Natigilan ako at tinitigan ang kamay nito. As much as I like him... Hindi pwede. Si Anaiz... She will get mad at me and she will start to bring my parents death. Ayoko ng mangyari iyon.
"A-Ano," hinila 'ko pabalik ang kamay 'ko. To avoid him and his future. To avoid the melting feeling. "Aalis na ako."
"Iris..."
Ngumiti ako dito. Para malaman nito na ayos lang.
"Ano, wala... May pupuntahan lang talaga ako, kaya sorry."
Tumango ito at hinayaan ako sa wakas. Nakakahiya at parang tinanggihan 'ko pa ito. Ngunit hindi ganon...
I am thankful for always having Dalton at my back for years. Pero laging kaakibat nito ay ang pagtawag ni Anaiz sa mga magulang 'ko. Ang pagkukumpara nito sa ugali 'ko at nila... My parents doesn't deserve to be mentioned like that.
May isa pang dahilan.
Si Matia
