"นี่มันอะไรกันฮะ !!" หนุ่มหน้าใส เพิ่งย้ายเข้ามาในมหาวิทยาลัย แห่งนี้ หนุ่มน้อยหน้าใส คนนี้ มีชื่อว่า เพกเทิน บาร์น นั่นเอง
"นายไม่รู้นะสิ !! ถ้าเจอดอกไม้ พวกนี้ เกลื่อนบนทางเดิน ก็แสดงว่า รุ่นพี่เคลวิน มานะสิ !! "
"นายว่าอะไรนะ ใครนะ "
เรดอน หันไปมองหนุ่มหน้าใส อีกครั้ง และเอ๋ยออกมา
"เคลวิน คูเรียม "
"เคลวิน ใช่รุ่นพี่ ที่กำลังฮอต อยู่ใช่ไหม "
"ใช่"
"แล้วเกี่ยวอะไร กับดอกไม้พวกนี้ "
"ก็พี่เคลวิน กลายเป็นขวัญใจ ของสาวๆ หลายๆคน แถมยัง เป็นรุ่นพี่ ที่เก่ง และหล่อมากๆ " เรดอน พยามอธิบาย รูปลักษณ์ภายนอก ของเคลวิน ให้เขาฟัง
"ไม่รู้สิ ผมไม่เคยเห็น ตะเคลวิน คนนี้ จึงไม่รู้ว่า หน้าตา เป็นยังไง "
"เดี๋ยวนายก็ได้เห็น ในคลาสเรียน "
เรดอน พยามบอกกับเขา
"แล้วนายจะหลงรักเคลวิน เหมือนกับพวกเรา " เรดอน เป็นหนุ่มน้อยหน้าใส อีกหนึ่งคน ด้วยรูปร่างร่างหน้าตา ที่ดูหวานๆ ยังกะผู้หญิง แถมนิสัยของเธอ ก็ยังคล้ายผู้หญิง อีกด้วย ไม่ต่างกับเพกเทิน ถึงแม้ว่าเขาจะมีร่างกายเหมือนผู้ชาย แต่นิสัยใจคอ เหมือนผู้หญิง บวกกับหน้าตา มี่เสริมความหวาน เข้าไปแล้ว เล่นเอาคนที่เผลอสบตาให้เพกเทิน ต่างก็พากันอ่อนระทวย ด้วยความหล่อ นั่นเอง
ทั้งคู่ยังคงเดินตามทางเดินของมหาวิทยาลัย และยังมีซากดอกไม้ ที่หล่น เช่นกัน
"เอ๊ะ !!! นี่มัน "
เรดอนมองที่พื้น เขาเจอกระดาษแผ่นหนึ่ง ที่ตกหล่นบนพื้น และหยิบมันขึ้นมา