Captive of the Don

Chapter 3

Bumangon ako nang tumunog ang alarm sa gilid ng kama ko. Hindi ako natulog simula nung narinig ko ang sinabi ng lalaki kagabi. Bumukas ang pinto ng kuwarto at mas lalong nanindig ang balahibo ko at kinutuban ako ng kaba.

"Good morning ma'am, handa na po ang agahan" napatingin ako sa nasa 50 anyos na babae.

"S-sino ka?"

"House help ng señorito ma'am" pormal ngunit bakas sa tono niya ang lamig. Malamig din ang kaniyang mga titig na tila ba hindi siya nakaramdam ng saya sa buong buhay niya.

"H-house help?" My eyes widened and scanned her from head to toe. She is wearing this loubotin heels and a thousand worth dress.

"I am his assistant in the house" dugtong nya nang mapansing hindi ako naniniwala. Tumango lang ako at sinundan siya.

Nagpunta kami sa dining area. Napatingin ako sa mga guwardiyang nakatayo sa gilid ng pintuan.

Hindi nila ako pinag tuunan ng pansin nang lumakad kami papunta sa lalaking naka upo sa dulo.

Tumingin siya sakin kaya tinaasan ko siya ng kilay.

"Have a seat" aya ng babae kaya umupo ako at tinignan ang pagkain sa harapan ko. Tumingin ako sa guwardiyang nasa kanyang likod. Tumingin din siya sakin ngunit yumuko kalaunan.

"Anong gagawin ko dito? Isasangla moko sa black market?" Hindi ko napigilan ang bibig kong mag tanong. He froze for a moment. Akala ko ay sasagutin niya ako pero nagpatuloy siya sa pagkain. I let out a frustrating huff.

"Anong gagawin mo sakin?" Tanong ko ulit, pinilit ang sariling huwag sumigaw. Nasa akin na ang tingin ng kaniyang mga guwardiya.

"Kung wala kang isasagot, bakit pa kita dadaluhan ngayon. Uuwi ako" sabi ko at tumayo, I heard a click of a gun. Nanigas ako sa kinatatayuan, my spine shiver as I felt the intense stare of everyone.

I keep my pace and turn around to face him. My eyes widened when I see him pointing gun at me.

"I order you to sit down" malamig ngunit matigas niyang sabi sakin. His authoritative tone can froze anyone, but not me. Sinalubong ko siya ng tingin. His jaw clenched. Kinuyom ko ang aking kamao at pinakalma ang sarili.

"I am not your servant" matapang kong sagot sa kaniya. He let out a deep sigh and stand up. Ibinaba niya ang kaniyang baril at lumakad papunta sakin. Umatras ako nang papunta siya sa harapan ko. Tumigil siya leaving a gap in between us. Inabot niya ang ilang hibla ng buhok ko gamit ang kamay kung saan nakahawak ang baril niya.

The cold metal touches my porcelain skin making me tremble in fear. Inilagay niya ang ilang hibla ng buhok sa likod ng aking tenga. Walang emosyon ang kaniyang mga mata habang tinititigan ang mukha ko na para bang pinag aralan ang mga emosyon dumaan ngayon sa mga mata ko. My heart race nervously while my hands began to shake.

His hands then went on my throat, his every touch sends shiver down my whole being. His calloused hands touches the soft skin on my neck. He is tracing every inch of my neck using his index fingers.

"I'll go-" naputol ang sinabi ko nang bigla niya akong sakalin. Nagpupumiglas ako at ibinaon ang kuko sa kaniyang kamay nang hindi na ako makahinga. Pumikit ako ng mariin at pilit na huminha. I felt like I am drowning in an ocean trying to raise myself to breath an air.

I swing my legs in between his thighs. His eyes widened as he looked at me sharply. Nabitawan niya ang pagkakasakal sakin at sinapo ang kaniyang bayag. I saw the gun fell from his hands. I quickly picked it up and aimed it to him. The five bodyguards were alarmed including Volkov. His eyes were intimidating this time, opposite from the eyes I met yesterday. Their guns are all aimed at me while my gun is aimed at their boss.

"Let me go home or I'll kill you in an instant" I threatened. Braveness is eating me all up. I don't care what will happen to me here, all I want is I have to go home and leave this whole place already.

Hawak-hawak padin niya ang kaniyang pinaka iingatang bayag. Walang imik ang mga tauhan niya sa likod.

"Try to catch me, or this freak will die" pagbabanta ko at dahan dahang lumabas ng dining area. May tumakbong mga tauhan papunta sakin. I pulled the trigger ready to kill if I had to. Lahat sila napayuko kaya tumakbo ako palabas ng mansion. Sinamantala ko ang pagkakataong tumakbo. May biglang humawak sa pala pulsuhan ko pero malakas ko itong kinagat at sinipa ang kaniyang bayag gaya ng pagsipa ko sa kanilang boss.

Nang higitin pa ako ng isa ay inapakan ko ang kaniyang mga paa gamit ang aking tsinelsas. Sinuntok ko din siya sa mukha dahilan para mapahawak siya sa kaniyang ilong. Nabitawan niya ako kaya tumakbo na ako papalayo. Nagpaputok sila kaya yumuko ako para hindi matamaan. Nadaplisan ako ng bala pero wala akong pakealam. Tumakbo ako papunta sa gate at sinubukang buksan iyon. Hindi ko kayang buksan ito kaya umakyat ako sa fence.

"STOP HER!" Sigaw ni Volkov. Nasa tuktok na ako ng fence. I smirked at him and raise my middle finger. Namataan ko ang isang garbage truck kaya tumalon ako at sumabit ang katawan ko sa gilid ng truck. I try my best to climb inside the garbage truck and when I already did. I scream in victory.

"LOSERS!!" sigaw ko at nag taas ng middle finger sa ere. Medyo masakit ang dib dib ko dahil sa pagkaka untog nito sa matigas na bakal ng truck. My adrenaline rush helps me to jump higher than I normally could. Ang layo ng fence sa kalsada pero nakarating at nakapasok ako sa loob ng garbage truck na ito.

Abot parin ang aking hininga, nanatili ako sa garbage truck ng mga ilang oras. Nakatitig ako sa kawalan habang ang aking kaba ay hindi parin napapawi. Did I just really escaped from danger? The guns I just fired. Posibleng may mamatay sa biglaan kong pagpapaputok. Pero di bale, malaya na ako. Wala akong halaga, hindi ako makakapag-kakitaan. Siguro naman hindi na nila ako hahabulin.