Tito Zeke

Chapter 7 – No Chance

Halatang iniiwasan na siya ng Tito niya. Kahit noong pumunta ito sa school nila para sa meeting ay umiwas rin ito sa kanya.

Dati-rati, paminsan-minsan ay ihinahatid o sinusundo pa siya ng Tito Zeke niya sa school. Pero ngayon, palagi na itong busy. O baka kunwaring busy. Tssk.

Naiinis siya! Dapat ay hindi ganoon ang inaakto ng Tito niya dahil naka first base na siya pero parang kabaliktaran pa yata ang nangyari.

Noong araw na iyon ay wala siyang pasok dahil Linggo iyon.

Pagbaba niya sa kusina ay si Manang Nelia ang nadatnan niya. Ito ang tagalinis at tagalaba nila at katuwang nito ang pamangkin nito.

“Magandang araw, Steph.” Nakangiti nitong bati sa kanya.

“Magandang araw din po. Nakita niyo po ba si Tito?” Pasimpleng usisa niya.

“Maagang umalis, ah.” Anito.

Tumangu-tango na lang siya rito dahil lihim na naman siyang nainis sa Tito niya. Mahal niya ang Tito niya pero nakakainis na ang pag-iwas nito sa kanya! Sobrang miss na niya ito! Hindi lang bilang lalaking mahal niya kundi bilang Tito rin niya na lagi niyang kasama at kakuwentuhan sa bahay na iyon.

Nang gabi na ay sadyang inabangan niya ang pag-uwi ng Tito niya. Kahit abutin pa siya ng hatinggabi o madaling araw ay maghihintay pa rin siya! Hindi naman ugali ng Tito niya na matulog kung saan-saan dahil kahit may girlfriend ito o kahit busy ito sa negosyo ay umuuwi pa rin ito.

Hindi nga siya nagkamali dahil umuwi pa rin ang Tito niya nang malalim na ang gabi. Akala siguro nito ay natutulog na siya dahil patay na ang ilaw sa kabahayan. Pero pagpasok nito sa sala ay agad niya itong sinunggaban ng yakap.

Agad nitong binuksan ang ilaw at pilit siyang inilalayo sa katawan nito.

“Tito… Bakit mo ba ako iniiwasan? I miss you Tito. I love you. Di ba, mahal mo rin ako?” mangiyak-ngiyak niyang wika rito habang mahigpit siyang nakayakap dito. Saglit niya itong tiningala at muli ay niyakap ito para hindi ito magkaroon ng pagkakataong maitulak siya palayo.

“Steph… This is wrong. We’re blood related. Tito mo ako at pamangkin kita. There’s no chance na maging tayo, sweetheart. Isa pa, bata ka pa. Magbabago rin ang nararamdaman mo para sa akin. Siguro, curious ka lang, at dahil lagi tayong magkasama ay naipagkakamali mo ang damdamin mo para sa’kin. So please, stop this. Someday, mauunawaan mo rin ang sinasabi ko.” Malumanay na kausap sa kanya ng Tito Zeke niya habang para pa rin siyang lintang nakayakap dito.

Pero hindi kayang tanggapin ng isip at puso niya ang mga sinabi nito!

Lalo niya pang hinigpitan ang yakap dito at matigas siyang umiling-iling.

She knows what she feels! Mali man sa tingin ng iba pero iyon ang nararamdaman niya. Sinubukan niyang baguhin iyon noon pa, pero hindi niya nagawa dahil sa bawat araw na nakakasama niya ang Tito niya ay lalo niya itong minamahal at lalong lumalamin ang damdamin niya.

“No, Tito. My feelings for you will never change. Ikaw lang ang gusto ko, at ikaw ang lalaking mahal ko. So what kung pamangkin mo ako? Mahal mo rin ako, di ba? Alam kong mahal mo ako. Umalis na lang tayo, Tito. Magtanan tayo…”

“Steph… I love you, but only as my niece. Tsaka may girlfriend ako. Si Lydia ang babaeng mahal ko… and we’re gonna get married someday. We’ll have kids.. We will build our own family. Kaya ngayon pa lang ay alisin mo na sa isip mo ang posibilidad na magiging tayo. What happened that day between us was so wrong. Hindi dapat iyon nangyari. It’s my fault for letting it happen.” Sabi pa nito sa mahinahon pa ring tinig. But no! She cannot accept it!

“No, Tito Zeke! Hindi ako papayag sa sinabi mo! Hindi mo magiging asawa ang Lydia na iyon! Ang you’re lying sa pagsasabing mahal mo ako bilang pamangkin dahil nararamdaman kong tinitigasan ka sa’kin! Kagaya ngayon..” akmang dadamahin niya ang ari ng Tito niya ngunit mabilis ang kamay nitong pinigilan ang kamay niya. Ginamitan na rin siya nito ng lakas at bahagya siyang itinulak.

Dahil di hamak na mas malakas ito sa kanya ay nagtagumpay itong mailayo siya mula sa pagkakayakap dito.

“Please listen to me, Steph! Hindi nga pwede, naiintindihan mo? Hindi tayo pwede. Kapatid ako ng Daddy mo so just treat me like how you should be treating me.” Mariin at matigas nitong sabi bago ito nagmamadali at todo iwas na naglakad palayo sa kanya, paakyat sa taas upang marahil ay tumungo na sa kwarto nito.

Napaiyak na lang siya nang mag-isa na siya sa sala.

She cannot accept it…. Mahal niya ang Tito niya at ito lang ang lalaking gusto niya.

Kahit pa may girlfriend ito, kahit pa mali na mahalin ito, at kahit sabihin nitong bata pa siya at magbabago pa ang isip niya ay alam niyang totoo ang nararamdaman niya. It’s not just lust, nor a platonic love. Her love for her Tito Zeke is real. It is a romantic kind of love of a woman to a man.

Mali na kung mali pero iyon ang isinisigaw ng puso niya. At hindi na siya bata! Alam na niya kung ano ang ginagawa niya. Naiintindihan na niya kung ano ang nararamdaman niya. She’s already 18 years old at hindi rin naman biglang umusbong na lang ang pagmamahal niya para sa Tito niya.

She knows that what she feels for her Tito Zeke is a different kind of love than what she feels for her dad. Dahil hindi lang puso niya ang nagmamahal sa Tito niya kundi ang katawan niya. She feels this kind of lustful love for her Tito… She has desire for him.

Alam niyang mali pero willing siyang magkamali magkaroon lang ng katuparan ang minimithi ng puso niyang nagmamahal.

Ang it really hurts her so much that her Tito is rejecting her…

Alam niyang mahal din siya ng Tito niya. At alam niyang may pagnanasa rin ito para sa kanya, she could feel it….

But he chose to deny it.