เสียงประตูห้องเปิดออก
หญิงสาวในชุดนอนผ้าซาตินเสื้อแขนสั้นกางเกงขาสั้นเท่าเข่าสีน้ำเงินเข้มพอดีตัว ผมของเธอชื้นน้อยๆ เธอติดผ้าขนหนูมาด้วยเหมือนไม่อยากให้เขารออย่างที่พูดจริงๆ
สิ่งที่โผล่มาในสมองอย่างแรกคือ ‘ชุดคู่’ ชุดนอนสีน้ำเงิน
อาจจะดูธรรมดา แต่จินตนาการไม่รักดีของเขามันกลับนึกถึงสิ่งที่อยู่ภายใต้ผ้าซาตินนุ่มๆ ทั้งผิวขาวนวลเนียน
ทรวดทรงสัดส่วนเหมาะมือและสัมผัสแนบแน่น
อ่าห์ เขาต้องหยุดคิดเดี๋ยวนี้
“คุณหมอเป็นอะไรรึเปล่าคะ” ฉันถามคนตัวสูงที่อยู่ๆ ก็ยืนเกร็ง
“ฉันกลัวคุณจะรอนานแล้วก็ลืมเอาไดร์มา ขอฉันเช็ดผมไปด้วยคุณจะว่าอะไรไหม มันไม่ค่อยงาม”
เอาจริงๆ ก็เขินๆ อยู่ที่ชุดนอนมีสีเดียวกัน เหมือนชุดคู่เลย แก้มก็ร้อนๆ
แล้วยิ่งมาเช็ดผมต่อหน้าเขาในชุดนอนทั้งคู่
...ยิ่งเหมือนคนรักไปกันใหญ่
“ไม่เป็นไรครับ ไปกันเถอะ” เขาว่าแล้วเดินนำไป
ร่างสูงเดินนำมาที่หน้าคฤหาสน์ ระหว่างเดินก็ชวนคุยไ
