1/7 หลงสวาท เด็กฝึกงาน (เอวดุ) NC20+
1789 คำ
ตอนที่ 1
ไม่ได้การแล้ว
ก๊อก ๆ
“พี่จีนคะ พาเด็กฝึกงานมาส่งค่ะ”
“อืม….เข้ามาได้”
จีน หรือ จีน่า หญิงสาวอายุสามสิบปีเต็มตำแหน่งผู้จัดฝ่ายของบริษัทออกแบบภายในแห่งนี้
ร่างบางระหงในชุดเดรสสีดำพอดีตัว ยืนหันมองออกไปที่นอนหน้าต่างของตึก
ชายหนุ่มที่ก้าวเข้ามาภายในห้อง มองหญิงสาวจากด้านหลัง ทรวดทรงองค์เอวส่วนสูงดูสมส่วนกำลัง เธอคงเป็นผู้หญิงที่สวยแน่ ๆ ชายหนุ่มคิดในใจ
“สวัสดีครับผมชื่อ กวินทร์ หรือเรียกสั้น ๆ ว่าแคร์ ก็ได้ครับ”
ร่างสูงโปร่งในชุดนักศึกษา ก้าวพ้นประตูเข้ามาก็เริ่มแนะนำตัว กับผู้หญิงที่เขาต้องมาฝึกงานเป็นผู้ช่วยของเธอ ตลอดระยะเวลาหนึ่งเทอม
ร่างสวยค่อย ๆ หันกลับมามองเขา จริงดังที่คิดไว้ เธอเป็นผู้หญิงที่สวยมาก ๆ ใบหน้าหวานรูปไข่ ริมฝีปากบางเป็นกระจับ แต่ทำไมแววตาของเธอดูเศร้าหมองแบบนั้นนะ
“อืม….เธอที่จะมาฝึกเป็นผู้ช่วยพี่ ชื่อแคร์ใช่ไหม” น้ำเสียงราบเรียบเอ่ยถาม สายตาตวัดมองนักศึกษาหนุ่ม รูปร่างสูงโปร่งดูหน้าตาดีไม่น้อย
“ใช่ครับ”
“พี่เตรียมโต๊ะไว้ให้แล้ว แล้วก็เอกสารรายละเอียดงานต่าง ๆ เธอไปอ่านทำความเข้าใจก่อน ถ้าไม่เข้าใจก็มาถามพี่ได้”
“ได้ครับพี่…จีน่า” กวินทร์ชำเลืองมองป้ายชื่อเธอที่โต๊ะ
“จีน..เรียกว่าพี่จีนก็ได้”
“ครับพี่จีน”
จากนั้นกวินทร์จึงแยกไปนั่งที่โต๊ะทำงานของตนเอง ซึ่งมันคนละมุนกับโต๊ะทำงานของจีน่า แต่หันหน้าเข้าหากัน มีจังหวะหนึ่งทั้งคู่เงยหน้าขึ้นมาและสบตากันเข้าพอดี กวินทร์รู้สึกได้ว่าแววตาของรุ่นพี่สาวมีความอ่อนไหวเหมือนมีอะไรบางอย่างซ่อนอยู่ ทั้งสองใจเต้นแรงไม่เป็นจังหวะ
แต่เป็นหญิงสาวที่ดึงสติตนเองกลับมาได้ก่อน เธอรีบเบนสายตาไปทางอื่น
แต่กวินทร์ยังคงมองใบหน้างดงามของเธออย่างไม่ลดละ
เมื่อถึงเวลาพักเที่ยง ทุกคนต่างทยอยไปพักกันหมด แต่จีน่าเธอจะคงยังอยู่กับที่ ชายหนุ่มเห็นดังนั้นจึงได้เดินเข้ามาหา
“พี่จีนเที่ยงแล้วครับ”
“อืม…เธอไปพักได้เลย” จีน่าเอ่ยบอกแต่สายตายังคงจ้องมองคอมพิวเตอร์โน๊ตบุ๊คอยู่
กวินทร์มองท่าทีนิ่งขรึมของเธอ เขาอยากจะรู้จังว่าทำไมเธอถึงได้มีท่าทีที่เย็นชาแบบนี้ ตั้งแต่เช้ายังไม่เห็นเธอคุยอะไรนอกจากเรื่องงานเลย และใบหน้าหวาน ๆ นั้นรอยยิ้มผุดสักนิดก็ไม่มี
แบบนี้ต้องทำอะไรสักหน่อยแล้ว เรื่องทำให้ผู้หญิง มีความสุขมันงานถนัดเขาเลย
“พี่จีนไปทานข้าวกันครับ” ด้วยความสูงที่เกือบถึงร้อยแปดสิบเจ็ดเซนติเมตร ทำให้กวินทร์ต้องโน้มตัวลงมาใกล้
“.....” จีนน่าละสายตาจากจอขึ้นมามองเด็กหนุ่มอย่างสงสัย สองสายตาจึงผสานเข้ากันพอดี
“ผมเป็นเด็กของพี่แล้วนะครับ มาฝึกงานวันแรกด้วยยังไม่ค่อยรู้จักสถานที่เลย พี่ไปทานข้าวเป็นเพื่อนหน่อยได้ไหม” กวินทร์ยิ้มแฉ่ง ที่ผ่านมาไม่ว่าสาวน้อยสาวใหญ่เจอรอยยิ้มนี่เข้าไปเป็นต้องหลงใหลรอยยิ้มเขาทุกคน
“......” แต่คงไม่ใช่กับจีน่า ที่เบื่อกับชีวิตเบื่อทุกอย่างบนโลกใบนี้ เธอได้แต่ใช่ชีวิตไปวันต่อวัน เงินทองมีมากมายแต่ความสุขในชีวิตกับหาไม่เจอ
ในใจลึก ๆ จีน่าก็รู้สึกหวั่นไหวกับความหล่อของกวินทร์อยู่บ้าง แต่เพราะเธอสัญญากับตนเองไว้ว่าชาตินี้จะไม่รักใครให้ใจเจ็บอีกตลอดชีวิต
“เอางั้นก็ได้ไหน ๆ ก็ต้องอยู่กับพี่อีกหลายเดือน” เธอมองใบหน้าหล่อๆ ของกวินทร์ด้วยท่าทีที่เรียบเฉย จากนั้นจึงพาชายหนุ่มไปทานข้าวร้านใกล้ ๆ บริษัท
ทั้งสองเลือกทานอาหารง่าย ๆ แล้วคุยกันไปเรื่อยเปื่อยแต่ส่วนมากจะเป็นกวินทร์เสียมากกว่าที่ชวนเธอคุย กวินทร์จึงได้มั่นใจว่าเมื่อก่อนจีน่าจะต้องเป็นผู้หญิงที่ร่าเริงสดใส แต่คงมีเรื่องอะไรบ้างอย่างเธอจึงได้กลายเป็นคนเย็นชาแบบนี้
“ได้เวลาเลิกงานและก็กลับบ้านได้เลยนะแคร์” จีน่าชำเลืองมองดูเวลาอีกสิบนาทีก็ห้าโมงครึ่งแล้วจึงได้เออบอกชายหนุ่ม
“แล้วพี่จีนจะ…”
ยังไม่ทันที่ชายหนุ่มจะถามจบประโยค ดันมีสายโทรเข้ามาหาเธอซะก่อน
“ว่าไงลูกเกด”
“ไม่ฉันไม่อยากไป”
“ไม่…..”
กวินทร์หูผึ่งแอบฟังการสนทนาของเธอ ชายหนุ่มก็เริ่มจะไม่เข้าใจตนเอง ว่าทำไมถึงได้สนใจเธอขนาดนี้ แต่ชายหนุ่มรู้สึกว่าเธอนั้นดูน่าดึงดูดและเขาก็อยากจะค้นหา อยากทำให้เธอกลับมาสดใสมีรอยยิ้มอีกครั้ง
“งั้นก็ได้..ครั้งเดียวนะ”
เมื่อถึงคงเวลาเลิกงานกวินทร์ก็รีบออกมาจากบริษัท ตรงกลับคอนโดแล้วเตรียมตัวไปทำงานเสริมที่เขาถนัด…
ผับxxx ใจกลางเมือง แห่งรวมสาวน้อยสาวใหญ่ ที่เข้ามาดื่มมาดริ่งและหาความสุขกับหนุ่ม ๆ ที่มีหน้าที่ดูแลเทคแคร์สาว ๆ กระเป๋าหนักและขี้เหงา อย่างเช่นลูกเกด เพื่อนสนิทที่สุดของจีน่า
ลูกเกดก็เป็นสาวโสดขี้เหงา ที่มีเงินใช่จ่ายฟุ่มเฟือยจึงมักจะมาหาความสุขที่นี่เป็นประจำ
“เอาน่ายัยจีน แกเลิกจมปักอยู่กับตัวเองได้แล้ว ออกมาเจออะไรใหม่บ้าง” ลูกเกดหันมาพูดที่ข้างหูของจีน่าแข่งกับเสียงที่ดังกระหึ่ม
“อืม..” เธอตอบไปเพียงแค่นั้นพลางหยิบแก้วเหล้าขึ้นมาจิบเบา ๆ มองบรรยากาศที่ครึกครื้นผู้คนดูสนุกสนาน แต่มันไม่ใช่เธอ
สายตาเบื่อหน่ายมองตรงขึ้นไปบนเวทีที่กำลังมีผู้ชายหน่วยก้านดีอยู่สองสามคนใส่กางเกงยีนขายาวเพียงตัวเดียว แล้วสวมหน้ากากปิดบังใบหน้าครึ่งบนไว้ด้วย
ท่วงท่าการเต้นยั่วยวนของพวกเรา เรียกเสียงกรี๊ดสนั่นจากบรรดาสาว ๆ ได้เป็นอย่างดี
“เป็นไงชอบคนไหนแก” ลูกเกดหันไปถามเพื่อนสาวเพราะเห็นเธอเอาแต่มองพวกนั้นเต้น
“ชอบบ้าอะไร”
“เอ้าฉันเห็นแกมองอยู่”
“ฉันแค่ไม่อยากมองแกนัวเนียกับเด็กแกหลอกย่ะ”
“แหล…” ลูกเกดล้างเสียงยาว
“คนนั้นไหมล่ะหน่วยก้านดีสูงใหญ่ กล้ามเป็นมัด ๆ”
ลูกเกดชี้ไปที่ชายบนเวที ที่กำลังรับรางวัลจากแขกอยู่ จีน่าเพ่งมองไปรู้สึกว่าคุ้น ๆ
“เตอร์ ๆ เดี๋ยวเรียกน้องคนนั้นให้เพื่อนพี่หน่อยนะ” ลูกเกดหันไปบอกเด็กคู่ขา
“น้องมันรับงานเอ็นฯ อย่างเดียวครับพี่มากกว่านั้นมันไม่รับ” คู่ขาหนุ่มหล่ออธิบาย
“ได้ ๆ แค่มาเอ็นให้เพื่อนพี่มันมีความสุขหน่อย”
“ได้ครับพี่คนสวย”
“ปากหวานเดิมเหมือนเลยนะ เอาเหล้ากับของมาด้วยล่ะ”
“ได้ครับ ๆ”
จีน่ามัวแต่มองไปที่ชายคนนั้น จึงไม่ได้ฟังว่าเพื่อนคุยอะไร ระหว่างนั้นก็หยิบแก้วเหล้ามาดื่มโดยที่ไม่ได้สังเกตว่าเธอนั้นหยิบแก้วของลูกเกดขึ้นมาดื่มรวดเดียวหมด
โดยไม่รู้ว่าในแก้วนั้นมีปลุกเซ็กส์ผสมอยู่นิดหน่อย เพราะลูกเกดเตรียมไว้แค่เล่นสนุกกับคู่ขาของเธอเท่านั้น
ผ่านไปไม่นานยาคงจะเริ่มออกฤทธิ์ จีนน่ารู้สึกร้อนวูบวาบไปทั้งตัว อีกสองคนนั้นไม่ต้องพูดถึงซัดกันนัวเนียจนเธออยากจะเปิดโรงแรมให้เดี๋ยวนั้นเลย
หลังจากที่ขึ้นทำการแสดงบนเวทีเสร็จแล้ว กวินทร์ได้รับข้อความจากเตอร์ให้มาเอนเตอร์เทนแขกที่โต๊ะ เขาจึงได้เดินมาโต๊ะที่เตอร์บอก
แต่เมื่อถึงกวินทร์ชะงักเท้าหยุดกึก ชายหนุ่มเห็นหญิงสาวที่วันนี้ตนเองนั้นเฝ้ามองมาตลอดทั้งวัน เธออยู่เบื้องหน้าแล้วแถมยังอยู่ในชุดที่วาบหวิว จนทำให้ชายหนุ่มถึงกับใจหวั่นไหว
“พี่จีน…” กวินทร์พึมพำเบา ๆ มือกำชับหน้ากากที่สวมปิดบังใบหน้าครึ่งบนอยู่มั่นใจว่ามันจะไม่หลุดออกจนจีน่าจะจำเขาได้
จีน่าหันมาทางที่กวินทร์ยืนอยู่พอดี หน้าจะเป็นเพราะฤทธิ์เหล้าและยาที่ผสมกันอยู่ในนั้น จีนน่าจึงเผลอมองรูปร่างของชายหนุ่ม และหยุดมองที่กล้ามหน้าท้องของเขา หญิงสาวกลืนน้ำลายลงคอ จากนั้นจึงได้พยายามสะบัดหัวไล่ความคิดบางอย่าง
กวินทร์เห็นท่าไม่ค่อยดี ท่าทางแบบนี้เธอคงโดนฤทธิ์ยาบางอย่างไปแน่
ชายหนุ่มจึงรีบเดินเข้ามานั่งข้าง ๆ จีน่า ทำให้ลูกเกดและคู่ขาของเธอรู้ตัว
“อ้าวมาแล้วเหรอ ฝากเพื่อนพี่ด้วยนะ ทำให้เธอมีความสุขหน่อย” พูดจบลูกเกดก็เดินนัวเนียออกไปกับเตอร์
จีน่าเริ่มหายใจแรง เธอหันมามองชายใส่หน้ากากที่นั่งอยู่ข้าง ๆ
ดวงตาสวยที่ดูเศร้าหมองเมื่อกลางวัน จับจ้องมาที่ชายหนุ่มอย่างหยาดเยิ้ม
“แคร์…” เธอเอ่ยเรียกชื่อชายหนุ่ม กวินทร์ตกใจจนทำอะไรไม่ถูก มือเล็กของจีน่าก็เอื้อมมาดึงหน้ากากออกไป ทั้งสองสบตากันไปมา
“พี่จีน…”
“เธอทำงานที่นี่ด้วยเหรอ”
“เออ…ใช่ครับ”
จีน่าใช้สายตาไล่ต่ำมองไปที่แผงอกที่ดูแน่นไล่ลงไปถึงเป้ากางเกง
“พี่จีนดื่มไปเยอะหรือครับ ดูพี่เมามากเลย”
“มะ…ไม่เยอะ แต่มันรู้สึก…อืมมม ทรมาน..” สองขาเรียวสวยเริ่มเบียดเข้าหากัน พอได้ฟังเท่านี้กวินทร์รู้ได้ทันที เขากวาดสายตามองไปที่แก้วบนโต๊ะ และก็จริงอย่างที่คิด เหล้าพวกนี้มียาปลุกเซ็กส์ผสมอยู่ด้วยซึ่งมันเป็นสูตรที่นักเที่ยวที่นี่จะรู้กัน
“พี่จีนผมว่ารีบกลับบ้านก่อนดีกว่าเดี๋ยวผมพาไป”
“อืม…” พยักหน้า
กวินทร์จึงรีบเข้าไปพยุงร่างบางของเธอเดินโอบประคองหญิงสาวมาที่รถ แต่ยังเดินไม่ถึงไหน จีน่าเริ่มควบคุมตัวเองไม่ได้
“เสื้อเธอล่ะแคร์” จีน่าแตะที่หน้าท้องแล้วลูบรอนกล้ามของชายหนุ่มอย่างเคลิ้มเคลิม พวงแก้มร้อนผ่าวจุดกลางกายเปียกแฉะไปด้วยน้ำเหนียวใส ร่างเล็กบดเบียดเข้าหาร่างใหญ่ด้วยความรู้สึกเสียวซ่าน
“ไม่ได้การแล้ว”
- ผู้เขียน
