รวมเรื่องเสียว สั้น ๆ แซ่บ ๆ

2.🔞พันธนารรัก สัมพันธ์สวาท

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

เสียงเคาะประตูปลุกเขาออกจากห้วงคิด

เขาไม่ทันได้พูดอนุญาต ประตูบานไม้ก็เปิดออกแผ่วเบา ๆ

ร่างบางในชุดนอนผ้าซาตินสีครีมยืนอยู่ตรงนั้น ผิวขาวนวลของเธอสะท้อนแสงไฟในห้องอย่างตั้งใจหรือไม่ตั้งใจก็ไม่รู้

“ชาลี หนูนอนไม่หลับค่ะ” เสียงเธอแผ่วเบา นุ่มจนเหมือนสายลมฤดูฝน แต่กับเขา มันราวกับคมมีดบางเฉียบ

“บอกกี่ครั้งแล้วให้เรียกอา” เขาเอ่ยเสียงเรียบ ไม่สบตา

“ค่ะคุณอา” เธอยิ้ม แต่ไม่จำเธอมักจะเธอชื่อเขาเท่านั้น

เขาเบือนหน้าหนีทันที อย่ายิ้มแบบนั้น เขาคำรามในใจ

เธอค่อย ๆ เดินเข้ามาใกล้ โต๊ะทำงานของเขาเป็นเหมือนเส้นเขตแดนบาง ๆ

เขาเงยหน้าขึ้นช้า ๆ สบตาเธอครั้งแรกในรอบหลายสัปดาห์ แววตานั้นไร้เดียงสา แต่กลับมีแรงดึงดูดมหาศาล

หัวใจเขาเต้นหนักจนเจ็บหน้าอก ควบคุมใบหน้าให้เย็นชา

“มีอะไร”

เธอเม้มริมฝีปาก แน่นแต่มือก็ยังกุมชายเสื้อนอนแน่นอยู่ตรงนั้น

“คุณหายไปเกือบอาทิตย์ หนูคิดถึง” เธอเงยหน้ายิ้มบาง ดึงชายเสื้อที่ปิดต้นขาไว้แน่นขึ้นเล็กน้อย "

“ฉันไปประชุม” เขากลืนน้ำลาย ฝ่ามือกำแน่นอยู่ข้างลำตัว

"กลับห้องไปได้แล้ว”

เธอไม่ขยับไปไหน ไม่แม้แต่จะหวาดกลัว ตรงกันข้าม เธอกลับค่อย ๆ เดินมายืนเบียดข้างเก้าอี้ตัวใหญ่ที่เขานั่งอยู่

กลิ่นหอมจาง ๆ จากครีมที่เธอใช้แตะจมูกเขาเบา ๆ ร่างกายเล็กแต่ได้สัดส่วนแนบเข้ามาใกล้ดวงตาคู่นั้นสบตาเขาแน่นิ่ง

"แล้วคุณไม่คิดถึงหนูเหรอ"

เขาลุกออกจากเก้าอี้ถอยหลังไปหนึ่งก้าว แต่เธอก้าวเข้ามาหนึ่งก้าวเหมือนกัน ร่างทั้งสองอยู่ห่างกันแค่ลมหายใจ

"อย่า ณิชา ฉันเตือนแล้ว"

มือเธอยกขึ้นแตะแผงอกเขา ลมหายใจเบา ๆ ของเธอรินรดที่ปลายคางเขา ใบหน้าเล็กเอียงขึ้นอย่างรอการสัมผัส

และชั่วขณะนั้นเขาแทบจะลืมทุกอย่าง ลืมว่านี่คือลูกสาวของเพื่อนที่ตายแทนเขา ลืมแม้กระทั่งศีลธรรมสุดท้ายที่เหลืออยู่ในใจ

มือของเขาเลื่อนขึ้นแตะเอวบาง เสียงหายใจของเขาเริ่มกระชั้น ความร้อนแล่นไปทั่ว เขาก้มลง...ริมฝีปากเกือบแตะกลีบปากของเธอ

แต่ทันใดนั้นภาพของวิท เพื่อนรักที่ล้มลงตรงหน้าเขาเมื่อหกปีก่อนก็แทรกเข้ามา

“ดูแลลูกสาวแทนฉันด้วย..”

เขาชะงัก ถอนมือออกเหมือนถูกไฟช็อต ก่อนจะผลักตัวเองถอยห่างทันที

"ออกไป...เดี๋ยวนี้!" เสียงเขาเข้มดุดันกว่าทุกครั้ง

ณิชาสะดุ้ง แต่ไม่ร้องไห้ เธอเพียงแต่สบตาเขา

"คุณกลัวความรู้สึกตัวเองใช่ไหมคะ"

เขาไม่ตอบ หัวใจเต้นแรงจนหูอื้อ เขาหันหลังให้เธอ เดินไปที่หน้าต่าง เปิดออกเพื่อให้สายลมกระทบหน้า

เสียงประตูเปิด และปิดอย่างเงียบงัน

เหลือเพียงความเงียบในห้อง กับไฟในใจที่เขาไม่รู้ว่าจะดับมันได้อย่างไร