📚 ˖◛⁺⑅♡
✦ ระเบียง เวลา 09:12 น.
คาริสาก้าวออกมาจากห้องประชุม ลมเช้าพัดแรงกว่าที่คิด เธอวางฝ่ามือลงบนราวเหล็ก สูดลมหายใจลึก ๆ พยายามสลายความกดดันที่ยังตามมา
เสียงประตูเปิดตามหลัง ธีรภพก้าวออกมา เขาไม่ได้เอ่ยอะไรทันที เพียงยืนพิงกรอบประตู มองเธออยู่พักใหญ่
“ฉันพูดแรงไป” เขาเอ่ยช้า ๆ “แต่เพราะฉันกลัว”
คาริสาหันกลับมา ดวงตาเข้มของเขามีแววอ่อนลงกว่าตอนในห้องประชุม “กลัวอะไรคะ”
“กลัวเสียเธอ” ธีรภพตอบตรง น้ำเสียงไม่แข็งเหมือนก่อน “เธอคือศูนย์กลางเกมนี้ ถ้าเธอล้ม ทุกอย่างที่เราพยายามก็จบ”
คาริสายิ้มจาง ๆ “แต่ถ้าฉันยอมให้ใครกำหนดทุกก้าว ฉันก็ล้มอยู่ดี ต่างกันแค่ว่าล้มทั้งที่ยังหายใจอยู่”
ธีรภพนิ่งไป เงียบจนมีเพียงเสียงลมปะทะกระจกอาคาร เขาก้าวเข้ามาใกล้ช้า ๆ ไม่เร็ว ไม่กดดัน เหมือนตั้งใจให้เธอเลือกว่าจะถอยหรืออยู่
คาริสาไม่ได้ถอย เธอแค่มองตรงเข้าไปในตาเขา
“ฉันอยากเชื่อคุณนะคาริสา” เขาพูดเบ
