Married to the man I hate

Chapter 7

It's the 4th day of our school festival at bukas na ng gabi gaganapin yung 100th  year anniversary ng school namin

nakakatamad pumunta ng school ngayon wala naman kaming gagawin dun at hindi na kami yung naka assign sa booth since last day na namin so napag isipan nalang namin na mag kaibigan na mag mall nalang I checked my bag kung may naka limutan pa ba akong dalhin ng mapansin yung wallet na nakita ko kahapon. hala! nakalimutan ko na. kinuha ko ulit yun at binuksan para kunin yung business card nya. I dialed the number at ilang ring lang may sumagot sa kabilang linya.

"hello?" narining ko yung boses ni daniel sa kabilang linya pero siniguro ko muna na sya yung kausap ko.

"hello? uhm.. is this daniel taylor?" tanong ko.

"yes. what can I do for you?

"this is lexie anne bartolome do you remember me? nag ka bangga-an tayo kahapon.. hehe" nahihiyang saad ko.

"right! yes ofcourse I remember you. what can I do for you ms. lexie?"

"ah.. hehe nakita ko kasi yung wallet mo kahapon nalaglag. binuksan ko yung wallet at nag baka sakaling may makita akong clue if sino yung may ari and I saw your business card" mahabang pag papaliwanag ko.

"Great! thankyou! I thought I already lost my wallet.."

"if you're free today pupunta ako ngayon sa mall kasama yung friends ko"

"yeah sure just text me the location and I'll be there lex" masayang saad nya.

"okay see you daniel bye." at pinutol na ang kabilang linya salamat naman at ma sasauli ko na yung wallet sa may ari. pumunta na ako ng banyo para maligo at maka alis na. mabilis akong nakarating sa mall kung saan kaming magkaibigan mag kikita at ni daniel tinext ko narin sa kanya kung saan kami mag kikita at napagpasyahan namin na magkita sa isang restaurant sa loob ng mall. pag pasok ng mall nakita ko agad yung mga kaibigan ko kinwento ko narin yung nangyari kahapon at kung paano ko nakilala si daniel. dumeretso na muna kami sa restaurant kung saan kami mag memeet ni dan. agad din naman namin nakita si daniel na nag oorder sa isang waiter.

"Hi lexie." tumayo sya at binati ako at tumingin sa mga kaibigan ko

"hi.. ah nga pala friends ko thea, patricia and maxine" pag papakilala ko sa kanila at nag kamayan naman sila at umupo na kami at umorder nadin.

"ito na pala yung wallet mo" inabot ko yung wallet na at ngumiti.

"thankyou ulit dito lexie!" he smiled. nag tatawanan kami habang nag kukwento ng kung ano-anong bagay about samin ng bigla akong siniko ni pat.

"girl. om- nandito si drake" bulong nya. agad kung hinanap kung saan sya at nasa kabilang tabel lang pala sya may kasamang babae at mg kaibigan nya. ibang babae nanaman yung kasama nya? well what's new. napairap ako.

"hayaan mo sya" sabi ko habang naka simangot. na badtrip ako bigla sa hindi ko malaman na dahilan.

"selos ka?" naka ngising sabi ni thea.

"hell no!" napalakas medyo yung boses ko. nakita kung tumingin din si daniel kung saan kami tumitingin at napa kunot ang noo nya.

"ah.. you know them?" tanong sakin.

"batchmates lang namin." sagot ko habang iniinom yung iced tea ko. tumango naman sya at nag patuloy naman kami sa pag kwukwento ng napansin namin na biglang tumayo si drake madilim ang aura. galit? problema nya? di ko nalang sana sya papansinin at mag papatuloy ng kwento ko ng bigla nya ako hinatak.

"what the hel- ano ba?!" at tinignan sya ng masama. agad naman tumayo si daniel at hinawakan din ako sa kabilang braso. tinignan yun ng masama ni drake.

"nag text si mom mag she wants to see us" walang expression nyang sagot. at tinignan ako.

"dude sabihan mo lang si lexie ng maayos hindi yung hihila-in mo nalang sya bigla"mahinahon na saad ni daniel sa kanya. drake smirked at him.

"and who do you think you are para pag sabihan ako kung anong dapat gawin sa fiancé ko?" diniinan nya yung pag sabi ng 'fianće" aba loko to ah. nagulat si dan sa sinabi ni drake at lumuwag yung hawak nya agad na ngumisi si drake.

"let's go." at hihilain na sana nya ko pero nag matigas ako. napalingon sya sakin ng naka kunot ang noo.

"let. go. of. my. hands." madiin kung sabi sakanya. he raised his hands in surrender at na una ng umalis. tiningnan ko yung kaibigan ko na parang naaliw pa sa mga nasaksihan nilang moment namin tatlo. napailing nalang ako at tiningnan si dan.

"sorry dan.. mauna na ako" paghihingi ko ng paumanhin at kinuha yung bag ko at binalingan ulit yung mga kaibigan ko. sinenyasan silang tatawag nalang ako mamaya. dali-dali kong sinundan si drake at naka sandal na sya sa kotse ko. inirapan ko sya naiinis ako sa inasal nya kanina. pumasok na ako sa drivers seat at naka park pa talaga sya sa tabi ng sasakyan ko? sinundan ko sya at nakita ko na papasok ito sa isang exclusive na subdivision. huminto yung motor ni drake sa pinaka dulo ng street isang three story brown and white house. agad akong bumaba at dumeretso sa tinatayo an nya.

"are we going to meet your mom here?" confused written all my face. I thought makikipag kita nanaman kami sa isang resto as always.

"yes. is there any problem?"

"no but can I exactly know why we're here?" Napataas ang kilay ko kasi naman kinakausap ko sya tapos sya naman sobrang busy sa pag lilikot ng phone nya. he raised his head to look at me and smirked. nilagay nya yung phone nya sa bulsa nya at hinila ako papasok ng bahay ... nila? well common sense nalang lexie his mom wouldn't meet you sa isang bahay na hindi naman sa kanila diba? napa irap nalang ako bat ba ang hilig nito manghila bigla-bigla hinayaan ko nalang sya baka mag away nanaman kami at makita kami ng mom nya. napa tingin ako sa kamay ko ng maramdaman kong hinigpitan nya yung pag hawak and in an instant he pulled me near him at muntik ng ma sobsob ang mukha ko sa matiponong dibdib nya. he lean closer kaya napa atras ako but he held my waist and pulled me closer to him..

"Be a good girl. see you tomorrow night" he whispered and it gave me chills. nilayo nya yung mukha nya sa tenga ko he then raised his finger papunta sa hibla ng buhok ko na nasa mukha ko at inipit yun sa tenga ko. napatulala lang ako sa kanya and as much as I wanted to push him I hate myself because couldn't at hindi ko alam kung bakit! He smiled cheekily and winked at me. natauhan lang ako marinig kong may tumikhim sa gilid namin... his mom and dad na nakangiti kaya naman agad ko syang tinulak narining ko pa syang tumawa ng konti.

"mom alis na ko uuwi nalang ako pag tapos na kayo." pag papaalam nya sa mom nya. tapos sa alin ? bumaling sya sa dad nya at nag paalam din tiningnan nya ulit ako at ngumisi bago tuluyan ng umalis. kung wala lang yung parents nya kanina ko pa to na bulyawan kainis!!.. lumapit yung mom nya sakin..

"iha we'll go upstairs nandoon yung mga wedding gowns na pag pipili-an mo" she smiled at me yung dad naman ni drake ay nag paalam na may pupuntahan daw meeting. so wedding gowns pala yung pinunta ko? umakayat kami sa second floor at pumasok sa isang room it not just a simple room napakalawak non may veranda at may tables and paintings na naka sabit sa walls may malaking tv sa gitna and walang bed?  parang living room sya though nasa baba talaga yung living room nila at mas malawak yun pero dito.. ang sarap mag chill. ang ganda ng view sa veranda nilibot ko ang tingin sa room and I saw different kinds of wedding gowns ang gaganda! even though napilitan lang kaming ikasal sa isat-isa I cant help but feel excited sa idea that i'm gonna wear one of this gown.. hindi ako mahilig sa mga fashion2 but people always compliments me pag ako na yung pumili dahil ang gaganda daw ng sense of fashion ko... almost 2 hours kami natapos I tried all the gowns na nasa room at tumingin na din ako sa mga wedding gown magazines sa huli may napili na ako and wala yun sa mga sinukat ko na mga gowns... I was looking for something.. simple and elegant at the same time agaw pansin. Drake's mom loved the gown I chose. naka baba na kami ng bahay nila drake 6pm na at inaya ako ng mom nya na dun nalang mag dinner since gagabihin ng uwi yung dad ni drake walang kasama kumain yung mom nya.

after a long day naka uwi na ako as expected wala si mom at dad at hindi ko alam kung asan. deretso nalang ako sa kwarto ko naligo at natulog pag umuuwi ako dito parang ang lungkot2 na ng bahay namin these past few years nahirapan akong mag adjust ng wala si ate.