Kabanata 73
Humiga ako, kitang-kita ko na sa kalangitan ang mga bituing nagkikislapan sa taas. Ang gandang tignan, ngayon ko lang nagagawa ang bagay na ito, ang tignan ang kalangitan sa pagsapit ng gabi. Kanina lang kasi biglang kumulog, dahil sa mangkukulam na si Lucinda. Pero ngayon, malaya ang mga mata kong nagtitingin sa bawat kumikinang-kinang na mga bituin.
“Ang ganda nilang pagmasdan ‘no?” agad akong nalingon sa gawi kung saan galing ang boses.
“Oh? Hindi ka pa pala tulog, Kith?”
“Hindi pa, kagaya mo, mahilig din ako sa sunset. Kaya habang abala ka sa pagtitig sa sunset kanina, ito naman ako sa likod mo at ninanamnam din ang ganda ng paglubog ng araw. Pero nang pansin kong malalim ang iniisip mo kahit na madilim na ang paligid, nau
