Beside You (Tagalog Story)

Chapter 3

Crystal

Chapter 3

Kinabukasan sobra naman ang kaba ko dahil sa reporting I spend my whole night studying my topic kaya alam ko naman ang sasabihin ko, pero the thought of there are other students aside of my classmates parang gusto ko ng mag back out. Sa totoo lang hindi naman ako sobrang talino pero hindi din naman sobrang bobo. Kung inaral ko papasa ako pero kung hindi ewan ko.

"Ms. Mercado you may now start your report" Ms. Martinez said formally like she's not insulting me before, thanks to the students sharing our class hours today. May Magandang din palang dulot ang pag share ng oras ng ibang section sa amin.

Dali dali kong isinet ang mga kailangan ko na power point. Sa sobrang nginig ko hindi ko naiayos ang pagsaksak ng flashdrive.

"Aabutin pa ba tayo ng siyam siyam dito Ms. Mercado?" and now she's starting again. Hindi ko na magawang lumingon sa kanya dahil sa tawanan nadin ng mga classmates ko. Idagdag pa ang siguradong nakakainsultong tingin ng mga estudyante sa ibang section, at ito naman ang disadvantage.

Sa wakas natapos den. Pagkatapos ay humarap na ako na sana pala ay hindi ko nalang muna ginawa. "Ay palaka!" muntikan ko pang maitulak yung laptop sa likod ko at dun ko nalaman na dalawa pala sila sa harap na kasama ko si Mr. Torture at si Mr. Vice President.

"Clumsy" bulong ni Mr. Torture tiningnan ko sya ng masama dahil alam kong ako yung sinasabihan niya. Siya din ang bumitaw sa titig ko. "Go ahead start your report."

Nagsimula na nga ako pero andon padin yung kaba. At lalo lang nadadagdagan dahil hindi padin umaalis itong si Mr. Torture nakatitig lang siya sakin pero wala ng ekspresyon samantalang si Mr. Vice President parang sayang saya sa panonood sakin. Una kong nireport is about sa naiwang topic ng classmate ko, continuation lang iyon ng naiwan na topic dahil hindi na niya naireport dahil absent siya kaya naman madali nading natapos. Akmang ililipat ko na iyong presentation sa laptop dahil ibang file ang pinaglalagyan ko ng Power Point na irereport ko ng tawagin ako ni Ms. Martinez.

"Your topic is?" nakapamulsang tanong niya habang naniningkit pa ang mata.

"Heredity po" sagot ko na ikinatawa niya ng mapakla isinawalang bahala ko iyon at nagpatuloy lang sa pag pindot sa laptop ko hanggang sa mahanap ko yung file.

Huminga muna ako ng malalim at nagtanong tungkol sa mga nalalaman nila sa salitang heredity.

"The study of heredity in biology is genetics. Genetics is a branch of biology concerned with the study of genes, genetic variation, and heredity in organisms. Heredity refers to the genetic heritage passed down by our biological parents. It's why we look like them! More specifically, it is the transmission of traits from one generation to the next."

Outline lang ang makikita sa power point kaya naman pakinig na pakinig sila sa bawat sasabihin ko, kahit nahihirapan pinilit kong maging klaro ang pagbigkas ko ng bawat sasabihin na salita para may maisulat sila bilang source. Ayaw ni Ms. Martinez na walang take down notes ang mga estudyante niya. And I find it very helpful din naman para sa aming mga estudyante, pwede namin itong balikan if ever na hindi namin nagets ang mga topic.

Napatingin ako sa gawi ni Mr. Torture, ganon padin parang pinakikinggan niya lang pero parang alam na alam na niya. Well senior high student na siya so alam na talaga niya ito pero bakit sya andito.

"Heredity is the passing on of traits from parents to their offspring. These traits can be physical, such as eye colour, blood type or a disease, or behavioural" pagpapatuloy ko pa sa pagreport. Sa ulo ko na kung ano ang nasa laptop ko at ang kaakibat na sasabihin .

Nagtaas ng kamay si Mr. Torture "Cite an example" sabi niya at ngumisi pa, ngisi na parang nang aasar.

"Example of heredity in traits is....." handa naman ako sa gantong tanong pero hindi ako handa sa tawa na ibinigay niya sakin, yung labas ang dimples.

"Hey you're staring at me." Humalikpkip pa siya at nagpandekwatro nakaupo sila sa harapan at katabi niya si Mr. Vice President na may isang pagitan na upuan ang layo 'one sit apart'

Kinlaro ko muna ang lalamunan ko. "Example is the physical trait which is having a, ahhmm a......" ano nga ulit yon?..... "Having a dimples, if the both of your parents have that trait there is possibility that their offspring will carry the genes. But if only your father have that dimples then the dominant and recessive traits occur which is including to the topic of the next reporter." Nakatitig lang ako sa kanya habang sinasabi iyon at pinilit kong iiwas ang tingin ko ng magtaas naman ng kamay si Mr. Vice President.

"Give me more clear example." hindi padin nawawala yung ngiti niya.

"Use me...." Titig na titig siya sa akin ano ba?! "Use me as an example" Ayun panira ng daydream ko.

Tiningnan ko yung physical appearance nya soft black and shiny hair na nakabrush up, thick eyebrows and eye lashes, brown eyes, white teeth and kissable lips.

"Ahm. Your height if your father is--" he cut me off by using his index finger up in the air. Ganoon kalakas ang dating niya, sa kilos palang maiintimidate ka na. At malalaman mo Agad ang gusto niyang ipahiwatig sa pamamagitan ng maliliit na kilos niya.

"Use us." Umayos siya ng upo. Ano daw? Use us? Syempre as an example.

"Ahm example is you having a tall height while me is an opposite, and we are planning to have a four child. There is a possibility that two of our child is tall and the other two is like me but it depends on the dominant and recessive traits that we carry." Inexplain ko iyon ng kaswal kahit natataranta na ako kung tama pa ba yung mga sinasabi ko dito. Hindi ko alam kung tama pa ba iyon pero Ayun ang pagkakaintindi ko kaya iyon ang ginawa at sinabi ko. Bahala na kung mali o tama.

"So you are planning to have a four children, do you?" nakangiting tanong niya sakin .

"Ginamit ko lang po iyon para sa example." Sagot ko sa kanya at inilipat na ang tingin ko kay Ms. Martinez na ngayon at masama ang tingin kay Mr. Dimples.

"Thank you for your presentation. And thank you for Mr. Kyther Martinez and Mr. Vince Lloyd Buena. I hope that all of you learn a thing or two to Ms. Adelaide Brixx Mercado."

Inabot ni ma'am yung transcript ng report ko kay Mr. Dimples na si Mr. Martinez pala, Kyther Martinez. May isinulat siya doon at pumirma sa medyo last part ng papel. Inabot niya ulit yon kay Ms. Martinez at Sabay na silang tumayo ni Mr. Buena.

Naglakad sila papunta sa harap ko dahil hinahantay ko silang makalabas muna bago isalansan ang mga gamit ko.

Humarap sa akin si Mr. Buena na ngiting ngiti "four children huh?" nangunot ang noo ko dahil sa sinabi niya at nabalot ako ng hiya sa hindi ko alam na dahilan. "Congratulations".

Parang may gusto pang sabihin si Mr. Beuna pero pinilit nalang niya na huwag nalang magsalita dahil siguro sa makita niyang tingin ni Mr. Martinez na hindi din nakaligtas sa paningin ko.

Sa huli pinilit ko nalang tumango at ngumiti sa kanya, nagdaretsyo na siya palabas ganon din si Mr. Martinez.

Pansin ko na parang may kakaiba sa pananahimik ni Crystal ngayon kaya kahit gustong gusto kong magtanong tungkol sa pag sali niya sa Book Club ay nanahimik nalang ako.

"Ate kamusta? Nainterview ka na ba, nagregister ako para sa membership sa Book-Club" ngumunguyang tanong niya, kasalukuyan kasi kaming kumakain ng hapunan. Kakauwi lang din ni Crystal Desirie.

Ang sabi sa akin ay hindi daw pwedeng ilabas ang nangyari sa interview kahit sa applicant at ayaw ko naman na madisqualified ang kapatod ko kaya iniba ko na lamang ang usapan.

"Bakit ngayon ka lang umuwi? Gabi na a" seryosong tanong ko habang kumakain at paminsang tumitingin sa laptop ko. Napansin kong natigilan siya pero nakabawi naman siya agad.

Alas tres ng hapon ang uwian namin, same kami ng year level kaya alam kong wala panaman projects and task na kailangan ng practice or so on. Hindi naman sa pinagdududuhan ko ang kapatid ko pero gusto ko lang na makasiguro na nakatutok padin siya sa pag aaral.

"Sinamahan ko lang yung classmate ko sa Z&Y mall kanina Ate Ade" nakangiting aniya. Hindi kami masyadong close ng kapatid ko dahil minsan lang din kami makapag sama dito sa bahay pero alam kong peke ang ngiti na iyon. Peke ang ngiti ng kapatid ko. Alam kong ay problema pero ayaw ko siyang pangunahan, magsasabi naman siguro siya kung gusto niya.

"Nag apply ka pala para sa membership" tanong ko. Pero tango lang ang

Nang matapos na kaming kumain hinayaan ko na siyang maunang tumaas at ako na ang nagpresinta na magligpit ng pinagkainan. Tulog na sila nanay at lola, hindi ako sumabay sa kanila maghapunan dahil inantay ko si Crystal para meron syang kasabay kumain.

Tulad ng dati ay ako nadin ang nag sarado ng pintuan dumungaw pa ako sa bintana para tingnan ang mga bituin dahil ganoon ang nagpapagaan ng loob ko, masaya ako sa tuwing nakakakita ng mga bituin. Gumagaan ang loob ko at sumasaya ako, parang ang natural lang ng kinang nila parang ngiti ni Mr. Martinez. Hindi ba pwede na lagi lang siyang naka ngiti katulad ng ngiti niya kanina?

Bakit ko nga ba siya iniisip?

E kasi naman bakit lagi siyang galit? Hindi naman siya mukhang problemado dahil ang gwapo niya at mukhang hindi naman namomroblema. Sana ayos lang siya. Pati si Mr. Buena, para kasing may gusto talaga siyang sabihin na hindi niya lang masabi.

Pagkatapos ng pag mumuni muni ay umakyat na ako pero habang pataas ako sa kwarto ko nakita kong nakaawang pa ang pintuan ng kwarto ni Crystal, dumaan muna ako doon para sana isara ang pinto pero narinig ko agad yung hikbi niya kaya kahit nagtataka ay sinilip ko siya. Mahal ko ang kapatid ko, hindi kami masyado close pero hindi yun dahilan para ipagsawalang bahala ko ang pag iyak niya. Mabigat pala sa pakiramdam na marinig mo iyong iyak na parang tinatago lalo na kung Nang galing sa kapatid mo mismo.

"Crystal?" Mahinahong pagtawag ko sa kanya pero hindi siya lumilingon, nakita kong dali dali niyang pinunasan ang pisngi niya habang nanatili padin siyang nakatalikod sa akin kaya lumapit ako sa kanya at pilit siyang pinapaharap sa akin.

"Crystal may problema ka ba?" wala siyang Naging sagot kung hindi ang pag singhot at patuloy na pagpahid ng luha niya. Sandali din kaming tumahimik bago siya nagsalita.

"Ate, bagsak ako hindi ako pumasa sa book club" mabigat na buntong hininga ang pinakawalan niya. "And worst my friends betrayed me" sinabi niya yun habang pilit pading tumatalikod siya sa akin.

Hindi ako yung may problema pero feeling ko masakit din para sakin. "Crystal" iyon lang ang nasabi ko sa kanya. Umayos siya ng upo kaya nakita ko ng maayos yung mata nya na namumula dahil sa pag iyak. I feel sorry for my sister and I feel pity for myself sa hindi ko alam na dahilan.

"Ate I'm sorry" sabi niya at ipinipilit iiwas ang tingin sa akin.

"Hindi ko alam ate kung bakit ako naiyak. Dahil ba sa feeling ko wala akong karamay o dahil dito sa problemang ito? O dahil hindi ko alam kung bakit nga ba ako naiyak" tatawa tawang aniya.

Pinepeke niya ang tawa niya habang patuloy padin ang pag iyak, habang patuloy padin ang pag luha.

Hinaplos ko ang likod niya, alam ko na kung bakit nakakaramdam ako ng sorry para sa kapatid ko. Iyon ay dahil andito ako lagi para sa ibang tao pero wala akong oras para alamin kung ano ba ang tunay na nararamdaman ng kapatid ko. At naaawa ako sa sarili ko dahil hindi ako katulad ng kapatid ko, hindi ako malakas at matatag na kagaya niya.