Namumula na ang mga mata ni Noah tanda ng pag-iyak. I couldn’t hold my tears too. Nagpapasalamat ako sa Panginoon na binigyan niya ako ng pagkakataon na makausap sa ganitong pagkakataon si Noah.
“It is my responsibility as your husband, to protect and take care of you…” Noah said, his voice was croaking.
Marahang dinama ng isang kamay niya ang aking kaliwang pisngi.
“We made a promise to God that we will hold on to each other for richness or for poorer, for sickness and in health…” Wala na namang tigil sa pag-agos ang mga luha sa aking magkabilang pisngi.
“Till death do us part!” Noah kept on carressing my face while stating those lines. Tila ba mga punyal iyon na paulit-ulit na sumasaksak sa aking puso. Napapikit na lang ako nang mariin.
“Pero isa sa pinakaimportanteng parte ng sinum
