------
Note: Ang chapter na ito ay tungkol lang sa paghihinagpis ni Athena. Bahala na kayo kung bubuksan nyo! Walang sisihan kung nasasayangan kayo sa coins. Salamat.
-------
***Athena's POV***
-
Ang ulan ay bumuhos nang walang tigil, isang kulay-abong kurtina na pinapalabo ang lahat ng nasa paligid habang pabagsak akong naglakad sa walang laman na kalye. Bawat patak ay parang malamig na bubog na tumatama sa aking balat, sumasama sa mga luha na hindi ko na kayang pigilan. Ang lamig ng ulan ay kumapit sa akin, ngunit wala itong sinabi sa nagyeyelong kawalan sa loob ko—ang hungkag na puwang na iniwan ng mga salita ng aking ina, si Cecilia, na mas malalim pa ang sugat kaysa sa kaya ng kahit anong bagyo.
Naglakad ako nang walang direksyon, ang mga hakbang ko’y pasuray-suray, ang ritmo
