เขาพูดออกไปตรงๆตามความรู้สึกจนทำให้ปารีสเขินหน้าแดงสุด ๆ จนลุกลามไปทั้งตัวยิ่งผิวเธอขาว ๆ ก็ยิ่งสังเกตุเห็นได้ง่าย อุตส่าห์พูดเพื่อทำลายความอึดอัดกลายเป็นว่าหนักกว่าเดิมซะอีก แต่เธอจะแสดงอาการออกไปเยอะไม่ได้เธอต้องตั้งสติ ><
"ขอบคุณนะคะ" ปารีสตอบอย่างเขิน ๆ หัวใจเธอก็เต้นรัว
"แต่คอโล่งๆ นะครับโชคดีที่ผมซื้อสร้อยติดมาพอดีเลย" เสือหยิบกล่องในเสื้อของเขาออกมามันเป็นสร้อยที่เขาเจอในห้าง แล้วรู้สึกว่าเหมาะสมกับปารีสมากๆ ก็เลยซื้อมันมาให้เธอ
"คุณเสือให้ฉันหรอคะ?" เธอถาม
"ครับมันเป็นสร้อยเส้นเล็ก ๆ ลายน่ารัก มีหอไอเฟลด้วยนะ เหมาะกับปารีสมากๆ" เขาพูดพร้อมกับโชว์สร้อยขึ้นมาอวย
"งั้นรบกวนคุณเสือใส่ให้หน่อยได้ไหมคะ?" ปารีสหันหลังให้เขาเพื่อสวมสร้อยที่เขาซื้อมาให้เธอ
"ไม่ได้เป็นการรบกวนเลยครับผมเต็มใจทำให้" เขาบรรจงสวมสร้อยให้เธอช้าๆอย่างเบามือกลัวว่าสร้อยมันจะไปบาดผิวเบา ๆ ของเธอ
"ขอบคุณ
