Levi's POV
Kasalukuyan naglalakad papuntang third floor nang Mall Kung saan kami magkikita ni Lance, nang biglang may aksidenteng naka banggaan akong lalaki.
Muntik na sana akong matumba pero agad din naman ako nitong nasalo. His right hand is supporting my hips while the other one is holding my hands.
Dahan-dahan ako nitong hinapit para makatayo, kung kaya ay Malaya kong napag-masdan ang mala Adonis nitong mukha.
Mga ilang sandali pa akong napa-tulala dito nang biglang itong mag salita.
" Are you okay miss?, I'm sorry if I bumped into you. Masyado Lang kasi akong nag-mamadali because I have an important meeting to catch up."
Sincere na pag hingin nito nang paumanhin habang naka ngiting naka-titig sa mukha ko.
"O-okay lang no, worries. kasalanan ko rin naman kasi knowing na hindi ako masyadong tumitingin sa dinaraanan ko. And by the way I'm a he and not a she."
Akward kong tugon dito, sabay atras nang konti.
"Oh sorry about that, I thought you're a she, but anyway you have a beautiful angelic features for a boy."
I feel my cheeks turned to flushy red dahil sa sobrang kilig. Paano ba naman eh siya lang yata ang lalaking vocal at hindi nandidiri sa baklang katulad ko. hindi katulad ni Hiro na halos sumpain na ako dahil sa pandidiri.
"By the way, the name's Art. Art Dominic Guerrero. and you are?"
Pagpapakilala nito sabay lahad nang kamay.
"Levi, Levi Sky del Castillo."
I smiled at him and accept his hand.
"Okay then, Nice to meet you Levi. And I guess I better go now, because I badly need to catch up my client Mr. Salcedo."
Pakuwa'y pag papa-alam nito sabay lahad nang isang matamis na ngiti.
I just smiled at him too, and bid goodbye while waving my left hand. "Okay bye, ingat ka."
He immediately turn and wave back, then smiled sweetly uttering "see you again".
I was still standing taking a glance at his vanishing image in the crowd nang biglang may may nag salita sa likod ko.
"Ay, kaya naman pala halos tubuan na nang ugat ang flawless Kong paa kakahintay, eh nandito ka lang pala bakla ka, nakikipag chika sa boylet na gwapo."
"Jusme eh halos langawin na Ang beauty ko dahil sayong itechiwang ka."
Over reacting na turan ni besty Lance, na ngayon ay naka tayong naka-pamewang, ala Miss Minchin sa likod ko.
"Oh Lance bestie, ikaw pala Yan, hehehehe. Kanina ka pa ba nandiyan?"
Tanong ko dito sabay harap na kunwaring parang nabigla.
Well Hindi naman talaga ako nabigla sa kanya, knowing na sanay na ako sa pagiging kabute nito na kung saan-saan sumusulpot, plus pang kilala ko na Ang Victoria's Secret nitong pabango na halos memorized na nang pang-amoy ko. So Hindi na ako na shock sa pag support Niya dito ngayon.
"Ay Hindi ako ito bes, picture ko lang to." Pang-aalaska pa nito sabay irap.
Napa-ngiti na Lang ako at agad siyang niyakap dahil sa sobrang pagka-missed dito.
"Aysus nang yakap Ang best friend kong pa cute."
Natatawang turan nito sabay tugon din sa yakap.
"O siya, tama na tong hugging drama natin at baka napag kamalan pa tayong mag jowabels dito."
dagdag pa nito sabay kalas sa yakap at hila sa akin papuntang Restaurant.
________________
Kasalukuyan kaming kumakaing dalawa ni Lance sa pina-reserved niyang lamesa nang biglang mag open up Ito ng topic tungkol sa relasyon naming ni Hiro.
"Levs, Ano na Ang status niyo ngayon ng asawa mong demonyitong si Hiro."
Pakuwa'y tanong nito sabay subo nang dessert na chocolate mousse.
I sighed a bit and lazily played the food in my plate before answering it.
"O-okay Lang naman Lancy, Wala namang masyadong p-problema sa amin no Hiro. Sa katunayan nga ay medyo nag i-improve na rin naman Ang relasyon namin."
Pag sisinungaling ko dito sabay ngiti, para itago Ang sakit na aking nararamdaman.
Ayaw ko rin namang kasing mag-alala pa siya sa akin. dahil palagi na lamang Niya akong tinutulungan kapag may problema ako. Kaya kahit anong mangyari ay kakayanin ko ang lahat para hindi ko na siya maabala pa.
Lance stared straight in my eyes and spoke with a serious tone.
"Levi, Alam Kong may problema kayo ni Hiro. I can see it straight through your eyes. pain, grief, and heartache are visible to it. So now tell me, Sinasaktan ka parin ba ni Hiro?"
Tila natuod ako nang marinig ang pahayag nito. I even tried to bit my lips and stopped my tears to fall. but even though how matter I tried to, I just ended up failing, making my tears fall from my eyes.
Lance immediately stood up and hugged me. Alam Niya kasing kailangan na kailangan ko talaga ngayon karamay.
He patted my shoulder letting go of a sigh. hinayaan Niya rin muna akong nang sa gayon ay medyo maibsan Ang sakit na aking nararamdaman.
"Lancy, bakit ganon, bakit kahit gaano kasakit Ang lahat nang pinag-gagagawa ni Hiro sa akin ay hindi ko parin siya magawang iwan. Na even though halos ipag-tabuyan Niya na ako at paulit-ulit na hiyain sa lahat nang tao, ay Mahal ko parin siya."
"Alam ko namang kasalanan ko Kung bakit naging ganon siya sakin. Kung bakit naging puno nang galit at pagkamuhi Ang puso Niya. Pero Hindi ko naman iyon sinasadya, Nagawa ko lang namang gumawa nang napaka desperadong paraan na yon dahil Mahal ko siya, Mahal na Mahal."
hilam sa mga luhang pahayag ko dito habang patuloy paring umiiyak.
"Wala kang kasalanan baks, Nag-mahal ka lang naman eh. pero nagkataon lang sigurong dahil sa pag-mamahal mo sa kaniya ay nakalimutan mong pag isipa't isaalang-alang Ang mararamdaman niya."
Basta lagi mong tatandaan na parte nang pag-mamahal Ang minsang maramdaman ang sakit at pag-durusa. dahil Ito Ang magiging daan upang mas lalo kang maging matatag at magtuturo sayo Kung paano bumitaw kung hindi mo na kaya."
Pag-aalo nito sabay ngiti at yakap.
"Ano baks, okay ka na ba?"
pakuwa'y tanong nito sabay kalas sa yakap.
Agad ko namang itong tinanguan habang pinunasan ang aking mga luha't humarap na naka ngiti dito.
"Okay na ako Lancy, Thankyou kasi lagi mo akong tinutulungan sa lahat nang mga problema ko. I'm so grateful and thankful to God dahil binigay ka Niya sakin bilang best ever bff and adviser as well. Love you Bff."
"Aysus, nambola pa siya oh. Halika nga dito bakla ka at nang makurot Kita sa pambobola mo."
Natatawang Saad nito, agad ko ring ikina-tawa.