-- ที่นี่…ไม่มีสิ่งที่คุณอยากได้ --

534 คำ

ประตูร้านถูกปิดลง เสียง กริ๊ก !!! ของกลอนดังชัด ในบรรยากาศเงียบสงัด เขายังคงนั่งนิ่งอยู่ในเงาสลัว ดวงตาคมกริบตวัดมองหญิงสาว ที่เดินเก็บอุปกรณ์อย่างไม่สนใจการมีอยู่ของเขา .. “คิดว่าทำเฉยแล้วผมจะถอยงั้นหรือ?” เสียงทุ้มต่ำของเขาแฝงแววข่มขู่ ก่อนจะลุกขึ้นยืนเต็มความสูง ก้าวเข้ามาใกล้ทีละก้าว “ร้านดอกไม้เล็ก ๆ ของคุณ… ไม่มีทางสู้อำนาจคนอย่างผมได้หรอก” .. ดวงตาไอริสกลับนิ่งเรียบ ไม่สะทกสะท้าน .. “นี่..ผมพูดกับคุณอยู่นะ!” เขาเสียงเข้มกว่าเดิม เงาร่างสูงใหญ่บดบังแสงไฟเหนือศีรษะ จนเธอเหมือนถูกปกคลุมด้วยอำนาจของเขา .. แต่ไอริสเพียงเงยหน้าขึ้นช้า ๆ สบตาเขาเพียงเสี้ยววินาที แล้วเมินเฉย เหมือนไม่ได้ยิน ก่อนจะหันไปหยิบไม้กวาด มากวาดพื้นต่ออย่างใจเย็น .. ความเงียบอันมึนชาจากเธอ ทำให้เขากัดกรามแน่น เส้นเลือดขมับเต้นแรง เขาไม่ชินกับการถูกเมินเฉยเช่นนี้ .. “อย่าท้าทายผม ....ไอริส” น้ำเสียงแข็งกร้าวต่ำลึก เปี่ยมแรงกดดัน “เพราะผมได้ทุกสิ่งที่ต้องการเสมอ” .. หญิงสาวหยุดกวาดพื้นเพียงชั่วครู่ เมื่อเขาเอ่ยชื่อเธอ ก่อนเอ่ยเสียงเรียบ มึน ๆ ราวกับเป็นเพียงคำพูดลอย ๆ “แต่ที่นี่…ไม่มีสิ่งที่คุณอยากได้” .. เธอเดินผ่านเขาไปโดยไม่แม้แต่จะเหลียวหลัง ทิ้งไว้เพียงกลิ่นหอมของดอกไม้ในอากาศ กับความอึดอัดที่กดทับจิตใจของชายหนุ่ม ผู้คุ้นเคยกับการมีทุกอย่างอยู่ในมือ .. ภายในร้านดอกไม้ กลิ่นหอมละมุนยังอบอวล เขายืนนิ่ง ดวงตาคมวาวด้วยไฟโกรธ ไม่เคยถูกผู้หญิงคนไหนเมินเฉยเช่นนี้มาก่อน ร่างสูงใหญ่เต็มไปด้วยพลังอำนาจ แต่กลับถูกทำให้รู้สึกไร้ค่าในพริบตาเดียว .. “คุณไม่รู้จักผมจริง ๆ สินะ…” เขาพึมพำเสียงต่ำ ข่มอารมณ์ที่แทบจะระเบิด .. ไอริสไม่แม้แต่จะหันมาฟัง เธอเพียงหยิบกระเป๋าสะพายใบเล็ก หยุดอยู่หน้าเคาน์เตอร์ครู่หนึ่ง ก่อนหมุนกุญแจ แกร๊ก ร้านทั้งร้านก็ตกอยู่ในความมืด มีเพียงแสงส้มอ่อน ๆ จากถนนลอดเข้ามา .. เธอก้าวเดินออกไปอย่างสงบ ส้นรองเท้ากระทบพื้นเบา ๆ เป็นจังหวะมั่นคงและเฉยชา ไม่ทิ้งแม้แต่คำลา .. เขาวิ่งก้าวตาม แต่ทันใดนั้น เสียงเครื่องยนต์รถเล็กสีครีมก็ดังขึ้น ไฟหน้าสว่างวาบตัดความมืดรอบตัว รถเคลื่อนตัวออกไปอย่างช้า ๆ ก่อนเร่งความเร็วหายลับไปในถนนสายเงียบสงบ .. เขายืนอยู่กลางความมืดเงียบ เหลือเพียงกลิ่นหอมจาง ๆ ของลาเวนเดอร์ และไอริสที่ติดค้างในอากาศ มือที่กำแน่นสั่นไหวด้วยความโกรธ แววตาแข็งกร้าวเต็มไปด้วยความไม่ยอมแพ้ .. “คิดว่าจะหนีได้อย่างนั้นหรือ …” เขาเอ่ยกับความว่างเปล่า เสียงทุ้มต่ำเต็มไปด้วยคำสัญญาอันน่าหวั่นเกรง . ทิ้งชายหนุ่มไว้เพียงลำพัง กับความเดือดดาลที่พลุ่งพล่าน และไฟความต้องการที่ยิ่งโหมแรงขึ้นกว่าเดิม…

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more