Masayang nagluluto ng agahan si Gwendolyn nang biglang may nag pindot ng doorbell ng kanyang pintoan. Napakunot ang kanyang noo, It's only 6am in the morning. Sino naman kaya ang mala-Instik na bibisita sa kanya.
Or maybe it's Gatas. Maybe he wants to surprise you, wika niya sa sarili.
Masaya niyang pinatay ang stove at tinahak ang pintuan. Subalit nang binuksan niyo ito, wala naman tao siyang nakita, kundi isang paper bag na pula na nakalapag sa sahig.
May pagtataka man sa kanyang isip, agad niyang kinuha ang paper bag at nagulat siya ng makita ang laman nito. It was a black heart shape container na may red ribbon na may nakasulat na luxury gift.
At sino naman ang magpapadala sa kanyang ng ganoong ka mahal na regalo?
Her secret admirer? Siguro pero hindi siya sigurado. Perhaps, it was someone else.
Sa loob niya, natatakot siyang kainin or tanggapin ang regalo lalo na hanggang ngayon ay hindi pa ito nagpapakita sa kanya.
"Gaga secret nga eh. May secret ba na nagpapakilala?" saway ng munting tinig sa isip niya
She ransacked her mind. Somewhere shomehow, nais niyang malaman kung sino ba talaga ang misteryosong lalaki na laging nagpapala sa kanya ng bulaklak at mga prutas. Minsan maliban sa dalawa may food din itong kasama. At dahil lagi niyang naiisip na baka may gayuma ang mga ito, ipinamimigay niya it sa kahit sinong may gusto na kasama niya.
She blinks her eyes for the moment as she examines the contain. Then, subra siyang nagulat ng mapansin niyang hindi lang basta-bastang regalo ito. At bakit parang pamilyar sa kanya. Saan niya ba nakita ito?
The heart shape container. Could it be that it was the same container, she saw at the magazine when she and Olly eating their lunch the other day? She recalled saying, she be happy to receive such luxurious gift.
Maari bang narinig iyon ng secret admirer niya?
Isa lang ang pwede niyang gawin kundi ang suriin ang laman nito. Kaya binuksan niya ang lagayan ay hindi nga siya nagkamali.
She gasped in horror. It has the same chocolate and flowers inside. Then, her heart hammered when she saw two little teddy bears in between a dozen of chocolate and six peach roses.
Halos pagpawisan siya lalo na ng mapansin niya ang light green sticky note with a cursive writing that says
My Gwenneth... My Beuatiful Witch Doll
You're my spring in the summer time, and it's hurt that you can't be mine
Napamura siya ng ‘di sinasadya. Ano daw? Beautiful Witch Doll? Aba'y loko-loko ang sino mang nagpadala nito sa kanya.
Nagdilim ang kanyang mukha. At sinumpa niya na pag ang secret admirer niya ang nagpadala nito ay talagang masusuntok niya
Aba! Aba! may gana pang tawagin siya nitong mangkukulam, palatak niyang sabi.
Halos nangigigil si Gwebdolyn sa inis at galit. May magigiling talaga siyang tao pagnagkataon.
Mabilis niyang inilagay uli sa paper bag ang container kasama ng note. Agad na lumabas sa kanyang condo saka pumunta sa dulong unit. Doon lang naman nakatira ang isang maganda pero misteryosong babae, na lagi niyang nakakasalubong sa lobby.
Marahas na pinindot niya ang doorbell ng ilang beses saka agad na iniwan ang dalang paper bag. Hindi na niya hinintay ang pagbukas ng babae sa pintuan.
Gwendolyn was fuming with anger, naiinis siya, ano ang karapatan ng taong iyon na tawagin siya or bansagan ng ganoong pangalan.
She entered her unit immediately without having a single idea that someone is looking at her with anger and disappointment in the eyes.
EVENING came, mabilis siyang ngbihis at umalis sa kanyang unit para makipagkita sa kanyang kapatid.
"Gatas!" masaya niyang bati sa lalaking nakaupo sa mesa. Nakayuko ito at panay ang pagtipa sa kanyang phone. Sa sobrang busy nito, hindi man lang siya napansin. Super busy ito sa pag-text. Ngumiti siya. Marahil siya ang kunukulit nito. Tinapik niya ang mesa para kunin ang atensiyon ng kapatid subalit hindi man lang ito umangat ng tingin
Kaya kunwari siyang umubo. Biglang umangat ito ng tingin.
"Anong oras na?" tanong ng kapatid niya.
"Sorry traffic," wika niya at ngumiti.
"You're late!" wika nito sabay tayo saka maigi siyang pinagmasdan mula ulo hanggang paa. Ang weird lang kasi hindi naman ito ganun dati."at bakit naka kuntodo makeup?" sunod na tanong ng kapatid sa kanya.
"Syempre, babae ako," yamot niyang sagot
"’Yang mukha mo, ha. Hindi ko gusto ang make up sa ‘yo! Sabi ko naman sa ‘yo, you look beautiful with a bare face," sita ni Anthony sa kanya na ikinakunot ng noo niya at ikinayamot niya lalo.
"Napakagandang bati naman niyan mahal ko," she said sarcastically as she rolled her eyes then look at him fiercely. "Hindi mo ba ako yayakapin ha, Gatas? I miss you! Ako yata hindi mo na-miss eh."
"Siyempre na-miss kita! But you know as well, I hate waiting," anito, napangiti siya. So hindi ang make-up ang dahilan kung bakit nagrereklamo ito kundi ang paghihintay nito sa kanya. Hays, bakit ba kahit kailan talaga mainipin ito?
"Gutom lang ‘yan, mahal," tudyo niya saka hinalikan ang pisngi ng kapatid. Niyakap niya rin ito nang mahigpit. She smiles as he embraces her back and kiss her on my cheeks too, when she pulled away from his embrace.
"Kumain na nga tayo," he said and assisted her to a chair in front of him. She smiles at him as she deposits herself.
Anthony is now seated facing her, with his brows knitted.
She eyed him thoroughly. "You look more handsome." She observed. "I wonder how many women had fallen for your charm. And how many of them was left brokenhearted," pang-iinis pa nito sa kausap
"Papuri ba ‘yan or insulto?" nakangiwi nitong tanong sa kanya.
"Pareho?" natatawang sagot ni Gwendolyn. Napailing nalang ang kapatid sa tinuran niya.
"You hadn't changed a bit," puna nito saka tinignan siya ng maigi.
Well... Gatas.. Mahal ..or Anthony Almero, in real life, is her brother but only known to a few people. Naka-base kasi ito sa Malaysia, kung saan nakatayo ang isa nilang hospital. Kasama nitong namamahala ang pinsan nilang si Michael, panganay na anak ni Uncle Ricky niya, ang bunsong kapatid ni papa niya.
At sa kanilang magkakapatid, si Anthony lang ang nabibiyayaan ng kaputian. While Francis and her are well tanned.
Naiinggit nga siya kasi si Anthony ay isang naturally white skin. May matipunong pangangatawan. He has muscles at the right places ika nga. Maliban dito, he's smart, talented, tall and a very dedicated Neurosurgeon.
Mapagmahal na kapatid at kaibigan si Anthony. Maalaga din ito sa kanya at higit sa lahat galante. Never niya itong tinawag na Kuya kundi Gatas or Mahal. Ayaw na ayaw nitong magpatawag na kuya. While she called Kuya Francis "Chico".
Minsan nga naisip niya na ang swerte niya sa pagkakaroon ng dalawang naggwagwapuhang kapatid na parehong maalaga at mapagmahal. Kaya minsan, subrang siyang nalulungkot pag pareho itong busy sa pag sasagip ng buhay. Nasanay man siya na wala ang mga ito sa tabi niya lagi pero hindi niya maiwasan na ma miss ang dalawang kolokoy.
Anthony is two years older than her. Sumunod ito kay Kuya Francis niya. They are both Neurosurgeon kaya halos madalang ang mga ito pag umuwi dahil sa nature ng work nila.
"'Huwag ka nang magalit Gatas. Ako nga itong dapat magtampo eh. You are always miles away. Kayo ni Kape at Chico. Lagi niyo nalang akong iniiwang mag isa. Feeling ko tuloy, I'm alone and an orphan." malumanay niyang sabi pero may pagnunumbat ang bawat salita. Subalit imbes na seryosohin ng kausap ang kanyang mga pinagsasabi, pinagtawanan lang siya nito.
"Damn those pet name again! Sweetheart naman, ang tanda na natin Chico at Gatas parin ang tawag mo sa amin ni Kuya Francis. Until now you never change. You and your aliases," sabi nito at hinawakan ang kanyang kamay. Taitim siya nitong pinagmasdan.
Damn that Sweetheart again...
"Huwag mo nga ibahin ang usapan! Gatas naman! kainis ka, nagdra-drama ako dito eh tatawa-tawa ka diyan. 'Wag mo nga akong matawag na Sweetheart. Nagsisipagtayoan ang balahibo ko sa batok" inis na saway niya dito.
"I will call you all I want. But kidding aside my sweetheart. Nagkakamali ka. I do miss you. And God knows how much I miss you, Gwenneth." Seryosong sabi ng kapatid. Halos napanganga siya saka napatingin sa dito, hindi dahil tinawag siya nitong sweetheart, kundi dahil tinawag siya nitong Gwenneth.
Anthony and Francis seldom call her, Gwenneth. Nakaramdam niya tuloy ng lungkot lalo na nakita niya sa mga mata nito ang samot-saring emosiyon. Naramdam niya rin ang labis nitong pangungulila sa kanila.
"At hindi totoo na nag iisa ka. Malayo man ako alam mo yan na mahal kita. Hindi naman nasusukat sa layo para masabi mong hindi ako nangugngulila sayo o kahit kina kuya at Papa. Tandaan mo Gwenneth, may mga bagay lang talaga na hindi natin makukuha kung hindi natin hahanapin. At may mga bagay na hindi maaring sukatan ng pagmamahal kahit ito nasa atin pa. I let you live your life the way you want it not because I don't wanna be with you. But because you need it. You deserved it. I trust you, Gwenneth. And I know whatever happens you can always get through it. You're a fighter and a winner at the same time. Do you get my point? You have to be alone physically for you to realise your needs, dreams and aspirations. If you want to be with someone or not it’s up to you," seryosong sabi nito sa kanya. "Kasi at the end of the day, it’s your feelings that matter. Your happiness is what is important."
"Naku naman Gatas, nagsasalita ka naman ng matalinhaga. Alam ko naman iyon at naunawaan ko. Pero, hindi niyo ako masisi na hanapin kayo! It’s been years, na nasa Malasiya ka. You seldom go home. Pag umuwi ka naman, we rarely see each other. I think... I have the right to demand your presence. Kapatid kita, kayo ni Chico. At pareho kayong laging wala sa tabi ko. Alam mo iyon feeling na may mga kapatid ka nga pero parang wala naman. Hindi naman masama siguro ang maghangad na makasama kayo? I was once your princess but now I feel I was being left out," seryosong niyang wika pero may himig na pagtatampo ang boses.
"I'm sorry kung ganyan ang iyong naramdaman" Anthony said in sad voice "Super hectic lang talaga ang schedule ko. Ganito nalang ha, para mabawasan iyang tampo mo. Bakit hindi tayo manood ng sine pagkatapos nating kumain. Then we roam around. I buy you whatever things you want. If you really miss Kuya Francis, puntahan natin siya. Yayain natin siyang umuwi ng Bacolod bukas, para naman maibsan ang pangungulila natin pareho."
Nagliwanag ang kanyang mukha sa mga sinabi nito "Talaga? Hep teka aba parang sinusuholan mo ako niyan ah, Gatas! Why are you using my loneliness to your advantage ha? Bad ka! Bad! "
"Parang ganun nga!" natatawa wika ng kapatid nang mahalata na, he is using her emotions to his advantage.
"Hay naku Gatas! Mabatokan kita pero dahil I like what you said, sige kakalimutan ko na may pagkukulang ka sa akin. Sasamantalahin ko na rin," natatawang nitong sagot. "I will consider it as bonding sessions natin, basta ba ilibre mo ako ha?"
Napatawa si Gatas at napailing. "You never change. Mahilig ka pa rin sa libre," ulit nito saka pinisil ang kanyang kamay maging ang kanyang ilong. "Thank you, for always understanding me, us. I love you, Gwenneth!"
Napangiti siya. "Ano ka ba? I will never hate you. Mahal kaya kita, I love you too, Gatas!" he said and winked at him.
"And I love you more," he said smiling.
"Nag-order ka na ba? Nagugutom na ako, eh," she said as she flipped her hair saka kinagat ang kanyang ibabang labi.
"Yea, any minute baka i-serve na iyon," wika nito. "So ano, sasama ka sa akin bukas sa Bacolod?"
"Oo naman, pwede bang hindi?" nakabungisngis niyang wika. "Anyway, magpapaalam din ako kay Papa. Gosh, I miss that old man! Ano naman kayang drama ang I plot nu'n pagnakita niya tayo. At ano na naman alibi ang gagawin niya para di tayo makaalis agad."
Sabay silang napatawa ni Gabi. Maya-maya pa ay dumating na ang kanilang pagkain. Agad silang kumain. Dahil miss na miss niya si Gatas, ay asikasong-asikaso niya ito maging sa pagkain. Maging ang kapatid ay ganun din ito sa kanya. Anthony even order a peach inspire meal para sa kanya. Napapangiti siya tuloy. It warms her heart. Masaya siya na makapiling muli ang kanyang kapatid. They ate their foods like lovers, who really miss each other so much.
Samanatala sa kalayuan, di nila pansin na may dalawang bulto na nakatingin sa kanila. Ang isa ay may supil na ngiti at ang isa ay mura ng mura, habang ang mga kamao ay nakasara. Madilim ang mukhang nito at para bang isang Leon na handa mangain at pumatay ng tao.
Lingid din sa kanilang kaalaman na sila ang pinag uusapan.
"Oh well someone is grumpy! That's the result of your slowness... Damn! look at her, she’s smiling and she looks so happy being with him," sabi ng isa sa bulto na kaharap niyang nakaupo, pero nagmura lang ito saka mabilis na tumayo at agad na lumisan
"What happen?" tanong ng lalaking kakarating lang. "At bakit parang namatayan iyong nakasalubong ko?"
"I think someone broke his heart," simpleng sagot ng kaibigan at nanatiling nakatitig kina Gwen.at Anthony, na masayang kumakain sa malayo.
Na-curious tuloy ang kanyang kausap kaya sinundan ng mata nito kung saan siya nakatingin.
"Wait is that Gwendolyn? Kaya naman pala. Pero teka sino iyong kasama niya?"
"I don't know that man! But one thing for sure, he will end up in a hospital bed with broken bones. Kawawang nilalang," sabi ng kausap niya na ikinatawa nila pareho.
Pagkatapos nilang kumain ni Anthony, tinawagan si Gwen ni Wenna. Mabilis niyang sinagot ang tawag para ipaalam sa kaibigan ang pagdating ng kapatid at pag-alis niya patungong New York.
"Nasaan ka? I want to see you,'" biglang sabi ni Wenna sa kanya.
"Nasa Mall of Asia ako. Why, oh why, Labanos?" sagot ni Gwendolyn sa kanya. "Kasama ko si Gatas."
"Si Anthony? Dumating na siya?" gulat na wika ng kaibigan
"Ay hindi, espirito niya po na nagpapahangin," natatawang sagot ni Gwen "Joke! Naku, Labanos madami tayong pag-uusapan pagbalik ko. Uuwi kami ng Bacolod"
"What! Kailan ka uuwi ng Bacolod?" gulat na tanong ng kaibigan.
"Bukas, Labanos. Pinayagan na ako ni Ate Hera at Kuya Owen. Hinihintay lang namin ang shunga kong kapatid. May inoopera pa daw si Chico eh," tili na sabi ni Gwendolyn
"Totoo Negra? uuwi ka ng Bacolod kasama sila Anthony at Francis? I'm so happy for you girl! Uy kaya pala ako napatawag may balita ka ba kay ate Daphne? Last time kasi tumawag si kuya Austin eh MIA siya."
"Ay Labanos! Nanganak na si Ate Daphne! At kambal daw!" tili uli ni Gwendolyn.
"Huh? Kambal wow kainggit naman sila. Buti naman at naging maayos ang panganganak ni Ate Daphne," nagagalak na sabi ni Wenna.
"Oo nga eh. Ninang daw tayong lahat sabi ni Kuya Austin. Oh, sige na, Labanos manonood pa kami ni Gatas ng sine. Bye, Love you, Labanos."
"Sige... Love you too Negra. Magkita tayo pag uwi mo, ha?"
"Oo, promise ‘yan Labanos."
Napangiti si Gwen sa kawalan na parang natanggal ang kirot at tinik sa kanyang dibdib.
Tumingin siya sa paligid at hinanap ng mata ang kapatid. Nang makita niya ito ay nagpasalamat siya ng lihim. She uttered a short prayer thanking God for all the good things happening in her life
Somewhere…
He curtly drank his whisky straight from the glass. He was so furious remembering how she impulsively leave his gift at someone's doorstep.
"How could she do that to me?" he said in a low voice as he raked his hair!
Damn the girl is so hard to please and gives her so much frustration. He can't believe that she always gives away his gifts like it doesn't matter to her, like it has no meaning.
He was hurt and mad as the earlier scene flashed his mind. And because of it, he finished his whisky in no time. He stands up and was about to get another bottle of whisky when he heard his master roaring voice
"Don't ever think about it" Austin said "I already arrange everything! Don't you dare block my way"
Who could it be ...Who's he talking to? He wondered, then he heard Austin said again
"And why not?" Austin snapped angrily "let me remind you that I already talked to her superior and CEO. I doubt if she will say yes to you. She is royal to his benefactor and whatever he says she surely abide without arguments"
Howell raised his brows as his brain put every word his master said. And then, he went stilled when he finally guessed that his master is referring Gwendolyn.
Now he is curious. He wanted to know why his master had arguments with someone due to her.
What has she done this time? By the way he hears his master, he felt that someone wants to pirate her too.
Well, it's not impossible. Gwendolyn is a very skills and amazing Chef and beautiful too.
And a witch at the same time, he said to himself.
He smirked as the words cross his mind. Now, he realized why he found her pretty even more when she mad.
He grinned conceitedly as he visualizes her face as she stares at him angrily.
She was so furious that day but she didn't know that when she's angry it turns him on. He let out a soft laugh as he shakes his head unbelievably. She’s really mad at him. She even left the chocolate and biscuits he gave her. And until now she hasn't looked at him or talked to him since he took her to his master house.
Thinking that she might still angry at him. He called his friend and ask him to send her some jasmines.
Will jasmines be able to erase all her anger toward him? He's not sure. Will she smile at him again when their path crossed again? Well, it’s for him to find out.
Because he will move heaven and earth just to see her smiling at him again.