๑๖
ง้อเอง เจ็บเอง
หนึ่งอาทิตย์ผ่านไป เรวัตกลับมาที่บ้านสวนอีกครั้ง ชายหนุ่มเลือกมาวันหยุดเพราะจะได้ใช้เวลากับลูกชายอย่างเต็มที่ แต่เมื่อมาถึง เขาพบเพียงลูกชายและมารดา ทว่าโรสรินทร์กลับไม่อยู่บ้าน
“สวัสดีครับแม่” เขาทักทายมารดาแล้วเข้าไปนั่งข้างๆ ท่านพร้อมกับยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆ ลูกชาย ที่กำลังเล่นกับคุณย่า
คุณผกามาศส่งหลานให้กับลูกชาย อีกฝ่ายจึงรีบรับเอาไปแล้วไซ้แก้มลูกชายจนคนตัวน้อยหัวเราะเอิ๊กอ๊าก
เมื่อเล่นกันพอหอมปากหอมคอ เขาจึงเริ่มมองหาแม่ของลูก คุณผกามาศมองอย่างรู้ทันจึงพูดออกมา
“โรสออกไปข้างนอกกับตาชัช ค่ำๆ คงกลับมา”
คำบอกเล่าของมารดาทำให้คนที่กำลังหอมแก้มลูกชายเงยหน้าขึ้นมองด้วยท่าทางชะงักงัน
“ไปไหนกันครับ”
คุณผกามาศปรายตามองลูกชายแวบหนึ่ง มุมปากยกเพียงนิดก่อนจะจิบชาเบาๆ ไปพลาง
“ไปซื้อของ พอดีตาชัชเขาแวะมาเยี่ยม เอาของมาฝากเห็นว่าเพิ่งกลับมาจากต่างประเทศ ก็เลยอาสาพาไปซื้
