหายใจร้อนผ่าวของเขาทำเอาพายที่พยายามดิ้นรนหาทางหนีถึงกับหยุดนิ่งไปพร้อมกับขนอ่อนที่ลุกชันไปทั้งตัว ใบหน้าหวานเองก็ร้อนผ่าวไปหมด

“วะ... เวย์ หยุด... หยุดเดี๋ยวนี้!” เสียงหวานเอ่ยออกไปตะกุกตะกักพร้อมกับมือบางที่ยกขึ้นมาดันแผงอกแกร่งที่กำลังเบียดเข้าหาเธออยู่ แต่คนฟังกลับยกยิ้มออกมา

“แน่ใจเหรอว่าอยากให้หยุด... ตรงนี้ของเธอมันแข็งแล้วก็ถูกับอกของฉันอยู่นะพาย” ไม่พูดเปล่าแต่นิ้วมือหนากลับเขี่ยยอดอกที่ตั้งชันของเธอจนดันเนื้อผ้าบางๆ ออกมาไปด้วย พายได้ยินแบบนั้นก็หน้าแดงขึ้นมาทันที ช่างน่าอายที่เธอมีอารมณ์แบบนี้ทั้งที่เขาทำเพียงแค่จูบที่ต้นคอของเธอเบาๆ เท่านั้น

“พูดบ้าอะไรของนาย ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้!!” พายพยายามที่จะดันเวย์ให้ออกห่างแต่เวย์กลับพลิกตัวเองนั่งลงข้างๆ เธอแล้วรั้งเอวบางของเธอไว้ทำให้พายกลับเป็นคนที่ขึ้นไปนั่งคร่อมอยู่บนหน้าตักแกร่งของเขาแทน

ทันทีที่ต้นขาขาวสัมผัสกับหน้าขาแกร่งของเขาเธอก็รับรู้ได้ถึงบางอย่างที่กำลังตื่นตัวอยู่ภายใต้กางเกงยีนส์เนื้อหนาของเขา ดวงตากลมโตเริ่มเบิกกว้างขึ้นพร้อมกับริมฝีปากที่เม้มเข้าหากันจนแน่น ใบหน้าหวานเห่อแดงหนักขึ้นไปอีก ความรู้สึกที่ไม่ควรรู้สึกกับเขามันกำลังทำให้เธอไม่เป็นตัวของตัวเองและทำให้เธอกลายเป็นผู้หญิงหน้าไม่อาย

“เวย์...” เสียงหวานเอ่ยเรียกชื่อของเขาออกมาเบาๆ เพราะเขากำลังทำให้เธอเสียการควบคุมตัวเอง

“อะไร... หื้ม?” แต่คนเจ้าเล่ห์กลับใช้เวลาที่เธอกำลังประหม่าและเขินอายนั้นแกล้งให้เธออายหนักกว่าเดิมพร้อมกับยื่นหน้าเข้าไปใกล้เธอมากกว่าเดิม แขนแกร่งกอดรัดเอวบางไว้จนแน่นแต่พายกลับยกมือขึ้นดันบ่าของเขาเอาไว้

“เวย์ปล่อย... ฉันต้องกลับไปหาเพื่อนจริงๆ... ฉันขอร้อง...” ในเมื่อใช้ไม้แข็งไม่สำเร็จ พายจึงเปลี่ยนวิธีลองพูดดีๆ กับเขาดูเผื่อเขาจะเห็นใจและปล่อยเธอ แต่เธอกลับคิดผิดเพราะยิ่งเธอแสดงออกให้เขาเห็นว่าเธอเขินอายมากเท่าไรเขาก็ยิ่งกอดรัดเธอแน่นมากขึ้นเท่านั้น

“ฉันบอกแล้วไงว่าไม่... ต้องให้ย้ำอีกกี่ครั้งพาย” สายตาคมจ้องหน้าเธออย่างไม่ละสายตา

“แต่ฉันมากับเพื่อน... แล้วฉันก็ออกมานานแล้ว ป่านนี้เพื่อนฉันคงเป็นห่วงแล้ว” พายพยายามหาทางรอดแต่เวย์กลับไม่ยอมปล่อยเธอ

Rrrr….

และก็เหมือนสวรรค์จะรับรู้ว่าเธอต้องการความช่วยเหลือเมื่อเสียงโทรศัพท์มือถือดังมาจากกระเป๋าถือของเธอ ทั้งพายและเวย์หันไปตามต้นเสียงก่อนที่จะเป็นเวย์ที่หยิบโทรศัพท์เครื่องเล็กออกมาแล้วยื่นมันให้เธอ

“รับสาย!” เสียงทุ้มออกคำสั่งแต่พายกลับไม่ยอมทำตาม เธอเลือกที่จะกดตัดสายของริชาที่โทรเข้ามา คิ้วหนาขมวดเข้าหากันทันทีที่เห็นเธอทำแบบนั้น ก่อนที่ฝ่ามือหนาของเวย์จะเลื่อนต่ำลงจากด้านหลังพร้อมกับสอดเข้าไปใต้ชายกระโปรงของชุดเดรสสีหวานที่พายสวมใส่อยู่ และเสียงโทรศัพท์ของพายก็ดังขึ้นอีกครั้งแต่ครั้งนี้เป็นเวย์ที่กดรับสายและยื่นมันไปแนบหูของเธอพร้อมกับกระซิบเสียงเบาสั่งที่ข้างหูให้เธอคุยกับเพื่อน แต่มืออีกข้างก็ยังไม่หยุดที่จะลุกล้ำเข้าไปใต้กระโปรงของเธอ พายรู้สึกร้อนวูบวาบทุกครั้งที่ฝ่ามือร้อนของเขาสัมผัสกับผิวเนื้อของเธอ

“ว่าไงริชา” น้ำเสียงหวานเอ่ยออกไปพร้อมกับพยายามปรับเสียงให้เป็นปกติที่สุดเพราะตอนนี้เวย์เริ่มจะลุกล้ำเข้าไปใต้ชั้นในตัวจิ๋วของเธอแล้ว มือบางอีกข้างที่ว่างอยู่พยายามปัดป้องไม่ให้เขาทำอะไรเกินเลยไปมากกว่านั้น แต่มันกลับไม่เป็นผลเพราะมือหนาของเวย์รวบข้อมือของเธอไว้

“(เมิงอยู่ไหนเนี้ย กรูเดินไปหาที่ห้องน้ำก็ไม่เจอ)”

“โทษทีพอดีพัตโทรมาน่ะ บอกว่ามีเรื่องกรูก็เลยออกมาหาน้องน่ะ อือ...” พายที่กำลังคุยโทรศัพท์อยู่กับเพื่อนเป็นต้องเม้มริมฝีปากเข้าหากันเพราะอยู่ๆ เวย์ก็ดันนิ้วเข้าไปในกลีบกุหลาบที่ตอนนี้กำลังฉ่ำเยิ้มจากการเล้าโลมของเขา การกระทำของเขาทำเอาพายถึงกับสะดุ้งเพราะเธอไม่คิดว่าเขาจะดันมันเข้ามา

“(มีเรื่องอะไรเหรอเมิง? ให้กรูไปด้วยไหม?)” น้ำเสียงของเพื่อนที่ตอบกลับมาฟังดูเป็นห่วงเธอเอามากๆ แต่ตอนนี้พายแทบจะไม่เป็นตัวของตัวเองแล้ว และรู้สึกผิดไม่น้อยที่ต้องโกหกเพื่อนออกไปแบบนั้น

“มะ...ไม่เป็นไร ฝากขอโทษพี่นนท์ด้วยนะ เอาไว้เจอกันพรุ่งนี้นะ” พูดจบก็วางสายทันทีพร้อมกับสายตาหวานที่ตวัดมามองเวย์

“ทำบ้าอะไรของนาย ฉันคุยกับเพื่อนอยู่นะ... อะ...เอาออกไปเดี๋ยวนี้” เสียงหวานดุออกมาแต่คนฟังกลับไม่สะทกสะท้านใดๆ ทั้งสิ้น แถมยกยิ้มกวนมาให้อีกต่างหาก

“แฉะขนาดนี้แล้วยังจะให้ฉันเอาออกจริงๆ เหรอ? หรือว่าอยากได้อะไรที่มันใหญ่กว่านิ้ว” คำพูดพร้อมกับรอยยิ้มกวนอารมณ์ของเขาทำเอาพายถึงกับหน้าแดง ทั้งโมโหเขา ทั้งรู้สึกปั่นป่วน อารมณ์ทุกอย่างตีกันมั่วไปหมด

“พูดมาสิว่าอยากได้อะไร นิ้ว...หรือเอ็น”

“เวย์!! ยะ...หยุดพูดจาลามกซะที แล้วก็ปล่อยฉันได้แล้วฉันจะกลับบ้าน” พายหน้าร้อนผ่าวหลังจากฟังคำพูดของเวย์จบ แต่คำพูดของเขาที่มันทั้งตรงและแสนหยาบคายนั้นกลับทำให้หัวใจของเธอเต้นแรงแปลกๆ

“ฉันพูดผิดตรงไหน!?.... แต่ว่าไหนๆ ก็ไหนๆ แล้วเรามารื้อฟื้นความทรงจำกันหน่อยดีกว่า ตอนนี้ลูกชายฉันพร้อมแล้วด้วย มันแข็งจนปวดไปหมดแล้ว” ปลายเสียงกระเส่าเล็กน้อยพร้อมกับพ่นลมหายใจร้อนรดใบหูเล็กก่อนที่ลิ้นชื้นจะเลียมันเบาๆ

“ไอ้บ้าเวย์!! นายนี่มัน.... อื้มมมม...” ความหน้ามึนของเวย์ทำเอาพายอดที่จะด่าไม่ได้แต่คำพูดของเธอกลับต้องถูกกลืนลงคอ เพราะริมฝีปากร้อนของเขาประกบลงมาพร้อมกับนิ้วหนาที่เริ่มขยับเข้าออกร่องรักกลางกายสาวของเธอเป็นจังหวะเนิบนาบก่อนจะค่อยๆ เร่งจังหวะถี่ขึ้น ทำเอาเสียงหวานครางอื้อออกมาเลยทีเดียว มือบางที่ก่อนหน้านี้ทุบอยู่ที่อกของเขากลับเปลี่ยนเป็นจับยึดบ่าแกร่งไว้แทน

เรียวลิ้นร้อนของเวย์แทรกเข้าไปในโพลงปากหวานของพายก่อนจะตวัดรัดเกี่ยวกับลิ้นเล็กจนเกิดเสียงดังสุดวาบหวาม มือหนาจัดการปลดซิปกางเกงของตัวเองออกก่อนจะงัดมังกรที่ผงาดตื่นเต็มตัวออกมาพร้อมทั้งชัดรูดเพื่อเพิ่มความพร้อม ก่อนที่มืออีกข้างจะจับยึดสะโพกไว้แล้วสอบเอวหนาดันท่อนเอ็นที่แข็งขืนของตัวเองเข้าใส่ร่องรักฉ่ำเยิ้มแทนนิ้วที่ถูกถอนออกมา สัมผัสที่ปราศจากสิ่งห่อหุ้มทำเอาเวย์รู้สึกดีอยู่ไม่น้อย และนี่ก็เป็นอีกครั้งที่เขามีอะไรกับพายโดยไม่สวมเครื่องป้องกัน

“อื้อออออ....” พายที่รับรู้ได้ถึงสิ่งที่ลุกล้ำเข้ามาในตัวเองก็ถึงกับเกร็งพร้อมกับเสียงหวานที่ครางออกมา มือบางจิกเล็บลงบนบ่าแกร่งอย่างต้องการหาที่ระบาย การสอดใส่ที่ไม่ทันตั้งตัวทำเอาพายสะดุ้งพร้อมกับร่องรักที่บีบรัดจนทำเอาเวย์ถึงกับครางอื้อในลำคอ

“พายอย่ารัดแน่น มันปวด... ซี๊ดดด”

“อ๊ะๆๆ อื้ออออ เวย์... บะ เบา... เบาๆ อื้มมมม” ทันทีที่เวย์ปล่อยให้ริมฝีปากของเธอเป็นอิสระพายก็หอบหายใจถี่ ก่อนจะตามมาด้วยเสียงครางกระเส่าเพราะเวย์ที่ทนแรงตอดรัดไม่ไหวจนต้องขยับเอวสอบกระทั้นเอ็นร้อนใส่เธอพร้อมกับมือหนาที่จับสะโพกมนให้ขย่มลงมาหาตัวเอง

แรงกระแทกกระทั้นของเขาบวกกับแรงกดสะโพกของเธอที่เขาเป็นคนชักนำทำให้เอ็นร้อนไซส์เกินมาตรฐานของเขาเข้ามาในช่องทางรักของเธอจนสุดโคน และก็ปฏิเสธไม่ได้เลยว่ามันทำให้ทั้งเขาและเธอเสียวซ่านไม่น้อย

“อ๊าาาา เวย์.....”

“โทษทีฉันอ่อนโยนไม่เป็น ซี๊ดดด... อ่าห์” เสียงทุ้มเอ่ยตอบกลับไปพร้อมกับรั้งเอวบางให้กดสะโพกลงมาหาเขาหนักหน่วงกว่าเดิม แรงกระแทกและโยกคลึงทำเอารถหรูสั่นไปทั้งคัน

มือหนาของเวย์จับยึดสะโพกของพายไว้มั่นก่อนจะสอบเอ็นร้อนขึ้นไปหาร่องรักของเธอถี่ระรัว

“วะ...เวย์เบาๆ มัน จะ...จุก อื้มมมมม” น้ำเสียงสั่นเครือบอกออกไปเมื่อความใหญ่โตกระหน่ำเข้ามาในตัวเธอแบบไม่ยั้ง มันทั้งเสียวและทั้งจุกจนหายใจแทบไม่ทัน

เวย์ที่เห็นท่าทางของพายตอนที่เขาตอกอัดความใหญ่โตเข้าหาเธอ ใบหน้าหวานเหยเกเพราะความจุก กลีบปากอิ่มสวยเผยอขึ้นพร้อมกับเปล่งเสียงครางออกมา ริมฝีปากหยักยกยิ้มก่อนที่มือหนาข้างหนึ่งจะเลื่อนขึ้นมาจับคางมนไว้แล้วสอดเรียวลิ้นร้อนเข้าไปในโพรงปากหอมหวานของเธอพร้อมกับเกี่ยวพันหยอกล้อกับลิ้นเล็กอีกครั้ง จนความจุกเมื่อครู่แปรเปลี่ยนเป็นเสียวซ่านแทบขาดใจแทน

“อื้ออออ” เสียงเล็กร้องประท้วงในลำคอเบาๆ เมื่อเริ่มหายใจไม่ถนัด ใบหน้าหล่อเหลาจึงยอมผละออกห่าง สองสายตาหวานเยิ้มสอดประสานกัน ลมหายใจอุ่นร้อนจากปลายจมูกคมสันเป่ารดที่แก้มขาวเนียนแผ่วเบา ก่อนจะเลื่อนใบหน้าหล่อคมมาคลอเคลียกับซอกคอขาวพร้อมกับขบเม้มเบาๆ แต่เอวสอบก็ยังคงออกแรงกระแทกกระทั้นอย่างต่อเนื่อง

“วะ...เวย์ .... มะ... ไม่ไหวแล้ว... อื้ออออ”

“โคตรเสียวเลยพาย อื้มมม...!!” เสียงทุ้มก็ครางออกมาไม่แพ้กันเมื่อรู้สึกถึงความเสียวซ่านที่ถึงขีดสุด สองร่างกระตุกเกร็งก่อนจะปลดปล่อยน้ำรักออกมาพร้อมกัน พายหมดเรี่ยวแรงปล่อยตัวซบลงกับบ่ากว้างของเวย์พลางหอบหายใจถี่ราวกับเพิ่งผ่านการวิ่งมาราธอนมาก็ไม่ปาน มือหนายกสะโพกมนขึ้นสูงเล็กน้อยก่อนที่ความใหญ่โตจะหลุดออกจากร่องรักพร้อมกับน้ำรักสีขาวขุ่นที่ไหลทะลักออกมาด้วย คนตัวเล็กสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อรู้สึกโหวงระหว่างเรียวขาสวย

เสียงหอบหายใจของคนทั้งคู่ดังสอดประสานกันไปมาเมื่อกิจกรรมหวามจบลง ดวงตากลมสวยปิดเข้ากันทั้งที่ยังคงนั่งคร่อมอยู่บนหน้าตักแกร่งของเขา เวย์มองใบหน้าหวานของพายที่หมดแรงหลับซบอยู่กับบ่าของตัวเองก่อนจะเอ่ยเสียงทุ้มออกมาเบาๆ

“มันยังไม่จบแค่นี้หรอกพาย เธอทำให้ฉันเป็นแบบนี้... เธอต้องรับผิดชอบ”