"เบาๆสิว่ะ"
ชารีฟเจ็บถึงกับเก็บอาการเจ็บไม่อยู่เสียงดังออกมา แผลฝกช้ำทั่วใบหน้าเกือบทำเขาหมดหล่อถ้าไม่ติดใจคุณหมอคนสวยเขาคงพาคนมาทล่มมาเฟียอังกฤษไปแล้ว
"ครับนาย"
ราฟนั่งทำแผลให้ผู้เป็นนายถึงกับต้องชักมือกลับแทบไม่ทันเพราะเขาดันเช็ดแผลบนโหนกแก้มของนายแรงไปนิด
"ตามคนมาเพิ่มไหมครับนาย"
นาฟที่กำลังนั่งทำแผลให้ตัวเอง หันไปมองราฟที่สภาพดูไม่ได้ต่างจากเขาและไหนยังจะชารีฟผู้เป็นนายที่ไม่เคยแพ้ใครยังเกือบเอาตัวไม่รอด
"ไม่ต้องตามใครมา"
เรื่องแค่นี้เองเขาทำได้ไม่ต้องการคนเพิ่มหรอก มากันมากคุณหมอคนสวยก็มองว่าเขาไก่อ่อนสู้คนไม่ได้นะสิ
"ปางตายแบบนี้นะหรอนาย ผมว่า"
"หรือมึงอยากไปตายกลางทะเลทราย"
สิ่งที่ไอ้แฝดนรกกลัวคือทะเลทรายเพราะอะไรก็ไม่รู้แต่ทุกครั้งที่เขาขู่แบบนี้มันจะได้ผล
"เปล่าครับ"
"พวกมึงไปพัก พรุ่งนี้มีเรื่องให้ทำอีกมาก"
ชารีฟไล่ลูกน้องสองคนไปพักเพราะตัวเขาเองก็จะพักเหมือนกันสภาพร
