ราเชนน์เดินเข้ามาในโกดังส่งของ ก็เจอเพื่อนทั้งสามคนกำลังยืนคุยกันอยู่ คืนนี้เขามีนัดส่งของกับลูกค้าวันส่งของพวกเขาทั้งหมดมักจะมาคอยดูงานด้วยตัวเอง กลัวว่าถ้าหากปล่อยให้เพื่อนคนใดคนหนึ่งมาส่ง เพื่อนจะโดนตลบหลังเอาได้ อยู่ด้วยกันเวลาเกิดอะไรขึ้นอย่างน้อยๆ ก็ยังช่วยกันได้ทัน
” เป็นไงบ้างวะไอ้เชนน์” แทนไทเห็นเพื่อนเดินเข้ามาด้วยใบหน้าเครียดๆ จึงเอ่ยถามขึ้นด้วยความเป็นห่วง
“มึงเอาน้องไปไว้ที่ไหน” ราเชนน์มองไปยังเจย์คิ้วขมวด น้องที่เพื่อนพูดถึงหมายถึงใคร ถ้าหากเป็นนิตาแล้วเพื่อนเขารู้ความเคลื่อนไหวของเธอได้ยังไง
“มึงหมายความว่าไง” ราเชนน์ถามออกไปด้วยความสงสัย
“กูรู้ว่ามึงคิดจะทำอะไร ถ้ามึงอยากแก้แค้นน้อง กูขอเตือนว่าอย่าน้องน่าสงสารมากกว่าที่มึงคิด”
“พูดอะไรของมึงวะไอ้เจย์ กูไม่เข้าใจไอ้เชนน์มันจะแก้แค้นใครวะ” ออกัสกับแทนไทที่ฟังเพื่อนคุยกันก็ยิ่งงงเข้าไปใหญ่
“หึ มึงคงไม่ได้หมายถึง ผู้หญิง
