📗🌒 เงาที่ซ่อนในไฟล์ 𓈒𓂃꙳⋆
2176 คำ
✦ เมื่อความลับเริ่มเคลื่อนไหว
ความจริงจากอดีตเหมือนถูกปลุกขึ้นมาอีกครั้ง ผ่านอีเมลปริศนา มันพาคาริสาไปเจอกับคำถามที่เธอไม่เคยกล้าถามเลยสักครั้ง พ่อของเธอ…หายไปจริงหรือ?
✦ เงาที่ซ่อนในไฟล์
☀️ เช้าวันพฤหัส
อากาศในกรุงเทพฯ อึมครึม หนักแน่นเหมือนมีบางอย่างกดทับอยู่
คาริสานั่งอยู่ในห้องทำงานชั้น 28 แสงแดดลอดผ่านกระจกบานใหญ่ส่องเข้ามา โต๊ะทำงานสะอาดเรียบ แต่กาแฟที่วางอยู่ข้างมือกลับเย็นชืดจนไม่ได้แตะ
บนหน้าจอแล็ปท็อป อีเมลใหม่เด้งขึ้นมา
หัวข้อ: “ส่งจดหมายลับภายใน – ด่วน”
ผู้ส่ง: c.sirinthorn.archive@skyeast.org
ชื่อที่ปรากฏ: C. Sirinthorn
หัวใจเธอแทบหยุดเต้นในวินาทีที่เห็นชื่อ พ่อ…
✦ ไฟล์ที่ไม่ควรมี
เธอกดเปิดอีเมลด้วยมือที่สั่นเล็กน้อย เนื้อความไม่มีคำอธิบาย ไม่มีคำทักทาย มีเพียงไฟล์แนบชื่อ
โครงการ-mirage_SKY-E_RE.pdf
และข้อความสั้น ๆ เพียงบรรทัดเดียว
“คุณพร้อมจะรู้ความจริงหรือยัง”
คาริสาจ้องอยู่นาน ไม่แน่ใจว่าจะเปิดดีหรือไม่ แต่สุดท้ายเธอก็กดเปิดไฟล์
บนหน้าจอ ปรากฏเป็นแผนผังบริษัท SkyEast ของปี 2015
ข้างในมีโครงการลับที่ชื่อว่า MIRAGE อยู่ในแผนกการลงทุนพิเศษ
โครงการนี้ไม่เคยถูกบันทึกไว้ในระบบใด ๆ ของรัฐมาก่อน
ที่มุมล่างขวาของเอกสาร มีชื่อพ่อของเธอปรากฏชัด ในฐานะ “เจ้าของแผนต้นฉบับ”
แต่สิ่งที่ทำให้เธอแทบลืมหายใจ คือชื่ออีกชื่อที่โผล่อยู่ในแผนกตรวจสอบ
Pattarakorn Ittiwat ภัทรกร…
✦ เธอเริ่มมั่นใจว่า ไม่มีอะไรเป็นเรื่องบังเอิญ
ทันทีที่เธออ่านถึงบรรทัดนั้น เสียงเคาะประตูดังขึ้น
ประตูถูกเปิดออกก่อนที่เธอจะทันตอบ
ภัทรกรยืนอยู่ตรงนั้น ท่าทางเหมือนเดิมแต่วันนี้เขาไม่ยิ้ม
“คุณได้รับเมลแล้วใช่ไหมครับ”
คาริสานิ่งไป ใจเธอกำลังต่อเรื่องราวเร็วเกินจะควบคุม
“มันคืออะไร” เธอถามเสียงเรียบ
ภัทรกรก้าวเข้ามา วางแฟ้มเอกสารบนโต๊ะ
“มันคือโครงการที่ควรหายไปพร้อมกับชื่อ SkyEast
แต่มีบางคนไม่ยอมให้มันจบ ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไร”
เธอมองเขาตรง ๆ
“แล้วคุณเกี่ยวอะไรกับมัน?”
ภัทรกรหรี่ตา น้ำเสียงเบาลง
“ผมไม่ได้แค่รู้จักพ่อคุณ… ผมเคยทำงานกับเขาในช่วงสุดท้าย ก่อนที่ทุกอย่างจะพังลง”
✦ บางอย่างจากอดีตกำลังเรียกเธอกลับไป
ภัทรกรทิ้งเอกสารไว้ แล้วหันหลังเดินออกจากห้อง
คำพูดสุดท้ายที่เขาทิ้งไว้คือ
“คุณไม่ได้รู้จักพ่อคุณดีอย่างที่คิดและถ้าคุณอยากเดินต่อกับธีรภพ… คุณต้องรู้ความจริงทั้งหมดก่อน”
คาริสาปิดประตู หันกลับไปมองหน้าจออีกครั้ง
ภาพสุดท้ายในไฟล์ PDF เป็นห้องปิดทึบ ไม่มีหน้าต่าง มีไฟเพดานดวงเดียตรงกลางคือโต๊ะเหล็กยาวใต้ภาพมีข้อความว่า
“บันทึกภาพศูนย์ดำเนินการ MIRAGE – พื้นที่ควบคุมลับสุด”
✦ เธอเริ่มสั่น ไม่ใช่เพราะกลัว แต่เพราะสงสัย
คาริสาไม่แน่ใจแล้วว่าพ่อของเธอ “หนีไปเอง” หรือ “ถูกบังคับให้หายไป” สิ่งเดียวที่ชัดเจนคือยังมีใครบางคนอยากให้เธอรู้ความจริงและใครคนนั้น…ยังมีชีวิตอยู่
✦ ด้านธีรภพ
เย็นวันนั้น เขาได้รับข้อความสั้น ๆ จากเธอ
“คืนนี้ ฉันอยากคุยเรื่องพ่อ”
เขานิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนตอบกลับ
“ผมจะไปรับคุณตอนหนึ่งทุ่ม
คุณเลือกที่ได้เลย…ไม่ต้องเป็นร้านหรูแค่ที่ที่คุณกล้าพูดทุกเรื่อง”
🖋️ “ที่…ที่กล้าพูดความจริง”
ในร้านกาแฟเงียบ ๆ กลางเมือง
คาริสาจะเล่าทุกอย่างให้ธีรภพฟัง
และคำตอบจากเขา…จะเป็นสิ่งที่เธอไม่เคยคิดเลยว่า คนอย่างเขาจะยอมพูดออกมา
เรื่องราวในอดีตที่อาจเชื่อมโยงกันมากกว่าที่เธอเคยรู้
✦ “พื้นที่ปลอดภัย” ครั้งแรกของคาริสาและธีรภพ
นี่คือครั้งแรกที่การพูดถึงอดีตไม่ได้หมายถึงความอ่อนแอ แต่เป็นการเปิดใจ ที่ทำให้ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ลึกขึ้น และเป็นครั้งแรกที่ธีรภพยอมเล่าเรื่องของตัวเองโดยไม่ปิดบัง
✦ ที่…ที่กล้าพูดความจริง
คืนนั้นไม่มีฝน แต่ลมเย็นกว่าปกติ
ร้านกาแฟเล็ก ๆ ริมถนนที่เปิดถึงสี่ทุ่ม เป็นที่ที่เธอเลือก ไม่ใช่เพราะมันสวยหรือหรู แต่เพราะไม่มีใครที่นี่รู้จักพวกเขา
คาริสามาก่อนเวลาเล็กน้อย ใส่เดรสผ้าคอตตอนสีขาวง่าย ๆ มัดผมหลวม ๆ ไม่ได้แต่งหน้าจัด แต่กลับดูสวยกว่าที่เคย
ธีรภพมาถึงเงียบ ๆ และนั่งลงตรงข้าม เขาไม่ใส่สูท แต่ยังดูเนี้ยบในเสื้อเชิ้ตเข้มกับกางเกงขายาว
เธอไม่พูด เขาก็ไม่เร่ง จนเมื่อกาแฟถูกยกมาวางตรงหน้า เธอจึงพูดขึ้น
“คุณเคยคิดไหม ว่าเราเหมือนถูกดึงเข้าเกมที่เราไม่ได้เป็นคนเริ่ม”
ธีรภพสบตาเธอ ตอบชัดเจน
“คิด… และผมก็รู้ด้วยว่าเกมนี้มันเริ่มมาตั้งแต่ก่อนเราจะเกิด”
✦ เมื่อความเงียบไม่ใช่สิ่งน่ากลัว
คาริสาวางเอกสารที่ปริ้นท์จากอีเมลลงบนโต๊ะ
ในนั้นมีภาพห้องลับ แผน MIRAGE และชื่อ C. Sirinthorn
ธีรภพก้มดูอย่างใจเย็น ปลายนิ้วแตะกระดาษเบา ๆ
“คุณคิดว่า…เขายังมีชีวิตอยู่หรือเปล่า”
เธอนิ่งไป แล้วตอบช้า ๆ
“เมื่อก่อนฉันคิดว่าไม่ แต่ตอนนี้…ฉันเริ่มเชื่อว่าอาจใช่ หรือไม่ก็มีใครใช้ชื่อเขาเพื่อส่งอะไรบางอย่างมาหาฉัน”
ธีรภพพยักหน้า
“ตอนบริษัทผมซื้อโครงสร้างของ SkyEast ผมเห็นไฟล์นี้ มันอยู่ในรายชื่อที่ถูกลบไปแล้ว แต่ผมจำได้เพราะมีชื่อภัทรกรอยู่ในนั้น”
คาริสาหันขวับ
“คุณรู้มาก่อน?”
“ใช่…ผมรู้ แต่ผมไม่พูด เพราะตอนนั้นคุณยังไม่พร้อม และผมก็ไม่แน่ใจว่าคุณอยากรู้เพราะต้องการล้างชื่อ หรือเพราะคุณอยาก ‘ตามหาพ่อ’ จริง ๆ”
เธอนิ่งไป ก่อนจะพูดเบา ๆ
“ฉันอยากรู้…ว่าเขาเลือกหายไปเพื่อปกป้องฉัน หรือจริง ๆ แล้วฉันไม่สำคัญพอให้เขาอยู่”
ธีรภพเงียบไปนาน ก่อนเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่ไม่เคยอ่อนขนาดนี้มาก่อน
“ตอนผมอายุสิบห้า แม่เดินออกจากบ้านไปตอนกลางคืน ไม่มีจดหมาย ไม่มีคำลา ไม่มีเหตุผลอะไรทั้งนั้น… และผมก็ใช้เวลาทั้งชีวิตคิดว่าผมทำผิดอะไร”
คาริสาขยับตัวช้า ๆ เธอเพิ่งรู้ว่า ธีรภพก็เคยถูกทิ้งเหมือนกัน
“วันหนึ่ง ผมเจอแฟ้มเวชระเบียนของแม่ในโรงพยาบาลเล็ก ๆ แม่ป่วยเป็นโรคซึมเศร้ารุนแรง และที่เธอเลือกจากไป…ก็เพราะไม่อยากให้ลูกเห็นภาพเธอในวันที่ไม่เหลืออะไรแล้ว”
คาริสามองเขา หัวใจเธอช้าลง เหมือนไม่ได้ฟังแค่เรื่องของเขา แต่เธอกำลังมองเรื่องของตัวเองในอีกด้าน
“บางที…การหายไปไม่ได้หมายความว่าไม่รัก แต่เพราะเขาคิดว่าอยู่ไป…มันจะทำร้ายมากกว่า” เธอพูดเสียงแผ่ว
✦ การพิงครั้งแรก…ที่ตรงไปตรงมา
เธอเอามือแตะหลังมือเขาเบา ๆ ธีรภพไม่ดึงหนี ไม่แปลกใจ ไม่พูดอะไร
เมื่อเธอค่อย ๆ พิงไหล่เขาในร้านกาแฟที่เงียบไร้เสียงเพลง เขากลับหลับตาลงราวกับรอวันนี้มานานแล้ว
“ฉันไม่กลัวอีกแล้ว” เธอกระซิบเบา ๆ
“แต่อย่าปล่อยให้ฉันเดินคนเดียวได้ไหม”
ธีรภพตอบสั้น ๆ แต่มั่นคง
“ไม่มีวัน”
✦ สุดทางของคืนนี้
ก่อนกลับ เธอมองหน้าเขาเงียบ ๆ ขณะรอรถ
“คุณจะช่วยฉันหาความจริงเรื่องพ่อไหม ถึงแม้มันอาจทำให้บริษัทคุณเดือดร้อน”
ธีรภพสบตาเธอแล้วพูดชัดเจน
“ผมจะไม่ช่วยคุณ”
เธอชะงัก แต่เขาพูดต่อ
“ผมจะเดินไปกับคุณ เพราะนี่ไม่ใช่เรื่องของคุณคนเดียวอีกแล้ว”
✦ ชายลึกลับในภาพถ่าย
ระหว่างที่คาริสาค้นข้อมูลลึกลงไปในโครงการ MIRAGE เธอเจอภาพถ่ายหนึ่งที่ไม่เคยเห็นมาก่อน เป็นภาพพ่อของเธอยืนคู่กับชายในชุดสูท ใบหน้าของชายคนนั้น…คือคนที่เธอเพิ่งเจอในงานสัมมนาล่าสุด ในฐานะ “นักลงทุนหน้าใหม่” ของ Artemis Group
“เงาในอดีต” ที่เริ่มทับซ้อนกับโลกปัจจุบัน
ภาพถ่ายที่ไม่มีใครรู้ว่าใครเป็นคนเก็บไว้ กลายเป็นกุญแจดอกแรกที่จะพาไปสู่ความจริงที่ถูกปิดซ่อนไว้มากว่า 10 ปี
✦ ชายลึกลับในภาพถ่าย
☀️ เช้าวันถัดมา คาริสาลงมือค้นหาจริงจัง หลังจากเมื่อคืนเธอกับธีรภพคุยกันนานหลายชั่วโมง
เธอกลับมาที่ห้องทำงาน เปิดไฟล์ MIRAGE อีกครั้ง อ่านทุกบรรทัดอย่างตั้งใจ กลัวจะพลาดอะไรสำคัญ
ท้ายไฟล์มีภาพขาวดำที่เธอไม่เคยสังเกตมาก่อน ดูเหมือนถ่ายในห้องประชุมของ SkyEast ก่อนล้มละลาย
ตรงกลางคือชายวัยกลางคนในสูทเข้ม รอยยิ้มมุมปากของเขาเป็นเอกลักษณ์
เขายืนข้างพ่อของเธอชัดเจน แต่สายตากลับไม่มองกล้อง เหมือนจ้องไปยังคนถ่ายภาพโดยตรง
✦ ชื่อที่ยังไม่มี
ภาพนี้ไม่มีคำอธิบาย ไม่มีวันที่ ไม่มีชื่อ มีแค่รหัสเขียนด้วยลายมือว่า: MIRAGE_BX_18-7
คาริสายิ่งดูยิ่งรู้สึกแปลกใจ และยิ่งคิดก็ยิ่งนึกถึงผู้ชายคนหนึ่งในงานสัมมนาธุรกิจเมื่อไม่กี่สัปดาห์ก่อน
แววตาเหมือนกันไม่มีผิด
คนที่ธีรภพเคยแนะนำเธอว่า
“เขาคือคุณกิตติภพ ธนะรัตน์ นักลงทุนใหม่ของ Artemis Group”
✦ ถามตรงกับคนที่ไว้ใจที่สุด
“ชื่อกิตติภพ ธนะรัตน์ เคยเกี่ยวข้องกับ SkyEast ไหม?”
คาริสาถามทันทีที่ธีรภพรับสาย
เขาเงียบไปพักหนึ่งเหมือนกำลังนึก
“ผมไม่เคยได้ยินชื่อเขาในยุคนั้น แต่ถ้าคุณบอกแบบนี้…ผมจะให้ทีมลองสืบย้อนหลัง”
คาริสากัดริมฝีปาก
“ฉันเห็นเขาในภาพที่ยืนข้างพ่อฉัน และตอนนี้เขาก็โผล่มาในฐานะนักลงทุนของ Artemis”
เสียงธีรภพในสายชัดขึ้น จริงจังขึ้น
“นั่นหมายความว่าเขารู้ว่าเรากำลังตามหาอะไร และเขาเข้ามาอยู่ตรงนี้ก่อนเราจะเจอเขาเสียอีก”
✦ เงาที่มาก่อน
ไม่กี่ชั่วโมงต่อมา ทีมรักษาความปลอดภัยของธีรภพรายงานกลับมาอย่างไม่เป็นทางการว่า
•กิตติภพ ธนะรัตน์ เคยถือหุ้นผ่านบริษัทนอมินีใน SkyEast สาขาต่างประเทศ
•ชื่อเขาไม่อยู่ในรายชื่อผู้บริหาร แต่มีลายเซ็นรับรองในเอกสาร MIRAGE บางชุด
•ตอนนี้เขาใช้ทุนผ่านบริษัทบ่มเพาะของ Artemis เข้าลงทุนในธุรกิจสื่อดิจิทัลและการเงิน
และบรรทัดสุดท้ายของรายงานคือ:
“เขาเคยถูกหน่วยงานความมั่นคงจับตามองในฐานะเครือข่ายสีเทาระดับสากล”
✦ บทสนทนาบนรถ
คืนนั้น ธีรภพมารับเธอด้วยรถ SUV กันกระสุน เขาไม่ใช่คนชอบโชว์ แต่ไม่เคยประมาทกับภัยที่มองไม่เห็น
“คุณคิดว่าเขาต้องการอะไร?” คาริสาถามระหว่างรถวิ่งบนทางด่วน
ธีรภพตอบโดยไม่ละสายตาจากถนน
“ผมไม่รู้ว่าเขาต้องการอะไรจากผม แต่เขาต้องการบางอย่างจากคุณแน่ เพราะถ้าแค่เรื่องเงิน เขาไม่จำเป็นต้องอยู่ในภาพข้างพ่อคุณ”
เธอนิ่งไป ความคิดวิ่งวุ่น
“ถ้าพ่อฉันยังอยู่…เขาอาจถูกกักไว้ในระบบบางอย่าง หรือกำลังเป็นตัวหมากในแผนของใคร”
ธีรภพหันมามองเธอแวบหนึ่งก่อนตอบชัด ๆ
“งั้นเราต้องเริ่มจากคนที่ยังไม่ยอมลืมอดีต คนที่มีเบาะแส แม้จะพยายามเงียบที่สุด”
“ใคร?” เธอถาม
“ภัทรกร” เขาตอบทันที
“เขาไม่ได้แค่รู้จักพ่อคุณ แต่เขาน่าจะรู้ว่า ‘ใคร’ ทำให้พ่อคุณหายไป”
✦ ไฟที่เริ่มติด
คาริสาไม่ได้ตอบ แต่หยิบภาพถ่ายขึ้นมาวางบนตัก นิ้วแตะไปที่ใบหน้าพ่อเธอ
“คุณเคยบอกว่า ความกลัวใหญ่เท่าความรักที่เรายังไม่ปล่อยหมด” เธอกระซิบ
“งั้นฉันจะไม่กลัวอีกต่อไป และจะรักพ่อ…ระหว่างตามหาความจริงว่าเขาเป็นใครกันแน่”
ธีรภพกุมมือเธอเบา ๆ
“และผมจะไม่ปล่อยมือ จนกว่าคุณจะได้คำตอบทั้งหมด”
🖋️ “ภัทรกร ผู้รู้มากกว่าที่ควร”
การเผชิญหน้าระหว่างคาริสากับภัทรกรครั้งหน้า เธอจะไม่ฟังเฉย ๆ อีกแล้ว แต่จะถามให้ตรง จนเขาต้องยอมบอกชื่ออีกคน…ที่เคยอยู่ในห้องเดียวกับพ่อเธอ และยังมีชีวิตอยู่ในเมืองนี้
˖* ೃ࿔ ᝰ ✿ ⚡︎ ☁︎ ⋆ ⋆⑅˚₊ ⋕ ༘ ݊
- ผู้เขียน
