แพรวาค่อยๆ ลืมตาเมื่อได้เวลาตื่น เขารู้สึกถึงความเย็นของเครื่องปรับอากาศนั้น กายสาวขยับเล็กน้อย สายตามองร่างบางที่หลับใหลทำให้คนที่มองอมยิ้ม ดวงตาเฉี่ยวมองเจ้าหล่อนอย่างพินิจ หล่อนเพิ่งเห็นชัดวันนี้นี่เอง ขนตาเจ้าหล่อนนี่งอนยาวสวยเชียว ที่ไม่ได้สังเกตเพราะแว่นตาหนาที่เจ้าหล่อนใส่ปกปิดไว้นี่เอง คิ้วเรียวยาวสวยรับกับใบหน้า ปากเล็กจิ้มลิ้มสีระเรื่อทำให้ปากของเขาเคลื่อนเข้าหาอย่างช้าๆ
จุ๊บ ปากอิ่มจรดลงกับปากเล็กนั้นอย่างหลงใหล เมื่อเห็นว่าร่างเล็กยังคงไม่ขยับ ร่างโปร่งจึงขยับกายขึ้นไปค่อมร่างเล็กกว่า สายตายังมองใบหน้าใสไม่ห่าง มือเล็กเริ่มป้วนเปี้ยนเนื้อตัวคนที่นอนหลับใหลนี้
“อื้อ..” ร่างเล็กขยับเล็กน้อย เมื่อผ้าห่มที่ปกคลุมร่างกายคลายออก และเคลื่อนลงไปอยู่เบื้องล่าง ร่างเล็กขยับเปลี่ยนเป็นนอนตะแคง แล้วงอตัวเล็กน้อย แต่ดวงตาหวานยังคงหลับพริ้มอยู่อย่างนั้น แพรวามองแล้วอมยิ้ม พร้อมกับปากอิ่มที
