Uncle Robert

CHAPTER NINETEEN

Dalawang linggo na ang nakakaraan ng maihatid na sa huling hantungan niya si Tatay.

Hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makapaniwala na wala na talaga siya.

Ang sakit sakit lang na wala na ang ama kong gumabay sa akin sa paglaki ko. Kahit pa salat kami sa hirap noon ay pinursigi niya na makatapos kami ng pag-aaral kahit pa magkumahog na sila ni Nanay sa pagtatrabaho.

Hindi man lang ako nakabawi sa kanya bago siya namaalam. Sana pala ay pinagbigyan ko na siya sa mga hiling niya noon na makadalaw ulit ako sa probinsya namin para sa mga mahahalagang okasyon. Pero dahil sa nature ng trabaho ko rito sa Maynila, hindi ko natupad iyon.

Malaki ang pagsisisi ko na hindi ko man lang napasaya ang unang lalaking minahal ko.

Ngayon, halos iyak parin ako ng iyak dahil sa hindi ko natanggap ang nangyari kay Tatay. Feeling ko kasi na ako ang may sala sa pagkamatay niya.

Naturingan akong Nurse pero ang sarili kong Ama ay hindi natulungan ng propesyon ko.

Sabi ni Nanay ay huwag ko raw sisihin ang sarili ko. Pero, anong magagawa ko? Ako naman talaga ang may sala. Kung matagal ko lang sanang nalaman na may sakit siya noon, sana ay mas naglaan pa ako ng oras sa kanya.

Kaso, huli na ang lahat. Wala na ang Tatay. Tanging pagsisi na lang ngayon ang namumutawi sa puso ko.

Pero ganun pa man, masaya naman ako na nasa mabuting kalagayan na siya. Hindi na ito makakaramdam pa ng anumang sakit sa katawan.

Bago tabunan ng lupa si Tatay, nangako naman ako sa kanya na susuportahan ko sina Nanay at iba ko pang mga kapatid. Ako nalang ang inaasahan nila dahil wala na ang Padre de Pamilya namin.

"Umiiyak ka na naman." Natigil ako sa pag-iisip nang sabihin iyon ni Uncle.

Pinunasan ko ang luha sa mukha ko gamit ang mga kamay ko. "Namimiss ko lang kasi si Tatay." Sabi ko na may mapaklang ngiti.

Lulan kami ng sasakyan ngayon pauwi ng Maynila. Ayaw pa sana ni Nanay na umuwi kami, pero hindi kami pwedeng magtagal ni Uncle dahil may mga trabaho kaming naiwan doon.

Gustuhin man naming magpahinga, hindi naman pwede.

Kasama namin sa pag-uwi si Luigi. Sabi ni Uncle sa mga magulang ni Luigi ay tutulungan niyang makapagtapos ang pinsan ko upang may marating naman ito sa buhay. Hindi naman nagdalawang isip ang mga magulang niya. At 'yun din naman ang gusto kong mangyari.

Gusto kong malayo siya sa probinsya namin upang hindi na ito pagpiyestahan pa ng mga bakla doon. Sayang lang ang kagwapuhan niya kung ibang tao lang ang makikinabang.

"Kuya, huwag ka ng mag-alala. Maayos na siguro si Uncle Damian sa langit. Baka nga nag totong-hits na 'yun doon." Pabirong sabi naman ni Luigi.

Hindi ko tuloy mapigilang hindi matawa. Kahit paano ay gumagaan ang damdamin ko dahil sa kanila. Mabuti nalang at may kaagapay ako sa paghihinagpis ko.

"Tara, kain muna tayo." Aya ni Uncle.

Hindi ko namalayan na nag-stopover na pala kami sa isang fast food chain.

Bumaba kaming tatlo upang mananghalian muna. Madaling araw kasi nang umalis kami sa probinsya. Hindi na rin kami nakapag-agahan doon dahil baka abutin kami ng dilim sa daan.

Pagpasok namin sa loob, halos magtinginan ang lahat ng tao sa dalawang lalaking kasama ko.

May iba pa ngang babae na ang lalagkit ng tingin kay Luigi. Lalo na kay Uncle. Hindi ko tuloy napigilan ang mapataas ang kilay.

Kung sabagay, sino ba naman ang hindi mapapalingon? Kay gagwapo naman kasi ng mga kasama ko.

Pumila na si Uncle upang umorder ng makakain namin. Kami naman ni Luigi ay naghintay lang sa gilid ng counter.

Halata sa babaeng kumukuha ng order ni Uncle ang pagkabigla nang mapansin niya ito. Halos magdeliryo na dahil sa pagpipigil ng kilig.

"Geed efterneen, sher. Can ey teyk yur order pow?" Malanding pagkakasabi nito sa Uncle ko.

Inayos pa nito ang suot na polo at mas lalong nilabas ang cleavage. Napataas muli ang kilay ko.

Leche 'tong babae na 'to. Akala niya siguro ay maaakit niya ang Uncle ko sa pagpapabida niya ng s**o niya.

Kung alam ko lang, ako na sana ang umorder upang hindi na malandi si Uncle.

Dahil sa inis ko, lumapit ako sa kahera at pinagsabihan ito. "Miss, pakibilisan naman ang pagkuha ng order ng Uncle ko. Gutom na kasi ako." Mataray kong pagkakasabi rito.

Nabigla ang babae sa inasta ko. Maging si Luigi at Uncle ay nabigla rin.

Bakit ba? E, napakaarte niya. Kukuha lang ng order, dapat may pagbaba pa ng suot na polo. Pwe.

Tiningnan ko si Uncle at napapangisi lang ito. Pairap akong tumalikod sa kanya at bumalik sa sasakyan.

Nakakainis 'yung babae na 'yon. Halatang malandi ang puta. At itong si Uncle naman, mukhang gustong gusto din na may lumalandi sa kanya.

Hindi ata maaari iyon. Walang pwedeng lumandi sa Uncle ko. Ang akin ay akin lamang. Tandaan nila 'yan.

Naaninag ko mula sa labas ng sasakyan ang pagbalik ng dalawa.

"Bakit parang nakasimangot ka dyan?" Tanong ni Uncle pagpasok sa loob. Hindi pa rin napapalis ang pagkakangisi nito.

"Oo nga, Kuya. Tapos tinarayan mo pa 'yung kahera." Gatong naman ni Luigi na nasa likod.

Napabuntong hininga ako. "Wala. Gutom lang siguro ako." Sagot ko.

"Ito, oh. Kain ka na muna." Napatingin ako kay Uncle.

Dumako ang tingin ni Uncle sa baba nito kaya doon din napunta ang tingin ko.

Nabigla ako sa nakita ko. Halos pumutok na ang zipper sa pantalon nito dahil sa tigas ng kargada nitong nakatago roon.

Tumingin ako ng masama kay Uncle at sinenyasan itong huwag magpahalata kay Luigi. Halakhak lang ang sinagot nito.

Maya maya ay nagsimula na rin kaming kumain habang bumabyahe. Burgers at fries ang binili ni Uncle upang madali itong makain habang nasa byahe kami. Gahol na kasi kami sa oras dahil kailangan pa raw magreport ni Uncle sa trabaho nito.

PAGDATING sa bahay, agad na nagpaalam muna sa amin si Uncle na dadaan lang sa trabaho nito.

Kami naman ni Luigi ay inayos na ang mga gamit na dinala namin sa probinsya.

Tinulungan ko sa pagliligpit ng mga damit niya si Luigi at nilagay ito sa isang lumang cabinet na nasa kwarto ko.

Sabi kasi ni Uncle ay dito muna pansamantalang matutulog ang pinsan ko. Ipapalinis pa daw niya kasi ang bodega na nasa taas na siyang magiging kwarto ni Luigi.

Gumana na naman ang kapilyuhan sa utak ko. Mas pabor sa akin iyon dahil malaya kong magagapang ang aking pinsan.

"Kain muna tayo." Sabi ko rito.

Agad namang sumang-ayon si Luigi at sumunod sa akin sa paglabas.

Nagluto ako ng makakain naming dalawa ni Luigi. Nagtabi na rin ako ng para kay Uncle kung sakaling magutom ito.

Kasalukuyan kaming kumakaing dalawa nang makatanggap ako ng text kay Uncle.

Hindi daw muna ito makakauwi dahil may inaasikaso siya sa presinto. Baka bukas na daw ito ng maaga umuwi. Nagreply naman ako at sinabing mag-iingat siya.

Nang matapos kami sa pagkain, si Luigi na ang nag presintang maghugas ng plato. Ako naman ay bumalik na sa kwarto upang ayusing muli ang mga gamit nito.

Hindi naman sa na-eexcite ako dahil dito na titira si Luigi sa bahay ni Uncle, pero parang ganun na nga rin ang nararamdaman ko.

"Oh, bakit napapangiti ka, Kuya?" Nasa ganoon akong estado ng mapansin ako ni Luigi. Nakapasok na pala ito sa loob ng kwarto.

"Ah, wala naman. Natutuwa lang kasi ako dahil matutulungan ka na ni Uncle sa pag-aaral mo gaya ng gusto ng mga magulang mo sayo." Dahilan ko rito.

Tumabi naman sa akin si Luigi at ngumiti ng makahulugan. "Iyon nga ba talaga ang dahilan?"

Tumingin ako sa kanya ng may pagtataka. Tila ba nababasa nito ang nasa isip ko. "Ha? Anong ibig mong sabihin?"

Ngumisi ito. "Tirahin kita sa pwet, Kuya."

Napaubo ako bigla dahil sa sinabi ni Luigi. Walang preno preno. Diretsahan agad ang pagkakasabi niya.

"A-ano ka ba? Mamaya ay maabutan tayo ni Uncle, e." Saway ko sa kanya.

Pero sa totoo lang, gusto ko ang gusto niyang mangyari. Sino ba naman ako para tanggihan ang palay?

Hindi naman ako hipokrito. Syempre, susunggaban ko na agad siya. Pero dapat, pachoosy na muna.

"Saglit lang naman, e. Ilang araw na akong walang j***l. Tsaka, hindi na rin naulit 'yung nangyari sa atin." Sabi pa nito at biglang hinawakan ang bukol nito na kanina pa pala naninigas.

Dumako ang tingin ko roon. Agad na tinanggal ni Luigi ang kamay niyang nakapatong at pinalit ang kamay ko roon at siya na mismo ang naggagalaw para himasin ito.

"Alam kong may nangyayari sa inyo ni Uncle." Rebelasyon nito.

Natigilan ako at muling napalingon sa kanya.

Paano niyang nalaman ang tungkol roon?