Kinabukasan napagpasyahan namin na sa ilalim na lang ng puno kumain. Kasi gagawa pa kami ng project namin. Nangangalahati na kami sa ginagawa namin ng may maramdaman akong nakatingin sa akin. Kaya Inilibot ko ang paningin ko. Napakunot ang noo ko ng makita si Kenjei na nasa Isang puno nakasandal habang hawak ang CP niya mukhang may kausap dito. Tumingin ako sa paligid. Tahimik naman walang ibang studyante. Tiningnan ko uli siya. Nagiisa siya Wala ang mga alalay niya.
"Sino ang tinitingnan mo diyan?" Tanong ni Vanessa sa akin. Napalingon ako dito. Nakita ko na nakatingin na ito sa tinitingnan ko kanina. Pagtingin ko Wala na dun si Kenjei. Napakunot ang noo ko. Inilibot ko ang paningin ko. Hindi ko na siya nakita. Napailing na lang ako.
"Namamalikmata lang siguro ako. Imposibleng siya yun
