Matapos makausap si Trio, agad akong pumunta sa kwarto ni Loriene para maghanap ng ebidensya laban kay Solidad.
Habang nagmamadali ako sa pasilyo, natigilan ako nang marinig kong may umiiyak. Boses ni Angelo iyon. Dali-dali akong sumilip sa kwarto; nakabukas ang pinto.
Naawa ako sa dalawang bata, pero nasaan si Meguil? Hindi man lang niya tiningnan ang mga anak niya para alamin kung ano ang nangyayari sa kanila. Mabilis akong nagtago sa likod ng malapad na pader nang marinig kong papalapit ang mga yapak ng mga paa sa kinaroroonan ko.
"Meguil, puwede ba, bumalik ka na sa kwarto mo? Lasing ka na. Ano bang ginagawa mo sa sarili mo?" sabi ni Solidad, hinahawakan ang braso nito. Natumba-tumba si Meguil, hindi makalakad ng tuwid dahil sa sobrang kalasingan.
"Puwede ba, tigilan mo na ako, Sol
