Unrealistic Touch

Chapter 3: THE REPAIR MAN

NANG madala ni Cyntia ang meryenda ni Sevi sa kuwarto ay agad niyang sinundan ang alaga para makita kung ano ang ginagawa nito. Nakita lahat ni Cynthia ang paraan na sinubukan ni Sevi makasagap lang ng signal ngunit kapansin-pansin na nabigo ito. Matapos, nakita niyang bumalik si Sevi sa kuwarto.

Ilan sandali lang, tumawag sa kaniya ang among lalaki. Pinaganda muna ni Cynthia ang boses niya bago magsalita, “hello, sir Rodel? Napatawag po kayo?”

                “Cynthia? Tumawag sa akin si Sevi na nawalan daw ng signal ang internet. Tumawag na ako ng technician, pamaya-maya ay darating na rin iyon. Pasabi nalang sa anak ko. Tawag ako nang tawag ayaw namang sumagot.”

                Bahagyang nakaramdam ng kilig si Cynthia nang marinig muli ang boses ng amo. May crush kasi siya rito. Napahawak siya sa bibig niya gayundin sa kaniyang puday na tumitibok-t***k pa.

                ‘Sir, kayo, kailan kayo darating sa buhay ko? Punlaan niyo na rin ako sir.’ Bulong niya sa sarili.

                “Anong binulong mo, Cynthia? May kausap ka bang iba riyan? Naku, baka nagpapapasok ka ng iba!”

                Wala sa isip ni Cynthia na narinig ni Rodel ang sinabi niya. Nakaramdam siya ng hiya ngunit kailangan niya ring lumandi at gumawa ng plano para maging masaya ang araw niya.

                “Ah—sir…”

                “Sige… ‘pag umuwi ako, pupunlaan din kita. Ilan ba ang gusto mo?”

                “Hala, totoo sir? Kinikilig po ako. Parang sira ‘to! Trentang putok sana kung kaya mo pa. Ihh!!!” Napakapit si Cynthia sa puson niya dahil maiihi na siya sa sobrang kilig. Kumakabog ang dibdib niya.

                Narinig niya ang bahagyang pagtawa ng amo sa kabilang linya. Naalala agad nito si Camille. Baka marinig siyang nilalandi si Rodel kaya inayos ang sarili niya. Pinigilan muna ang kaharutang taglay.

                “Sir, Covid negative po ba ang technician na tinawagan niyo?”  Nag-aalala si Cyntia, para sa safetly nila ni Sevi. Mahirap magpapasok sa bahay ng kung sino-sino dahil sa nakahahawang virus.

                “Yes. Tinignan ko ang rapid test niya, it’s negative. Walang dapat ipag-alala.”

                “Sige sir, double check ko nalang po ang result ng test niya bago ko papasukin para triple shoot.. ay sure po pala. Hihi!”

                “Ikaw talaga, Cynthia! Humanda ka sa akin kapag nagkita tayo. Siya nga pala, iyong sahod mo. Pinadala ko na sa Pamilya mo. Kapag may problem kayo, tawagan mo lang ako.”

                ‘Sir, gusto kitang tawagan araw-araw at makipaglate night talks sa iyo kung alam mo lang! Kahit ‘wag mo na akong bigyan ng sahod ay buong pusong kong tatanggapin.’

                NAGING masaya ang puso ni Cyntia, nagtungo siya sa kusina upang magluto na para sa pananghalian. Nang makapag-saing siya at maisalang ang baboy sa kalan ay narinig niya na may nag-doorbell sa pintuan.

                ‘‘Siya na siguro ang gagawa ng internet,’’ saad niya sa sarili at agad namang nagtungo roon. Nang mapadaan siya sa sala ay kumuha siya ng isang face mask sa box at sinuot ito.

                “Oh, anong ginawa mo rito Carl!?” Nakita niya ang binatang kapitbahay nila na kaedaran din ni Sevi. Nakasuot ito ng Jacket at short dahil malamig sa labas. Malakas ang hangin na nagmumula sa pangpang na tumatama sa bahay kaya kailangan ng daragdagang balot sa katawan.

                “Hello, Ate Cynthia. Ganda mo naman ngayon!”

                “Naku, ano ka ba!” Nag-shake ang bahay bata nito. “Ano ang sa atin!?”

“Tinawagan po ako ni sir Rodel. Ako po ang mag-aayos ng internet niyo. Ano po ba ang naging sira?” tanong ni Carl. Nakasuot din siya ng mask, para na rin sa pag-iingat at pagsunod sa protocol when leaving home.

                Inalis na ni Cyntia ang face mask niya dahil nakasisigurado naman siya na si Carl ay Covid free, alam niyang parati lang itong nasa bahay.

                “Siguro naman ay wala kang virus no?” paninigurado ni Cynthia sa binata.

                “Wala po ate Cynthia. Ibang virus lang po ang mayroon ako,” nakangising sagot ni Carl.

                “Baka hindi naman nakahahawa ang Virus na mayroon ka!” Binuksan ni Cyntia ang pintuan at nagsalita, “pumasok ka. Hindi ko alam kung ano ang sira ng internet.”

                Pumasok si Carl sa loob ng bahay. Nilibot niya ang paningin sa paligid ng sala. Binaba niya ang equipment sa isang tabi. Sa gilid, nakita niya ang picture ni Sevi noong bata pa, na-cute-an siya rito. Napangisi siya na parang may kakaibang enerhiyang pumasok sa isip niya.

                ‘Nice lips.’

“Maupo ka muna riyan, Carl at libangin mo ang sarili mo. Tatawagin ko lang si Sevi para ipaliwanag sa iyo kung anong nangyari.” Tumango ang binata kay Cynthia. “Huwag malikot ang kamay ha!?” dagdag pa Cynthia bago tuluyang tumungo sa taas ng kuwarto ni Sevi. Nang makarating, malakas na kinatok ang kuwarto ng alaga.

-------------------

“Pinapangako ko na aalagaan ko ang dalawa nating anak sa abot ng aking makakaya.”

“Hagkan mo ako aking mahal, idiin mo paaaa, ahhhh!”

“Sanay na sanay ka na ngayon!”

“Isabit mo pa ang kamay mo sa puno, ako na ang bahala rito.”

“Bilisan mo pa at idiin mo nang todo!”

NAGISING si Sevi mula sa pananaginip dahil sa lakas ng boses ni Cyntia.

"Bebe Sevi, Ito na ang gagawa ng internet. Natutulog ka ba!? Kanina pa raw tumatawag ang tatay mo.”

“Ano ba iyan! Babaeng babae ang dating ko sa panaginip ko, tapos magigising nalang ako ng ganern-ganern!? Ang unfair niyo sa akin sa totoo lang!” pagmukmok ni Sevi. Hinampas niya ang unan sa mukha upang magising sa realidad.

                “Ano Yaya?”  pasigaw na tanong niya kay Cynthia habang nag-iinat ng katawan. Sa wall clock, nakita niyang alas dose na nang tanghali.

                “Nasa baba ang gagawa ng internet niyo.  Bumaba ka nalang nang makausap mo. May niluluto ako sa kusina baka masunog iyon, sumunod ka nalang,” pag-uulit ni Cynthia. Bumaba na siya. Nang makababa ay sinabihan niya si Carl na pasunod na si Sevi. Nagtungo siya sa Kusina upang ipagpatuloy ang pagluluto.

                “Agad-agad din si tatay magpadala ng manggagawa! Mabilis pa kay quicksilver ng avengers! Na-cancelled culture tuloy ang dreams ko!” saad ni Sevi sa sarili. Nakita niya ang cellphone niya na maraming missed calls ng daddy niya.

‘Ano naman kayang pes no’n? Sana naman worth it siyang maging kapalit ng panaginip ko!’ Inayos ni Sevi ang itsura niya sa salamin, nang makitang bongga pa siya ay bumaba na siya upang kausapin ang Technician.

                “Ikaw!?” gulat nito nang makita ang lalaking nasilayan niya sa bintana ng kabilang bahay. Hindi siya maaring magkamali. Ito ang lalaking iyon, ito at ito lamang.

                “Ikaw din? Ikaw ba si Sevi?” nakangising sagot ni Carl. Tumango si Sevi. “Ang cute naman ng name mo. Kasing cute ng mga mata mo ngayon. Guwapo ba ako, ha?”

                Natulala si Sevi sa pagiging mayabang ni Carl. Aminado siyang guwapo ito pero ang lakas ng amats sa sarili. Parang nakahitit ng pinagbabawal na gamot.

                “Ikaw ba ang gagawa ng internet? Baka nga ikaw. Ikaw lang naman kasi ang ibang tao sa bahay. Gawin mo na ang internet. Baka kung ano pa ang magawa mo rito,” pagtataray ni Sevi. Tumalikod siya.   ‘In all fairness mas epek siya sa malapitan. Lavarn na lavarn ang face!’

“Tsk.” Sumunod naman sa kaniya si Carl sa itaas.

                “Ako si Carl ha! Baka hindi mo pa ako kilala. Napatitig ka kanina sa akin kaya alam kong nagwapuhan ka sa akin,” pakilala ni Carl habang paakyat sila.

                “Siguro naman ay hindi ka covid positive no? Kasi pinapasok ka ni yaya Cynthia,” si Sevi.

                “Kung Covid positive ako ay pandidirihan mo ba ako?”

                Lumingon si Sevi kay Carl. Nakita niyang nakangisi ito. Napansin niya nang mas malapit ang guwapo nitong mukha, pantay na mga ngipin, makinis na balat, gayundin ang matangos na ilong. Higit sa lahat, ang mabango nitong hininga.

                “Ewan!” Hinampas ni Sevi si Carl sa dibdib nito at muling tumalikod. ‘Ang bango niya, emeged!’

 Nang makaakyat sila ay agad na hinubad ni Carl ang jacket na suot niya at binaba iyon sa kama ni Sevi na walang paalam at hindi manlang nahiya. Tumambad kay Sevi ang malaki at maputing braso ng binata.

                “Bakit ka naghuhubad?” tanong ni Sevi. Parang nakita na niya ang lalaking tinitignan niya sa pinteres kanina.

                “Medyo mainit e. Hindi ko maaayos ang problema mo…ay ng internet kapag hindi maaliwalas ang pakiramdam ko,” dahilan ni Carl.

                “Mukha ba akong alikabok? Gusto mo bang lumayo ako para maging maaliwalas ang paligid?” Natawa si Carl sa pambibiro ni Sevi. Mas lalo itong kumikisig kapag na ngiti dahil lumalabas ang dimples niya sa right cheek.

                Umayos nang upo si Sevi padikuwatro. Pinakita niya ang maganda niyang hita kay Carl at pinaliwanag kung ano ang nangyari. Mabilis nalaman ni Carl kung ano ang problema. May nabalatan at naputol na cable kaya nawalan ng signal ang internet. Mabilis lang nang matapos ang pagsasaayos. Pawisang humarap si Carl kay Sevi ngunit hindi pa rin nawawala ang mabango nitong amoy. Nasilayan agad ni Sevi ang bukol nito sa harapan, napalunok siya at napatitig doon.

                “Anong tinitingin-tingin mo? Try mo na,” saad ni Carl.