พ่ายรักร้ายนายแฟนเด็ก

3 : ยั่วกันเหรอ?

สองสาวนั่งคุยกันไปและดื่มกันไปเรื่อยๆ และอยู่ๆ พายก็รู้สึกอยากเข้าห้องน้ำขึ้นมา เธอประคองตัวเองลุกขึ้นยืน แต่ทันทีที่หญิงสาวยืนเต็มความสูงเธอก็สามารถเรียกสายตาของหนุ่มๆ ที่อยู่รอบด้านให้หันมาสนใจเธอได้ แม้ว่าคืนนี้เธอจะสวมเพียงชุดเดรสแขนตุ๊กตาธรรมดาๆ สีขาวที่ยาวคลุมเข่ากับรองเท้าส้นสูงที่เพื่อนสาวบังคับให้ใส่แทนรองเท้าผ้าใบของเธอ แต่ด้วยหน้าอกหน้าใจที่มีอยู่ไม่น้อยบวกกับเอวคอดและสะโพกผายนั้นมันก็ทำให้ชุดเดรสที่แสนจะธรรมดากลายเป็นชุดที่เซ็กซี่ขึ้นมาทันที

“กรูไปห้องน้ำก่อนนะ”

“งั้นเดี๋ยวกรูไปเป็นเพื่อน... เมิงดูเมาแล้วอ่ะพาย”

“ใครเมา?.... เมิงไม่ต้องเลย... กรูไปเองได้... เมิงนั่งรออยู่นี่แหละ... เดี๋ยวมา”

พายปฏิเสธความหวังดีของริชาที่อาสาจะพาเธอไปห้องน้ำ และคนที่เริ่มจะเมาแล้วก็คัดค้านเถียงคอเป็นเอ็นว่าตนไม่ได้เมาและดึงดันจะเดินไปเองจนเพื่อนสาวได้แต่ส่ายหน้าแล้วปล่อยให้เธอเดินไปโดยคอยมองตามอยู่ห่างๆ ถึงแม้ว่าจะออกอาการเซบ้างเล็กน้อยแต่พายก็ประคองตัวเองจนไปถึงห้องน้ำ

หลังจากทำธุระเสร็จเธอก็เดินมุ่งหน้ากลับไปยังโต๊ะที่เธอนั่งอยู่กับริชาก่อนหน้านั้นแต่เมื่อมาถึงก็กลับไม่เห็นเพื่อนสาวแล้ว

“อ้าว ยัยริชาหายไปไหนแล้วอ่ะ” เธอพึมพำเบาๆ ด้วยเสียงอ้อแอ้ของคนเมาพลางกวาดสายตาไปรอบๆ แต่ก็ไม่เห็นแม้เงาของเพื่อนสาว เธอจึงสำเหนียกได้ว่าถูกเพื่อนทิ้งซะแล้ว

“ยัยบ้าริชาทิ้งกันได้ไงเนี้ย ไหนบอกจะนั่งคอยอยู่ตรงนี้ไง” หญิงสาวพึมพำใบหน้าสวยเริ่มแดงระเรื่อเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ เธอพยายามประคองสติและร่างกายของตัวเองให้ก้าวเดินออกไปด้านนอกเพื่อเรียกแท็กซี่กลับบ้านถึงแม้ว่าจะไม่มีโทรศัพท์ติดตัวเนื่องจากเธอฝากให้ริชาชาร์ทแบตฯ ให้ แต่เธอก็ยังโชคดีที่มีกระเป๋าสตางค์ที่คว้าติดมือมาด้วย ...แต่เอาเถอะถึงบ้านแล้วค่อยว่ากัน... คิดได้ดังนั้นก็ก้าวเท้าเล็กๆ ออกมาจากคลับหรูโดยที่เจ้าตัวไม่รู้เลยว่าทุกการกระทำของเธอนั้นกำลังถูกจับจ้องจากสายคมของใครบางคนอยู่…..

..................................

ทางด้านริชา... เธอนั่งรอพายอยู่ที่โต๊ะตัวเดิมมาสักพักหนึ่งแล้วแต่ก็ยังไม่เห็นแม้แต่เงาของเพื่อนรักออกมาจากห้องน้ำเลย ทั้งๆ ที่โต๊ะที่เธอนั่งอยู่นั้นไม่ได้ไกลจากทางเข้าห้องน้ำเท่าไรนัก ริชานั่งรอพายพลางกดโทรศัพท์ในมือไปด้วย แต่ในขณะที่ริชาก้มหน้าก้มตาอยู่กับจอโทรศัพท์มือถือนั้นพายก็ประคองตัวเองออกมาจากห้องน้ำ แต่ด้วยความเมาจึงทำให้สายตาของเธอพล่ามัวเลือนลางจึงมองไม่เห็นเพื่อนสาวพลานคิดไปว่าตัวเองถูกเพื่อนสาวอย่างริชาทิ้ง......

..................................

พายที่คิดว่าถูกเพื่อนรักทิ้งกลับบ้านไปก่อนแล้วก็เดินเซมาหยุดอยู่ที่ริมฟุตบาทหน้าคลับหรูที่ตอนนี้ไม่ค่อยมีคนมากนักเพราะนักท่องราตรีส่วนใหญ่ยังอยู่ในร้านกัน และตอนนี้เวลาก็เลยเที่ยงคืนไปแล้วแต่เธอยังคงยืนอยู่หน้าคลับ ในหัวมึนงงเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์แต่ก็ยังพอมีสติที่จะพาตัวเองมาหยุดยืนพิงเสาไฟหน้าคลับได้โดยที่ไม่ล้มไปกองกับพื้นให้อับอายสายตาผู้คนบริเวณนั้น การ์ดของร้านที่เห็นเธอยืนอยู่จึงเข้าไปถามแล้วก็ได้คำตอบว่าเธอต้องการแท็กซี่เพื่อที่จะกลับบ้าน หลังจากที่บอกจุดหมายปลายทางกับการ์ดแล้วเขาก็เดินออกไปเรียกแท็กซี่ให้โดยที่มีเธอยืนพิงเสารออยู่ แต่แล้วจู่ๆ ร่างเล็กของพายก็ถูกผู้หญิงสองคนที่กำลังจะเดินเข้าไปด้านในชนเข้าให้อย่างจังจนเธอเซถล่าไปด้านหลัง ด้วยความที่เมาเธอจึงไม่สามารถบังคับหรือขืนตัวเองไม่ให้เซไปตามแรงชนได้ พายเซถล่าไปด้านหลังแล้วร่างของเธอก็ปะทะเข้ากับร่างกำยำของใครบางคน เธอพยายามขืนตัวออกจากอ้อมแขนทรงพลังที่รับเธอไว้ช่วยไม่ให้เธอล้มไปกองกับพื้น

“อ๊ะ!! ขอโทษค่ะ... ขอบคุณนะคะ”

พายเอ่ยขอบคุณคนที่ช่วยเธอด้วยน้ำเสียงอ้อแอ้ของคนเมา ก่อนที่เธอจะหันไปสบตากับเจ้าของอ้อมแขนแกร่งที่ช่วยเธอไว้ แต่ด้วยสายตาที่พล่ามัวทำให้เห็นหน้าเขาไม่ชัดนักรู้แค่ว่าเขาคือผู้ชาย เธอรับรู้ได้ถึงกลิ่นแอลกอฮอล์อ่อนๆ ที่ปะปนกับกลิ่นน้ำหอมราคาแพงจากกายของชายหนุ่ม กลิ่นนั้นมันช่างหอมและเย้ายวนซะจริง จากนั้นสติที่มีอยู่น้อยนิดของเธอก็ดับไป....

พายหลับหมดสติอยู่ในอ้อมแขนของเวย์ โดยที่ชายหนุ่มยังอยู่ในอาการงง เมื่อห้านาทีก่อนเขาบอกลาเพื่อนหนุ่มอย่างเซฟและคราม ก่อนจะเดินออกมาจากร้านแล้วมุ่งหน้าไปยังรถสปอร์ตสีดำสุดหรูที่การ์ดของร้านนำมาจอดรออยู่ด้านหน้า แต่ยังไม่ทันที่เขาจะก้าวไปถึงรถก็มีร่างเล็กของผู้หญิงคนหนึ่งเซถล่ามาหาเขา เขาจึงต้องรีบคว้าเธอไว้ด้วยเกรงว่าเธอจะล้มหัวฟาดพื้นไปแต่เขาไม่คิดเลยว่าผู้หญิงที่เขาช่วยไว้นั้นจะคือคนเดียวกับหญิงสาวหน้าหวานที่เขาชงเครื่องดื่มให้และเฝ้ามองเธออยู่นานสองนานในคลับนั่น

“คุณ!! คุณ!! ตื่น!!” เวย์พยายามเขย่าหญิงสาวในอ้อมกอดเพื่อให้เธอรู้สึกตัวแต่ก็ไม่เป็นผล เพราะเจ้าหล่อนหลับตาพริ้มและปากอิ่มสวยก็พึมพำฟังไม่เป็นศัพท์ แก้มทั้งสองข้างแดงระเรื่อจากฤทธิ์แอลกอฮอล์

เวย์มองซ้ายขว้าอยู่พักใหญ่เพื่อหาเพื่อนสาวของเธอเพราะเขาจำได้ว่าเธอมากับเพื่อนแต่ตอนนี้เขากลับไม่เห็นแม้แต่เงาของหญิงสาวอีกคนเลย เขาจึงตัดสินใจอุ้มเธอเข้าไปในรถแล้วขับออกไป ครั้นจะให้เขาทิ้งผู้หญิงเมาหลับไม่รู้เรื่องไว้ข้างถนนก็ไม่น่าจะเป็นเรื่องดี ถึงแม้ว่าอยู่กับเขานั้นก็ไม่น่าจะใช่เรื่องดีเหมือนกัน แต่เขาไม่คิดจะทำอะไรคนเมาหรอก

“ตื่นขึ้นมาแล้วค่อยว่ากันก็แล้วกัน”

ชายหนุ่มพึมพำพลางหันไปมองหน้าของคนที่หลับใหลไม่รู้สึกตัวที่เบาะข้างคนขับ จากนั้นรถสปอร์ตคันหรูก็พุ่งทะยานไปบนท้องถนนยามค่ำคืนแล้วมาจอดสนิทอยู่ที่ลานจอดรถชั้นใต้ดินของคอนโดหรูใจกลางเมือง แขนแกร่งค่อยๆ ช้อนร่างเล็กไว้ในอ้อมกอดก่อนจะก้าวขายาวๆ ไปยังลิฟต์และตรงไปที่ห้องพักชั้นบนสุดของคอนโดหรูแห่งนี้ซึ่งเป็นที่ของพักของเขา จะเรียกว่าห้องพักก็คงไม่ใช่ซะทีเดียวเพราะชั้นนี้ทั้งชั้นเป็นของเขาคนเดียวต้องเรียกว่าเพนเฮ้าส์ส่วนตัวถึงจะถูก

เวย์วางร่างเล็กลงบนเตียงขนาดคิงไซส์ภายในห้องนอนกว้างที่ถูกตกแต่งในแบบเรียบง่าย ชายหนุ่มยืนมองร่างเล็กที่หลับสนิทด้วยหัวใจที่เต้นระรัว คืนนี้ที่คลับเขาจ้องมองเธออยู่นานสองนาน แต่เวลานี้ผู้หญิงคนนั้นกลับอยู่ตรงหน้าของเขา และเธอก็ทำให้เขาใจเต้นไม่เป็นจังหวะอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ร่างกายลุ่มร้อนหายใจติดขัดและอาการของเขามันบ่งบอกได้เป็นอย่างดีว่าเลือดในกายหนุ่มของเขามันลุ่มร้อนแค่ไหน สายตาคมจ้องมองใบหน้าหวานอยู่นานก่อนจะละสายตาไปทางอื่นอย่างพยายามสะกดกั้นอารมณ์ของตัวเองไม่ให้ปลุกปล่ำคนเมาหน้าหวานที่หลับอยู่

“คนเมานะเว้ยไอ้เวย์มึงอย่าคิดจะทำอะไรเด็ดขาด”

เวย์พึมพำกับตัวเองเพื่อสะกดอารมณ์ที่กำลังพลุ่งพล่านของตัวเอง พลางสะบัดหน้าแรงๆ ก่อนจะเดินออกไปที่เคาน์เตอร์บาร์เพื่อหาน้ำเย็นๆ มาดื่มเพื่อดับอารมณ์ร้อนในกายหนุ่ม จากนั้นก็ก้าวขายาวๆ หายเข้าไปในห้องน้ำ....

สิบห้านาทีต่อมาชายหนุ่มเดินออกมาจากห้องน้ำในชุดนอนที่เขาชอบใส่ นั่นก็คือกางเกงนอนขายาวเนื้อนุ่มกับยืดแขนสั้นสีขาวสบายตัว เขาแทรกตัวเข้าไปใต้ผ้าห่มผืนเดียวกับที่มีหญิงสาวร่างเล็กนอนขดตัวอยู่ คนตัวเล็กนอนหลับตาพริ้มปากอิ่มเผยอเล็กน้อย ชุดเดรสที่เธอสวมใสอยู่นั้นไม่อาจปิดบังหน้าอกหน้าใจที่มีอยู่ไม่น้อยนั้นได้เลย และทันใดนั้นเธอก็พลิกตัวหันมาทางเขาพลางใช้แขนเล็กพาดมาที่ลำตัวของเขาอย่างตั้งใจทำเหมือนกับว่าเขาเป็นหมอนข้างของเธอก็ไม่ปาน ชายหนุ่มรับรู้ได้ถึงลมหายใจร้อนที่มีกลิ่นแอลกอฮอล์อ่อนๆ ผสมกับกลิ่นน้ำหอมจางๆ จากตัวหญิงสาว มันช่างเย้ายวนและทำให้อารมณ์ของเขาเตลิดไปไกลได้ง่ายดายนัก

เวย์หลับตาลงและนอนนิ่งๆ ปล่อยให้คนเมากอดก่ายใช้ร่างกายของเขาต่างหมอนข้างตามใจเจ้าหล่อน แต่จะให้เขาหลับลงได้ยังไงกัน เสืออย่างเขาไม่เคยนอนนิ่งๆ กับผู้หญิงมาก่อนเลย ถ้าไม่ติดว่าเธอเมาเขาจะจับเธอกดให้จมเตียงเดี๋ยวนี้เลย....

เวลาผ่านไปเกือบครึ่งชั่วโมงชายหนุ่มก็ยังไม่สามารถข่มตาให้หลับลงได้ เขารู้สึกร้อนรุ่ม และบางอย่างใต้กางเกงนอนเนื้อนุ่มนั่นมันกำลังตื่นตัว...

“บ้าชิบ!!” สถบกับตัวเองเบาๆ จากนั้นก็พลิกตัวหันไปทางหญิงสาวที่นอนหลับอยู่ข้างกาย ปากอิ่มสวยของเธอมันทำให้เขาอยากที่จะลิ้มลองว่ามันจะหวานเหมือนหน้าของเจ้าของมันหรือเปล่า ชายหนุ่มโน้มใบหน้าหล่อคมคายของตัวเองเข้าไปใกล้กับใบหน้าหวานของพาย จากนั้นริมฝากหนาของเขาก็กดจูบแผ่วเบาลงที่ปากอิ่มสวยของเธอ แต่เพียงแค่สัมผัสบางเบามันก็ทำให้สติของเขาเตลิดจากที่คิดว่าจะจูบเบาๆ เพื่อลิ้มลองความหวานจากริมฝีปากของเธอนั้นเขาก็กลับกดจูบให้หนักกว่าเดิม มือหนาถูกยกขึ้นเพื่อบีบคางเล็กให้เงยขึ้นรับจูบร้อนแรงของเขา ชายหนุ่มไม่เคยต้องใช้ความอดทนขนาดนี้มาก่อนเลยกับเรื่องบนเตียง แต่ตอนนี้เขาต้องทั้งอดทนและอดกลั้นไม่ให้ปลุกปล้ำคนเมาตรงหน้า

“อื้อออ........”

พายรู้สึกหายใจไม่ออกเธอจึงครางประท้วงในลำคอและเริ่มดิ้นไปมา เป็นเพราะจูบที่ชายหนุ่มกำลังมอบให้นั้นมันร้อนแรงและหอมหวานซะจนเจ้าตัวก็แทบจะทนไม่ไหว ร่างสูงของเวย์พลิกตัวเองขึ้นคร่อมร่างเล็ก ใบหน้าของเขาแดงก่ำเต็มไปด้วยอารมณ์ สายตาคมยังคงจ้องมองคนใต้ร่างไม่กระพริบตา และเจ้าหล่อนเองก็ดิ้นไปมาจนชุดเดรสที่สวมใสอยู่มันหลุดลุ่ยเปิดเผยให้เห็นเนื้อตัวมากขึ้น ผิวขาวเนียนและเนินอกอิ่มนั่นมันทำให้เวย์ต้องกลืนน้ำลายหนืดลงคออย่างยากลำบาก

“นี่เธอเมาจริงหรือแค่อยากยั่วฉันกันแน่”

เขาพูดพึมพำเสียงแหบพร่าเพราะแรงอารมณ์ สายตาคมสีดำขลับจ้องมองคนตรงหน้านิ่งล้ำลึก ทันใดนั้นพายก็เริ่มขยับตัวพร้อมกับดวงตากลมโตที่ก็เริ่มขยับเล็กน้อยก่อนจะค่อยๆ ลืมตาขึ้นและเบิกกว้างในนาทีต่อมา ทันทีที่ปรับสายตาได้เป็นปกติเธอก็ต้องเบิกตากว้างกว่าเดิมเพราะรับรู้ได้ว่ามีใครบางคนกำลังคร่อมอยู่บนร่างของเธอ

“กรี๊ดดดด!!! แก่เป็นใคร! จะทำอะไรฉัน! ออกไปนะ!!”

ทันทีที่ได้สติหญิงสาวก็ใช้มือเล็กพลักร่างของชายหนุ่มตรงหน้าแต่มันไม่ค่อยได้ผลสักเท่าไรเพราะคนตรงหน้านั้นมีร่างกายที่ใหญ่โตกว่าเธอเยอะมาก อกแกร่งของชายหนุ่มที่ถูกมือเล็กผลักไม่ได้สะทกสะท้านแต่อย่างใด และดูเหมือนว่าเธอจะจำเขาไม่ได้ด้วยซ้ำหรือเพราะเธอยังมีอาการมึนอยู่เลยจำเขาไม่ได้ แต่เวย์ก็ไม่ได้สนใจว่าเธอจะจำเขาได้หรือไม่ มุมปากหยักยกยิ้มพร้อมกับพ้นถ้อยคำแสนร้ายกาจใส่เธอทันที

“ตื่นแล้วเหรอ ดี!! งั้นเรามาต่อกันเลย”

พูดจบก็กดจูบร้อนแรงเข้าหาริมฝีปากอิ่มทันทีโดยที่ไม่เปิดโอกาสให้อีกฝ่ายได้ขัดขืน มือหนาล็อคข้อมือเล็กไว้เหนือศีรษะ โดยเขาแทรกตัวอยู่ระหว่างขาของเธอแล้วออกแรงเพียงเล็กน้อยเพื่อบังคับให้หญิงสาวใต้ร่างแยกขาออกจากกัน