NAGISING ako sa isang malakas na katok mula sa labas ng pintuan.
“Toby, bangon na. 1 am na. We need to leave. Susunduin pa natin ang future wife mo, Martin!”
I groaned and stretched my arms and legs. Si Martin ay natutulog pa. Tinapik ko siya sa pisngi.
“Gising na. It’s one in the morning.”
“Inaantok pa ‘ko, mamaya na lang.”
“Martin Rivera, ikaw ang nagyaya sa Bataan. Sabi ko dito lang tayo sa pad, ikaw ang mapilit tapos hindi ka babangon? Ano ba nama, Tol!” Nakasanayan ko na ang tawagin siyang Tol at bumabalik iyon kapag naiirita ko sa kanya. Isa ang mga pagkakataong iyon.
“Eto na nga babangon na. Daming sinabi.”
Napanganga ako sa sagot niya. Maya-maya pa ay ngumiti siya at hinila ako para yakapin.
“Good morning,” bulong niya sa may tainga ko.
