(LORIE'S POV)
Kinabukasan, nang magising ako ay magkayakap pa rin kami ni Ninong Max. Pero hindi tulad kagabi, ngayon ay halos nakadagan na talaga siya sa akin.
Sinilip ko ang wallclock. Alas siyete pa lang ng umaga. May klase na ulit ako pero mamaya pa namang alas Diyes. May oras pa ako para mag-ayos at kumain.
Pero nang maalala kong wala nga pala akong mga damit doon maging uniform ay kaagad ko nang ginising si Ninong Max sa pamamagitan ng mahinang pagyugyog sa kanya. Hindi kasi ako makabangon, ni hindi ako masyadong makagalaw dahil nakadagan ang isang braso at isang hita niya sa akin. Ang bigat pa naman niya.
"Ninong... Gising na... May pasok na ako sa school. Wala akong damit dito tsaka uniform. Dadaan pa tayo sa bahay. Ninong..."
"Ughh..." He groaned.
Unti-unti na siyang gumalaw
