CHAPTER ONE
323 Words
AKO nga pala si Alden Vriganza nasa akin na ang lahat guwapo,matangkad,matalino laging nasa top sa school. Varsity player din ako ng basket ball league sa school namin.
Habulin ng mga babae,galing kami sa buena familia sa alta siyudad. May sariling mga business rito sa Pilipinas and outside the country.
Hindi ako umiinom ng alak ni naninigarilyo, kasi goodboy ako. Hindi rin ako mahilig sa mga night life. Lalong-lalo na sa mga girls pero 'wag kayo hindi ako bakla, talagang wala akong planong mag-girlfriend.
Bata pa lamang ako maganda na ang kinakitaan kong buhay. I live a secured life, walang pino-problema.
Pero ng magcollege ako unti-unti nagbabago ang pananaw ko, parang may kulang.
Last semester ng mangyari iyon. I was with my collages when I see her from afar.
Dancing alone in the middle of the dance floor wearing a strap-tin blouse and a short mini skirt.
Dancing sexy na parang walang pakialam if may mga tumitingin,tila nang-aakit sa bawat galaw.
Hanggang sa magtama ang aming mga mata.
"Do you know her pare?" Casuall kong tanong sa kaibigan ko, sa kanila kasi ang bar na pinuntahan namin. May kailangan kasi kaming pag-usapan kaya doon ang naging meeting place namin.
"Who? Si Maine ba, Maine Sanchez?"
"Yup," maiksi kong sagot. Kasi nga corious ako, napakaganda kasing babae " Though not really my type, " naisatininig kong sabi.
Tila puzzle na napatingin sa'kin si Clem.
" 'Wag mo ng pagkaabalahan pang kilalanin siya pare, magsisisi ka lang. "
" Why not? " Ang makulit kong sabi.
" Because she's a certified play girl, wala pang sineryusong lalaki iyan at ayaw kong isali ka pa niya pare sa listahan niya. Alam kong napakabait mong tao para gaguhin." tila nagbababalang sabi ni Clem.
" Come on don't patronize me pare, " bulong kong sabi dito.
But kidding aside there were something about her eyes and hindi ako titigil hangga't di ko nalalaman kung ano ang ibig sabihin ng kalungkutang bumabalot sa kanyang mga mata.
Hindi na yata matatahimik ang puso kong natamaan na sa kaniya.
- Writer
