WEAKNESS

1812 Words
Chapter 6 Pareho kaming nabigla at agad na lumingon sa pinanggalingan ng boses sa aking likuran at nanlaki ang mga mata ko ng makilala ang may ari nito. " Ikaw? diba ikaw yong naka banggaan ko kanina?" gulat kong sabi. " Give her what she wants, akong bahala." pagkatapos ay agad itong umupo paharap sa akin. " Right away sir" natataranta nitong sagot sa lalaking kausap. " Thank you Mr.----?" " Brenth Lhexis Villazandre" sabay lahad nito ng kanyang kamay. " Jillian. " tipid kong sagot " Hi Jillian, nice to meet to you." Nahihiya man ay tinanggap ko ang nga kamay nito at namangha ako ng mahawakan kona ito. "Gosh! lalaki ba talaga ito, bakit sobrang lambot ng mga kamay nito?" " Oh, Im sorry. " Hingi nito ng paumanhin. Napaahiya ko yata ito ng mapatingin ako sa mga kamay namin, ang totoo na conscious lang talaga ako rito dahil sa lambot ng kamay nito kaya napatingin ako sa mga nakadaup naming palad. "No, no its ok, by the way thanks for helping me kanina. I'll pay you for this." Kinuha ko ang wallet ko but then he grab my hand. "No,no,no...its on me." "You sure?" mahal 'to? Ngumiti ito at matiim akong tinitigan kaya sinalubong korin ang mga mata nito na animoy kinikilalala ang pagkatao ng isat isa sa ganoong paraan. Pagkatapos ng ilang segundong titigan ay nauna na itong magbaba ng tingin at ngumiti nanaman ito. Naisip ko tuloy, " baliw ba itong taong 'to? Ang gwapo naman nitong baliw" mahina kong bulong sa sarili. " Are you waiting for someone?" he asked. " Nope," tipid kong sagot. " Would you mind if I join you?" Tinitigan ko ito ng husto bago ko ito sagutin and infairness naman dito hindi manlang ito kumurap na sinalubong ang mga mata ko. " Why me? ang daming magagandang babae jan sa paligid oh, you'll just get bored with me." sabi ko sabay laguk ng alak. " I want you," nanlaki ang mga mata ko sa tinuran nito, halos mabulunan pa ako dahil hindi manlang ito nagdalawang isip sa kanyang sinabi. He said it straight. " Look Mr.....Mr....? Im not one of the b***h around here. At hindi ako ganoon ka cheap para lumandi sayo dahil lang sa libreng alak mo." Dali dali kung binuksan ang aking wallet at kinuha ang kamay nito at inilagay don ang pera. "Ayan bayad ko sa drinks kwits na tayu! thank you!" Tapos ay pagewang gewang na akong naglakad palayu sa kanya. Nang maka limang hakbang na ako ay huminto ako at hinarap siya then I say... " Sayang gwapo ka sana kaya lang wala kang galang sa babae! Sorry baby but I'm not interested in you! Manyak! " Nakita ko itong blanko at seryoso lang na nakatitig sa akin kaya tuluyan na akong umalis pero naging maagap ito. Nagulat nalang ako ng bigla nalang nitong hinaklit ang aking kamay na naging dahilan ng pagka out of balance ko na muling ikinasubsub ko sa malapad nitong dibdib. " s**t! whats your problem?" singhal ko sa kanya. Ngumiti ito ng tipid and then he say... " Its not what you think, I want your company ... rather than anyone else company around here." he stated while his looking at my eyes straightly at mas diniinan pa nito ang salitang company. Pinilit kong bawiin ang kamay kong hawak parin niya, ngunit parang ayaw nito iyong pakawalan at mas lalo pa nitong hinigpitan ang pagkakahawak nito doon. Napahiya ako sa sinabi niya, kaya hindi ko na nagawang salubungin pa ang mga mata nitong alam kong kung titig na titig parin sakin. "Let go of my hand." mahinahon kong sabi. Nagbaba siya ng tingin sakin at tiningnan ang kamay namin then he sighed. "Ok..., so are we ok now? " malambing nitong sabi. " Sorry..." nag peace sign ako sa kanya. Ngumiti naman ito agad ng malapad sa akin at hinawakan ulit ako nito sa kamay at dahan dahan kaming umakyat sa second floor ng bar. He guide me up dahil alam nitong lasing narin ako. "Seriously?" tanong ko ng pumasok kami sa isang VIP room. " And why not?... Are you afraid with me?" he asked while smiling at me. I just dont know why, pero parang may kahulugan lage ang mga ngiti nito sakin na hindi ko maintindihan. " Who? Me? no way! Why should I be afraid of you? Hindi ka naman siguro masamang tao right? And I can't be your type too? so I think you won't bother to rape me here. " mahaba kopang sabi. Umiling iling ito at ngitian ako. Shaks! naman oh, bakit ang sexy nitong ngumiti? makalaglag panty! damn it! lasing naba talaga ako? bakit ganun ? His smile melts me, and his lips makes me wants to kiss him? Bwesit kang lalaki ka why are you so damn sexy and hot in my eyes? Pag ako hindi nakapag pigil ewan ko nalang kung hindi kita mahalikan . What? no! s**t! bulong ko sa sarili. " Not yet done staring at me? " Napatuwid ako ng upo at inagaw ang iniinom nitong alak. I was shock, hindi ko akalaing nagmukha na pala akong tanga sa harap niya sa matagal kong pagkakatitig dito. Kinagat nito ang kanyang ibabang labi kaya mas lalong nag init ang buong katawan ko. Para na akong sasabog sa sobrang init na nararamdaman ko kaya nag iwas nalang ako ng tingin at lumagok ulit ng ilang glass ng alak sa harapan namin. " Im sorry, I just remembered someone in you." pagsisinungaling ko na ikina kunot ng noo nito. "So, your thinking of someone while you were with me?" he said huskily while staring at me closely. napalunok ako ng wala sa oras hindi ko tuloy alam kung anong sasabihin. "No its not...I mean...? " uutal utal kong sabi " Is he the reason why your in pain right now?" he asked " How did you know it?" I ask him " Those eyes are telling me" he told me "Lets not talk about it , Im here to forget about it." " If you just keep it inside, you will not feel better, kahit lasingin mopa ng lasingin yang sarili mo araw araw,gabi gabi, hindi niyan mababawasan ang sakit. Yeah, getting drunk makes you forget for awhile but its just temporary, once you wake up everything is still there. And you know what's worse, it'll just give you a great head ache everytime. " " At least kapag nalasing ako makakalimutan ko ang lahat ng sakit kahit panandalian lang." sabi ko sa kanya. "Kahit kelan hindi naging sagot ang alak sa problema it will just add your problem." " Wow ha, ang galing galing mong magpayo sakin... bakit na broken hearted kana ba ha? " Nainlove kana ba ng husto sa isang taong hindi manlang nagawang mahalin ka, at tingnan hindi bilang isang simpleng empleyado lang? " Nasubukan mo na bang magmahal at maghintay ng mahabang panahon at umasa sa pag ibig ng taong mahal mo, tapos malalaman mo nalang may mahal na pala itong iba?" sunod sunod kong tanong dito. Hindi kona napigilan pa ang sarili ko ibinuhos ko ang lahat ng sama ng loob sa mga katanungang yun. He didn't say any words he just let me out all my pains. Umiyak ako at humagulgol ng husto kaya niyakap ako nito at hinayaang doon umiyak sa kanyang dibdib. "Ang sakit sakit, kung alam kolang na ganito pala kasakit sana hindi konalang siya minahal. Ang tanga tanga ko para hayaan ang puso kong mahalin ng husto isang taong alam kong hindi ako mamahalin kahit kelan...?" I'm badly hurt and thats all I know, kaya hindi na ako nahiyang ilabas pa ang lahat ng sama ng loob ko. Nakalimutan kong ibang tao ang kasama ko and I let him see me broken and weak. Kumawala ako sa kanya dahil ramdam kong bahagya ng nababasa ng mga luha ko ang suot nito.He handed me his handkerchief at mas nagbuhos pa ako ng maraming luha doon. He hugged me again at mas hinigpitan pa nito ang yakap sakin kaya mas lalo pa akong napahagulgul sa dibdib niya. I dont really know this man but he knows how to comfort me. Kahit papaano ay naibsan ang sakit na nararamdaman ko sa pag iyak ko sa kanyang mga bisig. Matapos kung ibuhos ang maraming luha at sama ng loob sa wakas ay nakaramdam ako ng pagod at tingin ko ay natuyut narin ang lahat ng tubig ko sa katawan. Ilang minuto akong nanahimik at hindi na kumibo pa kay Lhexis, nakaramdam ako ng sorbrang hiya sa aking ginawang pag iyak at paghagulgol sa kanya. Ngayon ko lamang ito nakilala ngunit bakit ko ito hinayaang makita ang kahinaan ko. Sandali akong nakalimut, pero sa kabilang banda nagpapasalamat parin ako dahil may isang tao na nakinig at umunawa sa pinagdadaanan ko. Pagkatapos ng ilang minuto ay naging tahimik ang paligid na parang walang gustong bumasag ng katahimikan sa aming pagitan, naiilang man ay ako na ang unang nagsalita. "Sorry, hindi ako nakapagpigil." nahihiya kong sabi sa kanya. He stare at me at tipid na ngumiti. Hindi ko alam kung imagination ko lang ba ang nakita ko sa mga mata nito but I saw his deep concern to me pero hindi ito nagsalita, matiim lamang niya akong tinitigan and then kumuha ito ng isang shot at inisang laguk lang nito iyon kaya kumuha narin ako ng para saken at umunom narin. " Feel better now?" tanong nito. " Not really better pero mas ok na kaysa kanina. " sagot ko sabay inom ng alak. " Good...lets drink to that." wika nito sabay angat ng kanyang baso Sabay naming itinaas ang aming baso at sabay na lumagok ng alak. Natapos na ang drama ko kaya move on na kami. Hindi na ako nagbukas ng ano mang usapin tungkol sa feelings ko at ininjoy nalang namin ang mga sarili sa pag inom. Sinulit namin ang natitirang oras namin doon sa bar, uminom pa kami ng uminom hanggang sa maramdaman ko na ang sobrang tama ng alak sa katawan. Hindi kona namalayan na lunod na lunod na ako sa alak. He tried to stop me from drinking more, dahil alam nitong lasing nanga ako pero hindi ako nagpaawat hanggang sa hindi kona makontrol ang sarili ko, pati mga tuhod koy bumibigay narin at hindi na ako halos makalakad sa sobrang kalasingan. Maging ang mga mata koy bumibigay narin, pakiramdam koy umiikot na ang buong paligid sa tuwing ipipikit ko ang mga ito. Ang huling naalala ko nalang ay tuluyan na akong nahilo at bumagsak ang mga talukap ng aking mga mata, kayat inihanda ko nalang ang sarili sa matinding pagbagsak sa sahig, ngunit napabukas ako ng mga mata ng maramdaman ang mga bisig na maagap na sumalo sa aking katawan. His arms, and his scent I cant resist it. Parang binubuhay nito ang pagnanasa sa loob ng aking katawan. " Grabe, bakit ang bango bango mo ha, lalaki kaba talaga? " wala sa sariling nasabi ko sa kanya. Nakita ko pa itong napangiti at umiiling iling habang buhat buhat ako.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD