สวาทรักพ่อผัว

ใบหน้าเทพบุตรจิตใจซาตาน

ย้อนไปเมื่อไหร่ 10 ปีก่อนหมู่บ้านชนบทที่แทบจะไม่มีแสงไฟตามไหล่ทางพื้นถนนยังเป็นลูกรังแดงทุกอย่างสัญจรยากไปหมดกว่าจะมีรถเครื่องกันแต่ละบ้านก็แทบจะเลือดตากระเด็นแต่แพร โชคดีที่ได้พ่อสามีที่พอมีทรัพย์สมบัติระดับมีกินมีใช่ไปทั้งชาติ

วันนี้แพรกลับจากตลาดมาก็เกือบ 23:00 น เที่ยงคืนเธอทั้งเหนื่อยทั้งล้าจนสายตัวแทบขาดกลับมากลับไม่เคยเห็นหน้าผู้เป็นสามีอย่างโอมเลย

"อ้าวพ่อทำไมยังไม่นอนอีกล่ะจ๊ะ" แพรที่หันไปเห็นพ่อสามีนั่งรอเธออยู่ตรงโซฟาเป็นประจำทุกวันแพรเธอเห็นจนชินตา

"พ่อเห็นว่าแพรยังไม่กลับ พ่อก็เลยว่าจะรอเปิดประตูให้ลูกไง" คมสันหันมาบอกลูกสะใภ้ด้วยรอยยิ้ม ในคืนไหนที่แพรกลับจากการขายของดึกก็มักจะมีคมสันต์ผู้เป็นพ่อสามีคอยดูแลเธอไม่ห่าง

"ขอบคุณจ้ะพ่อ พ่อไปพักเถอะ พ่อไม่ต้องเป็นห่วงแพรนะจ๊ะ" แพรที่หันไปพูดด้วยใบหน้าอ่อนล้าและรู้สึกเหน็ดเหนื่อย

"ของแพรวางไว้ตรงนั้นแหละ เดี๋ยวพ่อจัดการเอง ลูกไปอาบน้ำเถอะ" คมสันเอ่ยอาสาที่จะช่วยแพรเก็บข้าวของแต่วันนี้เหมือนจะมีชายแปลกหน้าขับรถมาส่งแพรที่หน้าบ้าน

"มันจะดีหรอจ๊ะพ่อ พ่อไปพักเถอะ เดี๋ยวแพรทำเอง" แพรเองรู้สึกเกรงใจผู้ที่เป็นพ่อสามีแม้เธอจะไม่เหลือพ่อแม่หรือบุพการีญาติพี่น้องที่ไหนเธออาจจะเหลือโอมเป็นครอบครัวเดียวครอบครัวสุดท้ายส่วนพ่อสามีก็ช่างดีแสนดีกับเธอเหลือเกิน

ไม่เป็นไรลูก ลูกไปอาบน้ำก่อน พ่อเตรียมน้ำอุ่นไว้ให้ลูกแล้ว แต่ว่าวันนี้ใครมาส่งลูกละ คมสันหันมาถามลูกสะใภ้ขณะก้มเก็บสัมภาระที่ลูกสะใภ้วางทิ้งเอาไว้

นับตั้งแต่ห้าปีที่ผ่านมา แพรเป็นสะใภ้บ้าน คมสันต์เขาเป็นพ่อสามีที่ดีมากดูแลเธอทุกอย่าง คมสันต์กลายเป็นคนที่เตรียมอ่างอาบน้ำน้ำอุ่นๆเอาไว้ให้กับแพรในวันที่เธอเหนื่อยล้าที่สุดเหมือนกับเธอเป็นลูกสาวอีกคนในความคิดของแพร

"กำนันบุญทิ้งนะจ๊ะพ่อ แกบอกผ่านมาทางบ้านเราพอดีิ ก็เลยบอกให้แพรขึ้นรถมาด้วย"แพรตอบพร้อมกับส่งยิ้มให้กับผู้เป็นพ่อสามีแปลเป็นคนชอบแต่งตัวเสื้อสายเดี่ยวกางเกงขาสั้นหน้าอกหน้าใจก็เบียดกันจนแทบจะปริ

แพรเดินตรงมาหาคมสันแล้วโอบกอดซุกที่อกแกร่งของผู้เป็นพ่อสามี เพราะเปรียบเสมือนพ่อของตนแล้วพูดขึ้นว่า

"ขอบคุณนะจ๊ะพ่อ ถ้าแพรไม่มีพ่อ แพรคงอยู่ที่นี่ไม่ได้อีกต่อไปแล้ว"

แพรรู้สึกขอบคุณจากหัวใจที่คมสันคอยดูแลเอาใจใส่เธอทุกอย่าง แม้คมสันจะเอ่ยปากบอกไม่ให้แพรไปขายของที่ตลาด พอสามีอย่างคมสันก็จะให้เงินเธอใช้ แค่อยู่บ้านกับเขาดูแลบ้านให้ดี ก็จะให้เงินเสมอตลอดห้าปีไม่มีขาด แต่แพรก็ยังอดที่จะทำงานดูแลตัวเองไม่ได้

"ไม่เป็นไรแพร พ่อเต็มใจ พ่อจะชดเชยทุกอย่างที่ไอ้โอมมันทำกับแพรทุกอย่าง(รวมถึงเรื่องบนเตียงคมสันคิดในใจ)

คมสันต์ใช้มือหนาลูบไปที่หลังของแพรอย่างแผ่วเบา ตบเบา ๆ เพื่อเป็นการบอกว่าไม่เป็นไรแต่ใครจะรู้ว่าภายใต้ใบหน้าที่ดูโอบอ้อมอารีและอบอุ่นกำลังคิดจิตอกุศลกับแพรทุกเมื่อเชื่อวัน

เขาแอบลอบมองเต้าใหญ่ของแพร กอดแพรไว้แน่นชิดอกแกร่งของตน ก่อนเนื้อนุ่มนิ่มจนคมสันต์อยากจับบีบให้แตกคามือ ยิ่งมองยิ่งอยากจะเอาแพรทำเมียให้รู้แล้วรู้รอดไป!