CHAPTER 29: Rest house

3252 Words

Kung ano man itong naramdaman ko kay Froilan. Natatakot akong kumpirmahin noong una dahil baka mali ito kung ipagpatuloy ko. Ngunit habang kasama ko siya sa Isla, pinatunayan niya lang na wala akong dapat na ikatakot. My fear was fading away the way he makes me happy. Sa pangalawang araw namin sa Isla. Naligo kami sa dagat nang magkasama. I wore a red two piece. Kita ko talagang titig na titig si Froilan sa akin habang naghihintay sa paglapit ko sa kanya sa may dalampasigan. His eyes were watching me with so much pleasure, too much desire and I can see that he admires me the way he stare on me. Every time he looked at my body. Namula ako. Nang makalapit ako sa kanya mabilis nitong hinapit ang bewang ko na kadalasan niyang ginagawa sa tuwing gusto niyang magkalapit kami. Dumapa ako sa k

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD