สามีคูณสอง

บทที่2 เจ้าชายคนเดิมของเธอหรือเปล่า..3 nc

“อ๊ะ...พอแล้วพี่เคย์น้องควีนไม่เล่นแบบนี้แล้ว ปล่อยนะ”เธอสะดุ้งหลุดจากภวังค์ทันทีเมื่อรู้สึกถึงความเจ็บจี๊ดที่ต้นคอ

เมื่อเห็นว่าเขาเริ่มจะเลยเถิดไปไกลกว่าที่ควรจะเป็น เธอจึงผลักอกเขาออก แต่เหมือนเธอกำลังใช้มือดันกำแพงเพราะไม่ว่าจะดันยังไงเขาก็ไม่ยอมขยับ หนำซ้ำยิ่งดันเธอยิ่งอ่อนแรงเพราะปากหนาของเขาคอยวนเวียนจูบซับไปตามซอกคอ กรอบหน้าเรื่อยลงมาจนถึงไหปลาร้าของเธอ

“พี่เคย์อย่าถอดเสื้อนะ เลิกเล่นแบบนี้ น้องควีนไม่เล่นแล้ว”

มาถึงขนาดนี้แล้วหญิงสาวเอาอะไรมาคิดว่าเขาทำเล่นๆ ชายหนุ่มได้แต่คิดในใจ ก่อนจะปลดกระดุมเสื้อเธอออกจนหมดทุกเม็ด แม้จะโดนเธอขัดขืนแต่นั้นไม่ใช่ปัญหาสำหรับคนอย่างเขา หากมือเธอมันเกะกะหนักเขาก็กำจัดมันให้พ้นทางก็หมดเรื่อง

“ไม่เอานะพี่เคย์ปล่อยเดี๋ยวนี้”เธอเริ่มกลัวขึ้นมาทันทีที่โดนเขาปลดกระดุมเสื้อ

จนตอนนี้หน้าอกอวบที่อยู่ภายใต้บราลูกไม้ตัวน้อยได้ออกมาอวดโฉมต่อหน้าเขาเป็นที่เรียบร้อย นอกจากนี้มือเธอยังโดนชายหนุ่มรวบไว้บนหัวอีกด้วย

“สวยดีหนิ มิน่าล่ะ...หึ”ชายหนุ่มเอ่ยออกมาทันทีที่ปลดตะขอบราที่อยู่ด้านหน้าออก ทำให้เห็นหน้าอกอวบอิ่มขนาดกำลังพอดีตรงกลางประดับด้วยยอดอกเม็ดเล็กสีชมพูระเรื่อที่กำลังแข็งตัวชูชันท้าทายสายตาของเขา

“อย่านะพี่เคย์ ออกไป...อือออ”

ไม่ทันที่ราณีทันได้เอ่ยจบประโยคเธอก็ต้องร้องครางออกมา เมื่อยอดอกของเธอโดนชายหนุ่มครอบครอง ปากหนาของเขาทั้งดูดทั้งเลียสลับไปมา อกอวบอีกฝั่งโดนมือหนาบีบเคล้นหนักเบาตามอารมณ์ของชายหนุ่ม สร้างความเสียวซ่านแก่ร่างบางจนเกือบลืมไปแล้วว่าต้องขัดขืน

ชายหนุ่มละมือหนาของตนออกจากความนุ่มเด้งสู้มืออย่างแสนเสียดาย เพราะตอนนี้เขามีจุดหมายอื่นที่ปรารถนามากกว่ารออยู่

เขาใช้มือหนาเพียงข้างเดียวที่ว่างอยู่จัดการถอดปราการชิ้นล่างที่ยังติดกายหญิงสาวออกอย่างว่องไว แม้เธอจะขัดขืนก็ไม่เป็นปัญหาสำหรับเขา บอกแล้วว่าเขาจะกำจัดทุกอย่างที่ขวางทางเขาออกไป จนตอนนี้คนใต้ร่างนอนเปลือยเปล่าอวดรูปร่างที่ยั่วยวนมองเขาตาขวางอยู่

“ถ้าพี่เคย์ทำน้องควีนจะเกลียดพี่เคย์”จนถึงตอนนี้เธอรู้แล้วว่าตัวเองไม่มีทางหลุดรอดไปจากชายหนุ่มตรงหน้าได้ ทำได้เพียงหวังว่าเขาจะหยุดและปล่อยเธอไป

“อืม”เขามองหน้าที่กำลังจะร้องไห้ออกมาครู่หนึ่งก่อนจะตอบเธอออกไปด้วยความเฉยชา เชิญเธอเกลียดได้ตามสบายเขาไม่สนใจอยู่แล้ว

เมื่อตอบเธอเสร็จเขาปล่อยมือออกจากเธอแล้วมาจัดการรูดซิปพร้อมกับดึงกางเกงของตนลงไปไว้ที่ต้นขา ใช้เวลาเพียงไม่กี่วินาที ไม่ทันให้หญิงสาวที่เป็นอิสระได้ทันตั้งตัวหนี ทันทีที่เธอขยับเขาก็จับขาเธอเอาไว้พร้อมกับดึงเรียวขางามให้มาเกี่ยวสะโพกของตนไว้

“ปล่อยเดี๋ยวนี้นะพี่เคย์”

เมื่อเห็นชายหนุ่มงัดสัดส่วนกลางกายที่ดูจะใหญ่เกินมาตรฐานออกมา เธอตาโตหาทางหนีเอาตัวรอดในทันที ถ้าเธอหนีไม่พ้นงานนี้เธอตายแน่ๆ ใหญ่ขนาดนั้นเธอไม่ไหวหรอก

ถึงจะไม่รู้ว่ามันควรจะมีขนาดเท่าไหร่ถึงเรียกว่าใหญ่ แต่เธอมั่นใจได้ว่าที่เธอเห็นอยู่มันใหญ่แน่นอนเมื่อเทียบกับความบอบบางที่ยังคงคับแคบของเธอ

“ไม่!!”

ทันทีที่พูดจบชายหนุ่มจัดการจับส่วนปลายหัวหยักถูไถไปมากับความชุ่มฉ่ำของเธอทันที สายตาสีฟ้าคู่นั้นเอาแต่จ้องมองไปยังกลีบงามที่ไร้ไรขนปกคลุม มันโดนเขาถูไถไปมาจนสองกลีบแยกออกจากกันเผยให้เห็นกลีบเนื้อชมพูชั้นในที่เคลือบไปด้วยความฉ่ำวาว

“น้ำเยอะดีหนิ อืมมม”พูดจบชายหนุ่มกดสะโพกดันตัวตนของตนเองเข้าไปด้านใน หวังให้มันเข้าไปได้ทีเดียวจนมิดลำ แต่ความคับแน่นและแรงบีบรัดทำให้เขาต้องหยุดตัวเอาไว้เข้าไปได้เพียงครึ่งทาง

“กรี๊ดดดดด”

“เอาออกไปพี่เคย์ น้องควีนเจ็บ”ความเจ็บปวดถาโถมใส่ทันทีที่เขาบุกรุกเข้ามาในตัวของเธอ โดยเฉพาะตรงส่วนบอบบางกลางกายที่มันเจ็บจนเธอต้องกรีดร้องออกมาอย่างทนไม่ไหว

“ถ้าไม่อยากเจ็บก็อย่าเกร็ง เพราะฉันจะไม่เอาออก”นี่เป็นประโยคแรกที่เขาพูดยาวๆกับเธอ ที่ยอมพูดเพราะถ้าเธอไม่เลิกเกร็ง เธอจะเจ็บมากกว่าตอนนี้เป็นแน่

“อืมมส์”เมื่อเธอไม่ยอมทำตามที่เขาบอกชายหนุ่มจึงดึงตัวตนออกมาจนเกือบสุด แล้วดันเข้าไปใหม่ทีเดียวจนสุดโดยไม่คิดจะสงสารเธออีก

“กรี๊ดดดด ทำไมพี่เคย์ใจร้ายกับน้องควีนแบบนี้”เธอกรีดร้องออกมาพร้อมกับความเจ็บปวดที่ซัดเข้ามาอีก อุตส่าห์หลงคิดว่าเขา

จะเอาออกไป แต่ที่ไหนได้เขากลับดันมันเข้ามาจนสุดอย่างใจดำไม่คิดถึงความเจ็บปวดของเธอเลย

“หึ”

เขาก็ไม่เคยคิดว่าตัวเองเป็นคนใจดีอยู่แล้ว เมื่อเธอด่าทอว่าเขาใจร้ายจึงยอมรับมันมาอย่างไม่แยแส คนอื่นอาจจะสะกดคำว่าใจดีเป็นแต่นั่นไม่ใช่สำหรับเขา เพราะเขาสะกดมันไม่เป็น และตอนนี้เธอจะได้รู้จักกับความใจร้ายของเขา

“กรี๊ดดด....อะ....อืออ เจ็บ...พี่เคย์น้องควีนเจ็บ”เธอทั้งกรีดร้องทั้งอ้อนเขาแต่ชายหนุ่มกลับไม่สนใจยังคงตั้งหน้าตั้งตาสับสะโพกเข้าหาเธออย่างดุดัน

“อ๊ะ...โอ๊ยย...มันจุกนะ...ฮืออออ”ในที่สุดเธอน้ำตาที่เธออดทนกลั้นไว้มันก็ไหลออกมา ทุกจังหวะที่เขากระแทกเข้าไปมันไร้ซึ่งความอ่อนโยน มันทั้งหนักหน่วงทั้งดุดันจนเธอทั้งเจ็บทั้งจุกจนทนไม่ไหว

“อืมมส์”ชายหนุ่มใช้แขนแข็งแรงจับสองขาเรียวของเธอเอาไว้ให้ชิดสะโพกของตนเองเพื่อไม่ให้ร่างบางถลาตัวไหลไปตามแรงกระแทก เขารู้ดีว่าเธอทั้งเจ็บและจุกขนาดไหน

ชายหนุ่มก้มดูตรงส่วนที่เชื่อมต่อกันมันทำให้เขาแอบตกใจอยู่นิดหน่อย เมื่อรู้ว่าเธอได้เสียตัวให้เขาเป็นคนแรก เพราะไม่คิดว่าเธอยังบริสุทธิ์อยู่เขาจึงแทรกตัวตนเข้ามาอย่างดุดัน จนทำให้เธอเจ็บมากขนาดนี้ แต่ถึงเขาจะรู้เธอก็จะต้องเจ็บตัวอยู่ดีเพราะเขาเป็นคนเอาดุ

“ไม่ไหวแล้ว....อือออ…อร๊ายยย”เมื่อโดนเขากระแทกหนักหน่วงทุกจังหวะ นอกจากจะเจ็บจนจุกแล้วความกระสันที่ก่อตัวขึ้นมา ทำให้เธอเสียวจนต้องเกร็งตัวจิกปลายเท้าแล้วปลดปล่อยอารมณ์ออกมาพร้อมกับกึ่งกลางกายที่ปลดปล่อยน้ำสีใสให้แตกกระจายพุ่งออกมา ร่างบางทิ้งตัวลงบนโซฟาอย่างหมดแรง เมื่อได้ปลดปล่อยอารมณ์ที่มันก่อเกิดขึ้นมาเป็นครั้งแรก

“หึ”

ชายหนุ่มหยุดขยับปล่อยให้เธอซึมซับอารมณ์สุขสมครั้งแรกของเธออย่างเต็มอิ่ม ดูจากหลักฐานที่พุงออกมาเธอคงจะสุขสมไม่น้อย สุขจนตอนนี้สลบคาเอ็นเขาไปแล้ว เขาเอาดุขนาดนี้สำหรับครั้งแรกเธอจะสลบก็ไม่แปลก

เมื่อหญิงสาวสลบทิ้งเขาไปแล้วชายหนุ่มจึงจัดการพาตัวเองไปให้ถึงจุดหมายปลายทางบ้าง เอวหนาเร่งขยับเข้าออกรัวๆจนเมื่อทนไม่ไหว เขาจึงดึงตัวตนออกมา แล้วใช้สองมือสาวรูดก่อนจะปลดปล่อยหยาดน้ำขาวขุ่นลงบนเนินเนื้อที่บวมแดงของเธอทุกหยาดหยด

ราณีรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาอีกที เธอรับรู้ได้ว่าตอนนี้มีคนกำลังวุ่นวายกันเนื้อตัวของเธออยู่ เมื่อลืมตาขึ้นมาดูจึงเห็นว่าชายหนุ่มที่ทำเธอสลบกำลังใส่เสื้อผ้าให้เธออยู่ เธออยากจะเอ่ยห้าม อยากจะขัดขืนแต่ตอนนี้เธอหมดแรงแล้ว ได้แต่มองเขานิ่งๆเหม่อลอยอยู่กับความคิดของตนเอง

เหมือนเควินในตอนนี้จะเป็นคนละคนกับเควินที่เธอเคยรู้จักมาตั้งแต่เด็ก เหมือนเจ้าชายที่ใจดีและแสนอบอุ่นของเธอจะเปลี่ยนไป แม้บางครั้งเขาจะชอบยั่วชอบอ่อยหรือแกล้งเธอยังไง แต่เขาก็ไม่เคยใจร้ายและรุนแรงกับเธอแบบนี้

เควินเจ้าชายที่เธอรู้จักไม่เคยเลยสักครั้งที่เขาจะหักหาญน้ำใจเธอ ตั้งแต่เด็กเขาให้เกียรติและทะนุถนอมเธอมาตลอด ผิดกับเขาที่อยู่ตรงหน้าเธอในตอนนี้จนตอนนี้เธอชักจะไม่แน่ใจแล้วว่าคนที่ยกเธอแบกขึ้นบ่าอยู่ตอนนี้เป็นอสูรร้ายหรือเป็นเจ้าชายคนเดิมของเธอ