Chapter 4 masakit na katotohanan
1170 Words
Dahil nightship ako ngayon sa hospital halos hindi na kami nagkikita ni Mina.
"Oh Nurse Jah! mukang maaga kang makakapag out ngayon maaga nang pamasok ang kapalit mo,"malanding saad ni Nurse Renz. napapalapit sa information desk.
"hay naku salamat nang abutan ko naman si beshy hindi na kami nagkakausap eh lagi nalang ako late umuwi,eh ikaw ba nurse Renz hindi ka pa ba mag out."tanung ko kay Nurse Renz habang inaayos ang mga papers na ipapasa ko sa aking kaship.
"mamaya pa ako mag aout iniintay ko pa ang kapalit ko."kekendeng kendeng na saad ni Nurse Renz
"ganun ba eh paano mauuna na ko sayo ng abutan ko naman si Mina sa bahay.hindi na kami nagkakausap in person palaging sa messenger nalang."sagot ko
"teka nga nurse jah! wala ka bang napapansin kay nurse Mina mukang tumataba tingin ko buntis"tanung sakin ni Nurse Renz.
"anu kaba naman Nurse Renz kung anu anu iniisip mo panung mabubuntis yun eh wala naman boyfriend yun, baka naman tumataba lang"pag papaliwanag ko kay Nurse Renz.
"sigurado ka ba dyan" paninita pa ni Nurse Renz sakin.
"hay naku! Nurse Renz dyan kana nga at ng makapag out na nang maga ako makauwi"sabay talikod ko sa kanya.
Nurse Renz is one of my close friends at the hospital where I work. When I have a problem, especially when I notice a change in Mina's treatment of me.
Sakay ng pampasaherong jeep malayo palang ay tanaw ko na ang inuupahan naming bahay ni Mina.
"kotse ni Jc yun ah, " bulong ng utak ko ng makita ko sa harap ng inuupahan naming bahay ni mina ang sasakyan ng aking fiance.
" boss para na po" para ko kay manong Nik na driver ng jeep.
"Nurse Jah medyo malayo pa ang bahay mo"saad ng driver ng jeep.
"manong bibili po ako ng pandesal eh lalakarin ko nalang po tutal sa pangalawang bahay lang naman ang inuupahan ko."sagot ko kay manong Nik.
"ah ganun ba hija sige"
Bumaba ako sa sinasakyan kong jeep, to buy hot pandesal at the bakery. From there I just walked to my rented house.
"Why is Jc's car here" bulong ng isip ko kinuha ko ang susi sa aking bag upang buksan ang pintuan
"Last na ito mina kung hindi lang sa batang nasa sinapupunan mo hindi ako pupunta dito" Hindi ako nagkakamali sa narinig ko naistatwa ako sa narinig ko hawak ang doorknob ng pinto
"JC ikaw ang ama nito kaya dapat ako ang pakasalan mo hindi si Jah.
"alam mong siya ang mahal ko siya ang buhay ko"
"JC mahal kita! nuon paman mahal na kita"
"hinding hindi kita kayang mahalin mina, Nag sisisi ako kung bakit pumayag akong may mangyari ng gabing iyon."
"dahil ginusto mo rin di bah JC"
"alam kong may inilagay ka sa juice na ininom ko hindi ako maaaring magkamali"
"hindi ako makakapayag na hindi mo pananagutan ang batang dinadala ko"
"kaya kong ibigay ang lahat ng pangangailangan ng batang iyan pero hindi kita kayang panagutan."
Nanginig ang buong katawan ko sa narinig unti unting pumatak ang aking mga luha.
"Jah!"bigkas ni Jc ng buksan niya ang pinto at makita akong umiiyak.
"hon" akmang hahawakan ako ni Jc ngunit nag pumiglas ako sa sakit na aking naramdaman.
"anu ito ha!"naghuhumiyaw kong saad
"hon magpapaliwanag ako" kita ko ang takot sa mga mata ni Jc.
"hindi mo na kailangan pang magpaliwanag narinig ko na ang lahat" sigaw ko na tumutulo ang luha.
"hon pakinggan mo ko parang awa mo na"pagsusumamo ni JC napaluhod na umiiyak.
"hindi na kailangan Jc narinig ko na ang lahat magsama kayo ng ahas kong kaibigan"galit na galit kong turan. tinitigan ko ng masama si Mina.
Na hindi maka kilos sa pagkabigla.
"patawarin mo ko hon, hindi ko ginusto ang lahat"pag susumamo ni JC.
nagdiretso akong pumasok sa aking kwarto.
"hon patawarin mo ako" pagsusumamo ni jc na kumakatok sa saradong pinto ng aking kwarto...
"Umalis kana, tapos na sa atin ang lahat"sigaw ko na umiiyak
Sobrang sakit pakiramdam ko sasabog ako sa pighating nararamdaman ko. Hindi ko matanghap na ang pinakamahal ko at ang itinuturing ko kapatid ay sasaksakin ako ng patalikod.
"Hindi ko kaya"bulong ng isip ko habang nakaharap sa salamin na tumutulo ang luha.
I didn't sleep all that time.JC also stopped begging me to forgive him.
A plan formed in my mind. I took my bag and put all my things. I have to relocate.
I remembered what Nurse Renz said that he needed someone to stay at home with because her parents left him. duon muna ko pansamantala hanggat hindi pa ko nakakakita ng mauupahan.
I took the phone from my bag, I searched the phone list for Nurse Renz's name. After a few rings, he answered it.
"hello"tumulo ang luha ko ng sagutin ito ni Nurse Renz.
"oh bakla bakit napata... Jah are you crying" hindi na naituloy ni Nurse Renz ang sasabihin ng marinig niya nag pag iyak ko mula sa telephone
"hello Jamaica bakit! anu ba ang nangyari bakit ka umiiyak?Anung problema"muling sabi ni Nurse Renz
"Renzy" tanging nasambit ko na patuloy sa pag iyak.
"relax ka lang ha pupuntahan kita nasan kaba."tarantang saad ni Nurse Renz mula sa kabilang linya.
"nasa bahay ako Renzy kailangan ko ngayon ang tulong mo."sagot ko na umiiyak.
"ok intayin mo ko pupuntahan kita diyan" saka pinatay ni Nurse Renz ang Phone.
Out of my mind I just stared at the phone I was holding. My tears fell again no matter what I tried to stop, I couldn't keep the tears flowing down my cheeks.
Twenty minutes later, I heard the doorbell ringing outside the house, I knew that Mina had left so I went out of my room to find out who was ringing the doorbell, I fixed myself before going out.
I cried when I saw Nurse Renz outside the door, I hugged her tightly.
"oh what's happening to you, bakla kung makaiyak ka para kang namatayan, let's go inside at baka kung anu pa isipin ng makakakita sa atin"may pag aalalang wika ni Nurse Renz, inalalayan niya ko papasok sa loob ng bahay.
I told him everything I heard earlier about Mina and to my boyfriend.
I begged Nurse Renz that if I could live there with them, at least temporarily.Pumayag naman siya, tinulungan niya ako sa pag aayos ng aking mga gamit.
"paano na ang kasal nyo ng impakt*ng iyon"tanung sa akin ni Renzy habang nakasakay sa kanyang kotse.
Nilingon ko siya sa driver seat. Hindi ako nakakibo biglang nagblanko ang isip ko.
Paano na nga ba? Ano ang sasabihin ko sa mga magulang ko? Ano ang dapat kong gawin? bulong ng isip ko habang nakatingin kay Renzy na nag dadrive palingon lingon ito sa akin.
"aba! Jah pag isipan mo mabuti ang magiging desisyon mo, Pero para sa akin kailangan mo ng i let go ang ganyang lalaki. Ang tanong kaya mo bang makipag hiwalay o kaya mo bang tanggapin ang ginawa nila sayo"tanung ni Renzy habang nakatitig sa daan na aming tinatahak.
- Writer
