5
1613 คำ
“ว้าย! ไม่ทันแล้วแก” อ้อนแอ่นร้องโวยวายวิ่งตาเพื่อนขึ้นไปห้องผู้บริหาร
นิรินวิ่งขึ้นบันไดไปอย่างรวดเร็ว แต่ก็ช้ากว่าคนที่เปิดประตูห้องเข้าไปด้านใน
“แน่ใจนะว่า ห้องนี้คือห้องทำงาน” กวินทร์หันมาถามคนที่วิ่งตามขึ้นมา
“ใช่ นายจะทำไม ห้องทำงานมันก็รกแบบนี้แหละ” นิรินรีบวิ่งไปตรงโต๊ะทำงานไล่คว้าเอกสารต่างๆ เก็บให้เป็นระเบียบ
“ชีวิตเบบี๋จะอยู่ตามลำพังไม่ได้ มันต้องมีคนมาช่วยจัดการชีวิตของเบบี๋ด้วย”
“ก่อนจะมาจัดการชีวิตฉัน ควรไปจัดการชีวิตนายก่อน กลับไปตั้งใจเรียนให้จบดูสภาพน่าจะเรียนไม่ได้เรื่อง” นิรินเบ้ปากประชด จริงแล้วเธอเป็นคนไม่ชอบดูถูกใครกับเด็กคนนี้ทนไม่ไหว
“แรงมาก” อ้อนแอ่นที่ตามเข้าได้ยินพอดี ไม่เคยมีผู้ชายคนไหนกล้าพูดอะไรตรงๆกับผู้หญิงที่กำลังตามจีบแบบนี้
“อ้อนแอ่น เธอโทรเรียก รปภ. มาลากเด็กคนนี้ออกไปจากบริษัทที” นิรินออกคำสั่งเฉียบขาด ตายังคงจ้องใบหน้าหล่อดู ไม่สะทกสะท้านอะไรกับท่าทีของเธอเลย
“คิดว่ามันง่ายขนาดนั้นก็ทำเลย” กวินทร์เดินไปตรงเก้าอี้ทำงานด้านในนั่งลงด้วยท่าทางที่ดูไม่แคร์
“นาย! ทำไมเป็นคนพูดไม่รู้เรื่องแบบนี้” นิรินตรงเข้ากำลังจะง้างมือฟาด มือที่ง้างเอาไว้ถูกยึดด้วยมือแข็งแรง ร่างของเธอจากที่ยืนกลายเป็นลงไปนอนบนโต๊ะทำงาน
กวินทร์เป็นคนมีสัญชาตญาณที่ไว เขาจับคนดื้อลงไปนอน มือกวาดเอกสารต่างๆ ให้ตกไปตรงพื้น โดยมีคุณอ้อนแอ่นรีบวิ่งมาคว้าเอกสารๆ ต่างเอาไว้
“ว้าย! นายทำอะไร”
“จะให้ตอบตรงๆ ไหม”
อ้อนแอ่นได้ยินทุกคำ ไม่คิดไม่ฝันว่าจะตกอยู่ในสถานการณ์หายใจไม่ทั่วท้อง ไม่กล้าหายใจแรง อยากจะทำตัวเป็นลูกมดตัวเล็กๆ เธอนั่งอยู่ใต้โต๊ะ ไม่กล้าโผล่หัวขึ้นไป ภาพที่เห็นชวนเสียวมาก อิจฉาชะนีเพื่อนรักจริงๆ
“ปล่อยฉันนะ นายทำอะไรเกรงใจคนอื่นบ้าง”
“ทำไมต้องเกรงใจ เพื่อนเบบี๋จะได้เป็นพยานว่าเราสองคนเข้าขากันดีเรื่องบทรักมากแค่ไหน เบบี๋เร้าร้อนผมก็ตอบสนองให้เบบี๋มีความสุข อย่าปฏิเสธว่าเซ็กซ์ผมมันไม่ได้เรื่อง”
“นายควรจะให้เกียรติฉันด้วย” นิรินพยายามดันร่างที่คร่อมตัวเธอเอาไว้
“ให้เกียรติสิครับ มากด้วย ถ้าไม่ให้เกียรติก็คงไม่แสดงออกต่อหน้าคนอื่นว่า ผมรู้สึกยังไงแบบนี้หรอก” กวินทร์จ้องหน้านิรินนิ่ง ก่อนจะพูดกับคนที่นั่งเก็บเอกสารที่ตกพื้น “พี่อ้อนแอ่นคงไม่ว่าอะไรใช่ไหมที่ผมแสดงออกแบบนี้”
อ้อนแอ่นตกใจลุกขึ้นยืน ภาพที่เห็นคือภาพเรท 18+ อ้าปากค้างก่อนจะกลับไปนั่งเก็บเอกสารตามเดิม
“เอ่อ ไม่ติดจ้ะ ตามสบาย น้องวินไม่ต้องคิดอะไรมาก พี่กับรินไม่มีความลับต่อกันอยู่แล้ว น้องวินเคลียกันต่อเถอะจ้ะ พี่จะทำตัวเงียบ ทำตัวเล็กให้มากที่สุด”
คำพูดของเพื่อนนั้น ทำเอานิรินอยากจะผลักแล้วลุกไปทุบหลังเพื่อนรักสักที ไม่ช่วยไม่พอ ยังสนับสนุนความบ้าของเด็กคนนี้อีก
“อ้อนแอ่น แกเพื่อนฉันนะ!”
“แล้วไงย๊ะ” อ้อนแอ่นเผลอลุกขึ้นมาเท้าเอวเตรียมจะด่านึกได้กลับลงไปนั่งที่เดิม
“เพื่อนเบบี๋ยังเข้าใจอะไรง่ายกว่าเบบี๋อีกนะ”
“เบบงเบเบี๋อะไร ฉันบอกแล้วว่าไม่ชอบยังจะเรียกให้ขนลุก”
“แรกๆ อาจยังไม่ถูกใจ พอนานๆไปก็ติดใจไปเอง” กวินทร์หัวเราะอย่างอารมณ์ดี
“ร้าย!” อ้อนแอ่นพูดเบากับตัวเอง คิดซะว่าอยู่กองถ่ายละครแล้วกัน
“เรามาตกลงกันดีๆได้ไหม” นิรินพูดเสียงอ่อนลง
“ตกลงกันดีๆ ผมนะตกลงมาหลายรอบแล้ว แต่เบบี๋นะแหละที่ทำตัวกลับไปกลับมา ยังจะให้ตกลงอีกหรือไง”
“ก็ครั้งนี้ไง” นิรินทำเสียงอ้อนใส่เป็นครั้งแรก
“โอ้โห้! น้ำเสียงทำเอาผมใจอ่อนเลยนะ” กวินทร์พูดเสร็จ กดหอมแก้มไปหนึ่งฟอดใหญ่ นิรินเปิดไพ่ใบนี้ออกมาคงต้องยอม
“ร้ายมากนังชะนี” อ้อนแอ่นกอดเขาเบ้ปากอยากจะเห็นหน้าคนพูดจริงๆ
“ครั้งสุดท้ายโอเคไหม” กวินทร์ปล่อยให้อีกฝ่ายได้เป็นอิสระ
“โอเค” ส่วนคนที่ใช้แผนความอ่อนหวาน
“พี่อ้อนแอ่นครับ…” กวินทร์ยังเรียกไม่ทันจบ
“คร๊าบ! น้องวิน” อ้อนแอ่นก็โผล่ขึ้นมาจากใต้โต๊ะทำงานรีบเดินไปยืนใกล้เพื่อนรัก ดูนางทำหน้า
“พร้อมมากเชี่ยวนะแก” นิรินกระซิบ
“แน่นอนย๊ะ หล่อนก็ใช้ได้นะ เสียงหวานหยดยังกับน้ำผึ้งเดือนห้า”
“เลิกประชด แล้วคิดวิธีช่วยฉันด่วน คิดไม่ได้ฉันก็จะไล่แกออกแทน ข้อหาหมางเมินเจ้านาย”
ห้องประชุม
ปกติห้องประชุมจะมีเสียงถกเถียงกันเรื่องงานต่าง ๆ ตอนนี้สิ่งที่เกิดขึ้นภายในห้องนี้นั้น
“นายห้ามมีอะไรกับฉันภายในสี่เดือนนี้ จนกว่าฉันจะยอมรับนายให้มาเป็นแฟน หากฉันยังไม่ยอมรับนายห้ามทำอะไรฉันเด็ดขาด” นิรินยื่นข้อเสนอกลับไป
“สองเดือน ครึ่งๆ” กวินทร์ยื่นกลับใครจะทนไม่มีอะไรได้ตั้งสี่เดือนเขาไม่ยอมแน่
“ไม่ได้ ฉันให้สี่ ถ้านายทำไม่ได้ก็แสดงว่านายไม่ได้จริงใจกับฉันเลยนอกจากเรื่องบนเตียงเท่านั้น”
“การมีอะไรกัน มันไม่ให้เกียรติตรงไหน เพราะรู้สึกดีผมถึงมีด้วยกับเบบี๋” กวินทร์พูดด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด
“การมีอะไรกันเนี่ยนะ บ้านนายเขาเรียกว่าให้เกียรติหรือไง”
“ใช่! บ้านผมเขาเรียกว่าการให้เกียรติ หากไม่มีอะไรสินั้นแสดงว่าเราสองคนจะต้องมีอะไรผิดปกติแน่นอน ผมหล่อ เบบี๋สวย คนสวยคนหล่ออยู่ด้วยกันจะให้มองเป็นปลากัด ผมไม่เอาด้วยแน่”
อ้อนแอ่นที่ตกเป็นพยานในการเจรจาสถานะความสัมพันธ์ในครั้งนี้ ความสัมพันธ์ที่ดูวุ่นวาย
“พี่อ้อนแอ่นครับ พี่คิดว่าไง” กวินทร์หันไปถามคนที่นั่งฟังอย่างตั้งใจมาตั้งแต่ต้น
“แกตอบให้ดีนะ”นิรินหันไปมองหน้าเพื่อน
อ้อนแอ่นที่ตกอยู่ในสถานการณ์กลืนไม่เข้าคายไม่ออก ลุกขึ้นมองหน้าทั้งคู่สลับกันไป สูดลมหายใจให้ลึกที่สุด
“หยุด! กลับไปตกลงกันเองที่ห้องใครก็ได้ เรื่องมันเกิดจากคนสองคน คนนอกไม่เกี่ยว ส่วนแกริน แกโตกว่าน้องเขาเยอะ อย่ามาทำตัวเป็นเด็กสาวๆ ผู้ชายเขาอยากจะรับผิดชอบแสดงออกชัดขนาดไม่ต้องมาเล่นตัว แกก็ไม่มีใคร มีโอกาสก็ศึกษาบ้างก็ได้ สมัยนี้ไม่มีใครเขาสนว่าแกจะคบเด็กคบคนแก่ เขาสนอย่างเดียวแกสองคนจะคบกันแล้วมีความสุขมากแค่ไหน บางครั้งปิดประตูตั้งแต่ยังไม่ได้ศึกษาแกอาจจะเสียใจทีหลัง” อ้อนแอ่นพูดกับเพื่อนเสร็จก็หันไปพูดกับเด็ก เจ้าปัญหา
“ส่วนน้องวิน น้องก็อย่าทำอะไรเอาแต่ใจขนาดนี้ ผู้หญิงบางคนก็ชอบวิธีการของน้องกับบางคนอาจจะไม่ใช่ บางครั้งมันอาจจะดูน่ากลัวคล้ายพวกโรคจิต อยากจะคบศึกษาเพื่อนพี่จริงๆ ก็ค่อยๆศึกษาจากนิสัยใจคอกันก่อน ความรักมันไม่ได้เกิดขึ้นง่ายๆ ศึกษาว่าความรู้สึกที่มีมันใช่ความรักหรือแค่นึกสนุกไปให้คิดให้ดี พี่ก็รักเพื่อนพี่มากเหมือนกัน ถึงแม้ชะนีมันจะไม่เคยมีแฟนมาก่อน”
นิรินฟังแล้วเกือบจะฉีกยิ้ม ดูมันจบในสถานะชัดเจนมากว่าไม่เคยมีแฟน มันหยามกันชัดๆ
“ฉันไม่มีก็เพราะแกต่างหาก” นิรินทำปากยื่นใส่เพื่อนรัก
“จ้า! ขนาดสาบานก่อนไม่กี่นาที อย่าให้ฉันพูด!” อ้อนแอ่นมองค้อนคิดถึงเหตุการณ์ก่อนจะเกิดเรื่องวุ่นๆครั้งนี้
“ไม่ต้องพูด!”
จากการที่เห็นทั้งคู่ทะเลาะกัน กวินทร์สงสัยมันต้องมีอะไรเกี่ยวข้องกับคืนนั้นแน่นอน
“มันมีอะไรที่พิเศษหรือเปล่าครับพี่อ้อนแอ่น” กวินทร์ถามอย่างสงสัย
“มีสิจ้ะ น้องวินอยากจะรู้เหรอจ้ะ”
“ครับ พี่อ้อนแอ่น” กวินทร์ขยับเท้าเข้าไปใกล้
ยังไม่ทันจะได้ฟัง มือของนิรินก็ดึงข้อมือเขาเดินออกไปจากห้องประชุม
“เบบี๋ ใจเย็นๆ ผมยังอยากฟังพี่อ้อนแอ่นอยู่”
“จะฟังอะไร นายจะจีบฉันหรือจีบเพื่อนฉัน” นิรินหันไปถามเสียงแข็ง
“จีบเบบี๋สิจ้ะ” กวินทร์รีบพูด
“ตั้งแต่ที่ฉันได้รู้จักนาย ชีวิตฉันเปลี่ยนไปหมด”
“เปลี่ยนไปในทางที่ดีใช่ไหม” กวินทร์ดึงข้อมือให้คนที่ลากเขาออกไปจากบริษัทเข้าสู่อ้อมกอด กดหอมไปหนึ่งฟอด
“ทางที่ดี ดีที่ฉันไม่เส้นเลือดในสมองแตกตายไปก่อน” นิรินประชด
“โธ่! เลือดไม่มีทางแตก แต่อย่างอื่นแตกได้นะจ้ะ”
“อะไรของนายที่แตก” นิรินฟังแล้วทำหน้าสงสัย
“ไปที่ห้องเราสิ ผมจะทำให้ดูว่าอะไรแตกได้อีกนอกจาก เส้นเลือดในสมอง”
“ฟังจากคำพูดนายมันไม่น่าไว้ใจ” นิรินดูสายตา รอยยิ้ม เจ้าเล่ห์แล้วไม่น่าจะเป็นเรื่องที่ดีแน่นอน
- ผู้เขียน
