Love - Hate - Love

Chapter 3

"Hey you two!" natatawang basag ni stacy sa katahimikan namin ni marco.

"U-uhm... Hi.." sabi ko sabay ngiti

"Its so nice to finally see you again Precious"

sabi nyang may multong ngiti sa labi

"OMG!! You know her?"di makapaniwalang tanong ni stacy kay marco

"Yes" walang gatol na sagot ni marco bago. bumaling sakin "How are you Precious?"

Iba ang dating ng pangalan ko sa twing babanggitn ni Marco para bang napakaganda kapag galing sa kanya. Na concious ako sa titig nyang parang inaaral ang buong mukha ko.

"Im fine. How about you?" ganting tanong ko

Sasagot na sana si Marco ng biglang may bumusinang sasakyan saka lumapit ang security ng mall at nakikiusap na tanggalin ang sasakyan dahil nakakatrapik ito.

"Marco, You have to move the car" Sabi ni stacy

Inabot ni Marco ang susi kay stacy "Drive yourself home"

"What? Marco I can't drive here!" naiiiritang

sagot ni stacy. Npatingin ako sa kaliwa ko at

naalalang naka duty nga pala ako!

"Ah sorry but i have to go back inside. Its nice seing you again" Sabi ko kay marco "Stacy thank you! I will call you once your dress arrives" baling ko kay stacy saka akmang tatalikod na ng biglang hagipin ni marco ang braso ko

"Wait! Ahm what time do you close?" tanong

nya

"Eleven" sagot ko saka tuluyan ng nagpaalam. Kinagabihan ay nag out ako eksaktong alas siyete. Pagkauwe ko ay agad akong tumawag sa pilipinas thru videocall para makauspa ang pamilya ko. ito ang gusto ko kapag pang umaga ako kahit papano ay naaabutan kong gising ang mga magulang ko. Apat na oras kasi ang agwat ng oras namin sa pinas kaya alas onse na sa pinas pag uwe ko, gabi na pero inaantay nila twing pang umaga ako upang makapag usap kami kahit papano. Pagkatapos ng halos dalwang oras ay pinatulog ko na sila. Mag aala una narin kasi, masyado kaming nag enjoy sa pag uusap at nagtawanan pa.

Nagluto na ko ng kakainin namin ni ate aliyah, panggabi sya kaya mga 11:30 pa makakauwe un. Minabuti ko ng maunang kumain para makaligo na din pagkatapos.

Impit akong Napasigaw paglabas ko ng banyo ng makitang nakatayo sa loob ng kwarto namin si aydin! Halos kipkipin ko ang sarili dahil nakatapis lang ako ng tuwalya! Wtf! napatakbo ako sa bandang higaan ko at abot kaba kong minasdan ang sarili ko. Halos nakahubad na ko! Maya maya pay narinig ko ang boses ni Ate aliyah

"Precious" tawag nya

"P-po ate" kabado pa ding sagot ko

"Halika may dala kaming pagkain kumain tayo" Anyaya nya

"Ate kumain na po ako. Nagluto po ako ng Ulam

doon" magalang na sagot ko "Tara na!" Nagulat ako ng bigla nyang hawiin ang kurtina ko, mabuti nalang at nakabihis na ko "Birthday ni Aydin ko! Isurprise ko ng cake. Tara na please!" bulong nya sakin

Wala na kong nagawa at nagpatianod nalang. Nagkakasiyahan na sila paglabas ko, mabuti nalang din at wala namang ibang bisita maliban kay aydin na naiinis ako at panay ang sulyap sakin ng manyakis na to. Maaga din akong nagpaalam na matutulog na at nagdahilan na pang umaga ako bukas.

Panay ang hikab ko pag duty ko kinabukasan, pano ba naman dun pinatulog ni ate aliyah si Aydin sa kwarto. Hindi ako nakatulog ng maayos dahil natatakot ako sa kanya para bang may masama syang gagawin sakin. Mabuti pa siguro kung pilipino si Aydin baka mapagkatiwalaan ko pa. Pero sa tindi ng tingin na ibinibigay nya sakin kagabi habang magkakaharap kami ay hindi ko talaga mapigilang kilabutan. Maaga akong pumasok sa kwarto pero hindi ako nakatulog dahil hindi ako mapanatag na nasa loob pa ng bahay si aydin. Lalo akong hindi nakatulog ng malaman kong sa kwarto matutulog si aydin!

"Hoy!" pukaw sakin ni cha. Kasamahan namin. sa flat

"Ano't panay hikab mo jan?!Di ka nakatulog kagabi noh" Urirat nya

Tinignan ko lang sya at tuloy sa pagtutupi ng mga display nmin..

"Next time pag andun yung manyak, sa kwarto ka namin matulog" Sabi nya na ikinagulat ko... Panong?...

"Sus! wag na mag deny dzai! Alam ko naman kitang kita namin ni susan kagabi kung pano ka titigan. Halos tulo laway! Kuh ewan ko ba jan kay aliyah walang respeto sa ka room mate alam naman. nyang babae ka dapat di sya nagpapatulog ng lalaki don sa kwarto nyo!" dagdag pa nya

Nanahimik nalang ako, hanggat maaari ayokong magsalita ng masama at baka makarating kay ate aliyah. Ayoko ding makarating kay ate isabel at paniguradong magagalit sya kay ate aliyah.

Nang mapagtanto ni cha na wala syang mapapala sakin ay kusa na syang umalis, napailing nalang ako. Pero tama sya, bilang respeto at hindi sya dapat nagdala ng lalaki sa kwarto namin. Nagbabayad din nman ako. Kausapin ko kaya..kaso

baka ma mis interpret ni ate.. wag nalang!

"Coffee is what you need!"

Napatalon ako sa biglang nagsalita na iyon

"Marco!" pigil sigaw kong sabi "bat ka ba nang gugulat?!" galit kong dugtong

"Sorry" natatawa nyang sagot "i think You are about to dozed off if i didn't talk".

"ah" sagot ko nalang "hmn are you looking for something?" dugtong ko nalang. Mukha naman syang may bibilhin

"Im looking for someone, not something"

derecho nyang sagot

"Who?" wala sa sariling sagot ko habang iniisip kung sino ba ang pwede nyang hanapin ng biglang..."Oh! Stacy is here?" excited kong tanong.

Chance ko ng maging kaibigan si Stacy, kung hindi lang nangyari ung kagabi malamang namessage ko na yon.

He look disappointed. "No! Silly. I was looking for you!"

"Me?" Gulat kong tanong. "Why?"

"I was here last night. I was waiting for you outside but didnt get the chance to see you. I even asked the security which door employees use he said only the side-"

"Wait! You were here last night?!" putol ko sa kanya

"Yeah! you said 11 so i waited outside. I dont know if i Just missed you when you came out or you broke the rules and use some other exit" parang frustrated nyang sagot

"but..but... i didn't say my duty is till 11" namamangha ko pang sagot. WTH!

"You said 11!"aniya

"You asked what time we close! We close at 11"

Sagot kong natatawa

Natwa na din sya. "Yeah. My bad"

Natahimik kami.

"So, till what time today? Your duty i mean."

basag nya sa katahimikan

"7" sagot ko

"Great! So can i invite you for a coffee or an early lunch now?" aniya

Tumingin ako sa orasan, alas onse y medya na din naman pwede na cguro akong mag lunch tutal ako lang naman mag isa kaya may maiiiwan. "Ill just ask someone inside" tugon ko pero tumanggi sya,

"Sure. Take your time" sagot nya Sa maliit na cafe ko sya inaya pag labas namin

"No, let's eat somewhere with a decent food" sabi nya habang salubong ang kilay

"Hey dont say that! Food here are good and clean!"na a asar kong sagot. Para naman nyang nilalait ang pagkain dito.

"Hey i didn't mean that.. i mean its a cafe so for sure they serve only sandwiches and juices" agap nya sa asar ko.

"I will have sandwich then" sagot ko

"I don't think thats an ideal lunch for you"sagot

nya

Muli namang kumunot ang Noo kaya maagap nyang dinugtungan ang sinabi "I mean, my mom is a filipina and i have filipino friends growing up, plus my cousins. I know how filipinos eat."

Nabigla naman ako sa sinabi nya. "You're half filipino?" tanong ko

"Ahm no. not really. My biological mom is white. But My mama, my step mom you could say, is the one who raised me." npangiti pa sya

"My real mom died when i was 3, i don't even remember anything about her while My mama came when i was 5 so most of my memories as a child is with her dagdag pa nya

"Hmn, so you understand tagalog?"tanong ko

"I dont speak." sagot nya

"But you understand?"tanong kong muli

Nag isip pa sya saka sinabing, "No." sabay ngisi Hindi ko alam kung maniniwala ba ko na hindi sya nakakaintidi ng tagalog. Pero baka nga hindi kasi matuwid ang dila nya sa pagsasalita ng ingles sa totoo kasi malalaman mo na nagtatagalog ang kausap mo sa tono na ginagamit nya kahit ingles pa ang lenguwahe.

Sa huli, pumayag na din syang kumain kami sa cafe sa kondisyong kakain kami ng dinner pag out ko ng 7pm. Pumayag na din ako, tatanggi pa ba ko! Hehe.

Alas syete

impunto ng lumabas ako sa employees exit agad kong iginala ang mata habang pinapa check sa gwardiya ang dala kong bag. Paglingon ko sa kaliwa ay agad nagtama ang mga mata namin, ngumiti ako at kumaway.

"Done" Sabi ng gwardiya sa tabi ko

Nilingon ko naman sya saka ngumiti at nagpasalamat. Pagbaling ko sa unahan ay nakita kong mabilis ang lakad ni Marco palapit sakin at tila may hindi nagustuhan.

Bipolar ata to kanina e maganda pa ang ngiti ngayon salubong na ang kilay.!

Inabot nya ang bag ko ng magkalapit kami,

"Nah, it's fine" tanggi ko

Buntong hininga naman ang sagot nya.

"What's wrong?" tanong ko ng mapansin kong nakakunot pa din ang noo nya pag upo nya sa

sasakyan.

"Nothing." Malamig nyang tugon

"Weird." Sagot ko

Nilingon nya ko pero derecho lang ang tingin ko

sa unahan.

"Im sorry. I dont want to ruin this night, Its just..... I just dont like it." sagot nya

"You dont like what?" tanong ko sabay lingon sa

kanya

"You. Smiling" sagot nya at nagfocus na sa

daan

Naguguluhan pa rin akong tinitigan sya

"You dont like me smiling?" natawa ako. "so i should frown?" Nilingon nya ko saka ngumiti

"Smile for me. Only" sinadya pa atang diinan. ang huling salita. lumapad pa ang ngiti nya ng ibalik ang tingin sa daan.

Natulala naman ako sa sagot nya. Anu daw? sa kanya lang ako ngingiti? parang gusto ko namang kiligin don!

Nakaupo na kami sa restaurant pero hindi ko. pa din sya magawang tignan sa mga mata. Iniiwasan kong magtama ang mga mata namin habang minumuni muni kung anong ibig sabihin ng mga sinabi nya.

Sa totoo, madami nang lalaking nagsabi sakin ng mga ganon. Di sa pagyayabang pero may taglay naman akong kagandahan. Suking suki akong maging muse noong nag aaral pa ko, may mga team din noon sa liga na plagi akong kinukuha. Natigil lang noong umedad ako ng 22 at nagsimula ng seryosong maghanap ng trabaho. Nadyahe na kong sumalin pa sa ganyan kaya ang 2 nakababatang kapatid ko nalang ang pumalit saakin. Natigil ako sa pag iisip ng dumating ang waiter at inabot ang menu. Tinanggap ko yon at sinubukang basahin, nakakahiya man pero wala akong idea kung ano anong mga pagkain ang nakasulat. Narining ko syang umorder ng pasta na may 'geno' something sa pangalan.

Nag angat ako ng Mukha kaya nagtama ang mga mata namin,

"Ill just order the same" mahina kong sabi Tumitig sya sakin sabay tanong "Are you sure? it's only pasta"

"Yeah" sagot ko saka bahagyang ngumiti.

Nanatili ang mga mata ko sa kanya habang kinakausap nyang muli ang waiter, sa palagay ko madami pa syang dinagdag na kung ano

ano sa pagkain namin.

Nang makaalis ang waiter ay saka sya muling bumaling sakin "Sorry, next time lets eat in an asian cuisine."

Next time? sa isip isip ko.

"Its fine. I actually like the ambiance here" Sagot ko saka iginala ang mga mata sa loob ng restaurant. Andito kami s labas na banda ng restaurant at tiningnan ko ang dalwa pang lamesa for two pero bakante kaya parang inarkila namin ang lugar na yon. May mga maliit na ilaw na dim ang nakapalibot kaya masasabi mong mejo romantic ang tema.

"Im glad you like it. It looks romantic for me thats why i bring you here." sagot nya

Pareho kami ng naisip. Hindi ako sumagot, tinitigan ko lang sya. Pilit kong inaarok kung ano bang ibig nyang sabihin sa mga salita at ipinapakita nya sakin.

Tahimik kaming kumain. Nang matapos kaming kumain ay nagdala naman ng dessert ang waiter at mabilis ding umalis.

"Precious..." bulong nya nag paangat ng tingin

ko sa knya

"You seem confused. Tell me what's on your mind" sabi nya

Patay! Masyado ata akong halata. "Well.." sagot ko saka tumikhim "Im just...." unti unting nawala ang boses ko. Ano nga bang iniisip ko. Hindi ko din alam. Gusto ko mang tanungin kung ano bang ibig sabihin ng mga sinabi nya mula pa kanina ay parang nahiya naman ako. Tinitigan ko sya. Pakiramdam ko gusto nya ko, un ang nababasa ko sa mga mata nya pero ayokong mag assume. 00 alam kong maganda ako, pero Ubod naman ng gwapo nya para magkagusto sakin.. Pinutol nya ang pag iisip ko ng bigla nyang ilapag ang mga braso sa lamesa at dumukwang ng konti. Hinuli nya ang mga mata ko sabay sabing...

"I like you Precious... soo much baby" bulong pa nya sa huling kataga.