“เจ้านายหิวไหมครับ ผมจะสั่งอาหารขึ้นมาให้”
“ไม่หิวพวกแกแยกย้ายกันไปพักผ่อนเถอะ ฉันจะพักเหมือนกัน เหนื่อยมาทั้งวัน ขอโทษที่ใช้อารมณ์และกำลังกับพวกแก” เขาบอกพร้อมนั่งคอตกเพราะคิดถึงเรื่องของแป้งหอม
“ให้พวกผมอยู่เป็นเพื่อนเถอะนะครับ เจ้านายอยากดื่มไหมครับ เดี๋ยวให้ลูคัสไปเอาเหล้ามา”
“ไม่ฉันไม่อยากอะไรทั้งนั้นแหละ ฉันอยากอยู่คนเดียว ออกไปเถอะ”
“ถ้าเจ้านายมีอะไรเรียกผมได้ตลอดเวลานะครับ”
“อืม”
พอลูกน้องลับสายตาไปแล้ว น้ำตาผู้ชายของเขาก็ไหลมาไม่ขาดสาย เขาเจ็บเหมือนหัวใจของเขาจะฉีกออกจากกัน เขารักเธอ คิดถึงตอนที่เธอเดินหนีหันหลังให้เขาไปแบบไร้เยื่อใยแบบนี้ เขายิ่งทรมานมากกว่าเดิม
เมื่อออกมาจากห้องเจ้านายแล้ว ทั้งสามคนก็ตรงไปที่ออฟฟิศเพื่อปรึกษากัน เพราะตงิดใจว่าเรื่องนี้ต้องมีคนอยู่เบื้องหลัง
“เปาโลลงไปดูที่ห้องกล้องวงจรปิด ว่าใครเป็นคนเอารูปพวกนี้มาให้เจ้านายดู ส่วนลูคัสไปสืบมาว่าผู้ชายค
