Bless is a Curse

Chapter 3

Lilly's POV

Hindi ko na nakita ang asungot na 'yon hanggang sa natapos na ang aming klase sa bandang hapon.

Well , mabuti narin yun para mabawasan ang pag iinit ng ulo ko.

I don't want to be notice but there still some nonsense people want me to be notice.

I think being here in public place is not a good decision.

Well it's my father's request at all.

I don't have any choice but to follow his order.

Even we are not that really close to each other still I respect and love him.

Señorita! Lilly!

Ohh! Kuya nandito kana pala!

Tatawagan sana kita.

Ahh.. wala naman kasing pinag uutos si Master Fredille Warren.

Ahh. Ganun ba.

Mukhang busy nga talaga si Dad.

Papasok na sana ako sa itim na kotse ng may napansin akong taong nagmamatyag.

Magpapakita ka ba o papatayin kita?

Pumili ka!

Malamig na saad ko sa taong nakaitim na jacket at sumbrero.

Tinutukan ko agad s'ya ng baril.

Ohh! Sorry Ms. Lilly if I scared you it's just me , Marvin.

Can you put down now the thing that you're holding?

saad nito nang makalabas na ito sa kan'yang pinagtataguan.

Binaba ko naman ang baril baka maiputok ko pa 'to sa kanya ng wala sa oras.

Bakit mo ako sinusundan?

bored na tanong ko sa kan'ya.

It's just I'm curious about you kaya kita sinusundan.

Remember Mr. Arvada that curiosity kills the cat.

So you're not a Sardova?

I never thought that you are Ms. Lilly Warren.

Bakit ka nga pala nagpapanggap na isang nerd Ms. Lilly?

ani n'ya na hindi inintindi ang sinabi ko sa kan'ya.

It's none of your business Mr. Arvada.

You should put your ass out from the other's matter or else your life would definitely in danger.

By the way we need to go if you don't have anything to say.

I coldly said.

Gusto ko sanang humingi ng tawad sa maling nagawa ko Ms. Lilly.

He said.

No, it's okay...

You don't need to say sorry.

We're just same, it's also my fault Mr. Arvada.

Malamig na tugon ko sa kanya habang blangkong nakatingin sa kan'ya.

Can I ask you for a dinner Ms. Lilly?

alilangan n'yang tanong sakin.

Ahhmm!

Excuse me Señorita Lilly.

We really need have to go now!

biglang singit ni kuya Dave sa usapan namin nitong asungot.

Why?

I asked kuya Dave.

Binalingan ko naman itong ng tingin na nagtataka.

Ahhmm...

Something urgent Ms. Lilly , it's a private matter.

Ohh! ganun ba?

Patawad Mr. Arvada sapagkat hindi ko yata mapapaunlakan ang iyong imbitasyon.

Hanggang sa muli Mr. Arvada.

Saad ko sa kanya bago sumakay ng sasakyan.

Tinanaw ko lang yung asungot hanggang sa nakalayo na kami ni kuya Dave sa lugar kung saan namin s'ya iniwan.

Binalingan ko naman si kuya Dave habang seryoso itong nagmamaneho.

Ano pala yung sinasabi mo kanina kuya?

May nangyari ba?

Nag-aalala kong tanong sa kan'ya.

Biglaan naman kasi yung ibabalita n'ya na urgent daw?

Hays! Naku naman Lilly kaya nga urgent diba? BIGLAAN!

napanguso nalang ako sa naisip ko.

Nakauwi na ang iyong ama Señorita.

Nabigla naman ako sa sinabi n'ya.

Naiinis ako bigla dahil sa narinig ko sa kan'ya.

Para lang do'n?

Para lang do'n kaya nagmamadali tayong umalis ngayon?

Pwede naman mag-intay si ama.

Pagmamaktol ko pang saad sa kan'ya.

Patawad Señorita ngunit iyon po ang habilin ng iyong ama na pauuwiin ka sa mas madaling panahon.

mahinahon n'ya pang sambit habang habang nakatingin sa dinadaanan namin.

Waiiit?

Kakasabi mo lang kanina na walang masyadong ipinag-uutos si ama sa'yo?

Dahil nasa malayo pa s'ya hanggang ngayon.

Tapos malalaman ko nalang na nakauwi na s'ya?

Ano ba ang totoo Dave?

Galit kong sabi sa kan'ya.

Tinatawag ko na talaga s'ya sa kanyang pangalan kung naiinis na ako o nagagalit na sa kan'ya.

Nalilito ako sa mga sinasabi n'ya hindi ko s'ya maintindihan.

Lilly!

You should avoid that man!

Or else you'll regret.

Matalim na nakatitig s'ya sakin habang sinasabi n'ya iyon.

Stop the car!

Right now!

matigas na saad ko sa kan'ya.

Pero parang wala s'yang naririnig sa mga sinasabi ko.

I said STOP THE CAR!!!

sigaw ko sa kan'ya.

No ! Lilly!

You shouldn't fall inlove with a mare human!

Matigas n'yang tugon sakin habang nakakunot ang gitna ng kan'yang dalawang kilay.

What?

What do you mean?

I can't understand you!

naguguluhan kong tanong sa kan'ya.

Napansin ko ang kapaligiran.

H

indi ko pamilyar ang daan na tinatahak namin.

Wait!

Nasan tayo?

Hindi ito ang daan pabalik ng mansyon!

Tarantang tanong ko sa kan'ya.

Kailangan mo ng bumalik Señorita.

Kailangan mo ng bumalik kung saan ka nagmula , saan tayo nagmula.

Hindi ka maaaring mahulog sa isang sakim na tao.

Matigas at malamig n'yang tugon sakin.

Ano?

Hindi kita maintindihan Dave!

Ano bang pinagsasabi mo?

Ihinto mo ang kotse ngayon din!

Matigas na saad ko sa kan'ya.

Mukhang ayaw niyang makinig sa'kin.

Kailangan ko ng umalis rito.

Mukhang hindi ko pa nga lubusang kilala si Dave.

Hays! Bahala na nga!

Pinikit ko ang aking mga mata at nagconcentrate.

Ngayon ko lang muling magagamit ang kakayahan ko.

Kailangan kong mag-isip ng lugar!

Dahil sa pagtataranta ko ay bigla nalang lumitaw ang maangas na mukha ni Marvin sa isipan ko.

OH! s**t!

Naramdaman kong may nakayakap na sa'kin.

Nang maimulat ko ang aking mga mata.

Nagkasalubong ang aming mga tingin sa isa't-isa.

Ms. Lilly?

P-papaanong?

gulat na saad nito sakin.

Nagulat siguro sakin nung bigla nalang akong lumitaw sa harap n'ya.

Inilagay ko ang aking hintuturo sa kanyang labi.

Ssshh!

Ipapaliwanag ko sa'yo mamaya.

ani ko sa kan'ya.

Kumalas ako sa pagkayakap n'ya.

Malapit na kasi akong matumba kanina nung lumitaw ako sa harapan n'ya.

Nilibot ko ang aking tingin sa bawat sulok ng kwartong kinatatayuan naming dalawa.

Kwarto mo ba 'to?

Wow! Ang gara ahh!

Malinis !

Pero may pakiusap sana ako sa'yo.

sabi ko sa kan'ya.

Ano naman yon?

Napanguso pa s'ya pagkatapos n'yang sambitin iyon. Napairap nalang ako dahil sa kacute-tan n'ya.

Tsk.

Para kang pato jan!

Ang pakiusap ko ay kung maaari ba akong dumito muna?

Sana mapagbigyan mo'ko.

pakiusap ko sa kan'ya.

Biglang umaliwalas ang kan'yang mukha pagtapos kong sambitin iyon sa kan'ya.

Okay sige!

bigla n'yang tugon sakin.

Yehey!

Thank you!

napayakap ako sa kan'ya ng wala sa oras dahil sa tuwa.

Okay?

Pero ipapaliwanag mo kung ano ang nangyari sa'yo at kung papaanong bigla ka nalang sumulpot sa harapan ko!

ani n'ya habang nakayakap parin kami sa isa't-isa.

Bigla naman akong natauhan sa naging kilos ko kaya kumalas na ako sa pagkakayakap ko sa kan'ya.

Ehem! Pasensya na kung nayakap kita.

Masaya lang talaga ako na pinayagan mo'kong manatili muna dito ng pansamantala.

Naiilang ko pang saad sa kan'ya.

ahmm. Okay lang.

Wag mo lang uulitin.

Sige magsimula kanang magpaliwanag.

Bigla naman s'yang napaiwas ng tingin sa'kin.

Ahhm. Ganito kasi yun.

Papaano ko ba 'to sisimulan.

sabi ko habang nakatingin sa dalawang hintuturo ko.

Mapagkakatiwalaan ba kita?

tanong ko sa kan'ya habang diretsong nakatitig sa kan'yang mga mata.

Dahil nalalaman ko agad sa mata pag ang isang tao ay nagsasabi ba ng totoo o hindi.

Aba't ikaw na nga ang nakiusap sakin na dumito muna tapos ngayon ikaw pa ang walang tiwala?

he said.

Sagutin mo nalang kasi ang tanong ko.

Mapagkakatiwalaan ba kita o hindi?

Seryoso kong saad sa kan'ya habang nakatitig parin ako sa mga mata n'ya.

Oo na!

Anong akala mo sa'kin masamang tao?

Hindi porket napagtripan kita ehh masama na talaga ako.

Nakasimangot pa n'yang sambit sakin habang nakatingin sakin.

Mukhang nagsasabi naman s'ya ng totoo.

Okay.

Pero wag kang magugulat at higit sa lahat ay wag mo akong pagtatawanan pagkatapos kong sabihin sa'yo ang lahat?

Maliwanag?

paninigurado ko sa kan'ya habang nakatingin parin sa kan'ya.

Abah! Malay ko bang baka mawirduhan s'ya sasabihin ko diba?

Oo na!

Ano nga kasi yun?

Marami pang sinasabi.

mukhang naiinip na s'ya habang nakaprenteng nakaupo sa isang bangko na malapit sa kan'yang kama.

I have powers!

malumanay kong saad sa kan'ya.

Tanging katahimikan ang namutawi sa bawat sulok ng kwarto.

Walang niisa sa'min ang nagsalita pagkatapos kong sambitin iyon.

Ilang sandali pa ay bigla nalang itong tumawa.

Hahahaha !

Ako ba'y pinagloloko mo?

natatawa pa n'yang sabi sakin.

Totoo nga!

Aber?

Ano ang masasabi mo sa biglang paglitaw ko sa harapan mo kanina hah?

nakapameywang ako sa harap n'ya habang sinasabi iyon.

Nakakainis naman kasi ehh!

Sabing wag n'ya akong pagtawanan!

Abah! Malay ko!

Pero kung totoo 'yang sinasabi mo.

Paano mo naman mapapatunayan?

saad n'ya habang nakataas pa ang isa n'yang kilay.

Hays! 'tong asungot na'to!

Tsk. Sabi ko na nga ba hindi s'ya maniniwala sakin ehh!

Okay!

Nakikita mo 'yong kama mo?

sabi ko sa kan'yang habang nakatingin sa malinis n'yang kama.

Oo! Alangan may mata ako!

Pilosopo pa n'yang sabi sa'kin.

Hays! Pilosopo!

Titigan mo nalang maiigi!

matigas na tugon ko sa kan'ya ,ang kulit naman kasi.

At sumunod naman s'ya sa sinabi ko.

Tinitigan n'ya ng mabuti ang kan'yang kama ng hindi kumukurap.

Napatawa nalang ako sa isip ko ng dahil sa inakto n'ya.

Ilang sandali pa ay ginawa ko na ang dapat kong gawin.

Inisip kong lumutang ang kama n'ya.

Woah!

Bakit lumulutang yan?

Gulat na gulat na saad n'ya sakin habang nanlalaki ang kan'yang singkit na mga mata.

Wag mong sabihin na....

at tumingin s'ya sa direksyon ko.

IKAW?

biglang sigaw niya habang nanlalaki parin ang kanyang mga mata.

Napatawa nalang ako sa kan'yang naging reaksyon.

Hahahah !

Kung nakikita mo lang sana ang mukha mo ngayon ay siguradong matatawa ka!

Ang priceless ng mukha mo!

hahahahah...

Tawang-tawa ako sa itsura n'ya kanina.

Nakahawak pa ako sa t'yan ko habang tumatawa...

Okay-okay! Hahaha.

wait lang...

Hahaha...

tumatawa parin ako , hindi ko mapigilan na hindi tumawa dahil naiisip ko parin ang mukha n'ya kanina.

Woah!

Okay! Sabi ko naman na totoo ang sinabi ko sa'yo kanina.

Ako nga ang may gawa nun!

Pwede rin kitang palutangin , sabihin mo lang.

Bumuntong hininga pa ako bago sambitin iyon.

Hey! Wag!

Sige , naniniwala na ako!

Tsk! Pagbibigyan kita sa kahilingan mo ngunit!

Dapat panatilihin mong malinis ang buong bahay at ikaw rin ang magluluto at maglalaba ng mga damit ko.

Ano? Gusto mo pa ba?

he said.

Sure! Ang dali lang naman pala ng kapalit ng pananatili ko dito.

masigla kong sabi sa kan'ya dahil sisiw lang sa'kin ang ipapagawa niya.

At meron pa!

biglang sambit n'ya

Ano naman yun?

napakunot pa ang noo ko dahil sa sinabi n'ya.

Magiging personal assistant kita kahit san man ako magpunta.

maawtoridad niya pang saad sa'kin.

Okay! Sige ba!

May free foods naman siguro ako diba?

nagpuppy eyes pa ako n'yan sa kan'ya.

Oo na.

Hindi bagay sayo magganyan!

sabay iwas ng tingin n'ya sa'kin.

Napansin kong parang namula ang kan'yang magkabilang pisngi pero pinagsawalang bahala ko nalang.

May extra ka bang damit d'yan?

tanong ko sa kan'ya kasi wala akong dalang damit. Biglaan naman kasi ang mga pangyayari.

Hindi niya sinagot ang tanong ko sa kan'ya. Sa halip ay pumunta s'ya harap ng isang pintuan at binuksan iyon.

Kumuha s'ya ng isang itim na V-neck T-shirt mula roon at ng isang boxer short.

wait?

BOXER SHORT?

biglang naisigaw ko .

Pakiramdam ko ay namula ng husto ang buong pagmumukha ko.

Ohh? Anong problema sa boxer short ko?

Tsk. Wag kang mag aalala hindi ko pa yan nagagamit.

Oh! Eto.

Bigla niyang tinapon iyon papunta sa direksyon ko. Buti ay nasalo ko naman ito agad.

Salamat , san banda ang ban'yo?

At itinuro niya kung saan ang ban'yo.

Waait?

Watdapak!

Bakit salamin lang yan?

Wala bang pangtakip jan?

nag-aalalang tanong ko sa kan'ya.

Tsk! Alangan naman, mag -isa lang ako noon.

Wala lang sakin kung nakaopen pa ang buong ban'yo.

Wala naman nakakapasok sa kwarto ko.

Hindi ko naman alam na maninirahan ka dito.

Wag kang mag-alala lalabas naman ako at walang CCTV camera dito sa loob ng kwarto ko.

sabi n'ya at lumabas ng silid.

Nakahinga naman ako ng maluwag at dali-dali kong pinuntahan ang pintuan at ini-lock yun.

Abah! Dapat sigurado ako dahil para sakin , Boys will still be boys!

Kahit bakla pa ay nakakabuntis rin!

Pumunta na ako ng ban'yo.

Tsk! Hindi talaga ako sanay sa ganito.

Feeling ko may nakasilip kung saan hays!

Pagkatapos kong naligo ay isinuot ko na ang damit at ng box-

Hays! Basta yun na yun!

Naiisip ko palang na gamit n'ya ang gagamitin ko my goodness!

Parang kamatis na 'tong buong mukha ko dahil sa kapulahan!

Dahil sa mahaba naman sakin ang damit n'ya ay hanggang sa itaas na parte ng tuhod ko na ito abot.

Bruuubbb!

Ohh! Gutom na ang tummy ko.

Nasan kaya yung lalaking yun?

Hindi ko alam sa'n banda ang kusina dito.

Hmmmp!

Alam ko na !

hihihi!

Ipinikit ko ang mga mata ko at -----

Lilly! Bakit ba naman sulpot ka ng sulpot!

Baka mamaya n'yan nasa loob ako ng CR at susulpot ka nalang dun!

asar na sambit n'ya sa'kin habang matalim na nakatingin sa'kin.

napanguso na lamang ako sa naging asal niya.

Sorry naman!

Hindi ko naman kasi alam kung saan banda ang kusina.

Nagugutom na kasi ako , hindi pa ako nakakapaghapunan.

malungkot na saad ko sa kan'ya.

Bigla namang lumambot ang awra ng mukha niya.

Bakit hindi mo naman sinabi sa'kin agad na hindi kapa nakakain?

sabi n'ya sakin habang hila-hila n'ya ako sa kanang kamay ko.

Pagkarating namin sa kusina ay pinaupo n'ya agad ako.

Nagsuot s'ya ng apron at nagsimula na s'yang magluto.

Marunong ka palang magluto?

Well no offend hah?

Karamihan sa mga kalalakihan ngayon at lalong lalo na pag mayaman ay hindi marunong magluto.

saad ko sa kan'ya habang tinitingnan s'yang nagluluto.

Wew. Ang gwapo parin n'ya hah?

Kahit na pinagpapawisan s'ya dahil sa init ng kalan na pinaglulutuan n'ya.

Simula noon pa ay mag-isa na lamang ako.

Laging wala si dad sa mansion.

Kaya lumipat na lang ako dito sa isang apartment.

Simula noon ay nag-aral akong magluto.

Ayaw kong may ibang nangingialam sa mga gamit ko dito at ayaw ko rin na nag oorder nalang.

mahabang paliwanag n'ya sa'kin habang nagluluto parin s'ya.

Ahh. Ganun ba.

Bakit ang girlfriend mo pala?

Hindi ba marunong magluto?

biro ko pa sa kan'ya dahil mukhang malungkot ang dinanas n'ya.

Tsk! Wala akong girlfriend.

asar na sabi n'ya.

Tapos na pala s'yang magluto.

Isinalin na n'ya ito sa pinggan at sumandok din ito ng kanin at inihain  na ito sa lamesa.

Ahh ganun ba?

Sige kumain kana.

Hihintayin nalang kitang matapos.

Tapos narin naman akong kumain kanina.

ahh. okay!

habang kumakain ako ay may bigla s'yang sinabi.

Pero may nagugustuhan na akong maging girlfriend ko.

saad nito sakin habang diretsong nakatitig sa mga mata ko.

Nalungkot naman ako sa sinabi n'ya sa hindi ko malamang dahilan.

ahh. ganun ba.

Sino naman?

nasabi ko nalang para maitago ang lungkot na nararamdam ko.

Hindi na yata maganda ang kalusugan ko. Dapat na yata akong magpa check up.

Secret ! Malalaman mo rin yan sa pagdating ng tamang panahon.

he said.

bigla naman akong kinabahan sa sinabi n'ya.

Nang matapos akong kumain ay nagprisinta na ako na ang maghuhugas ng plato.

Pumayag naman s'ya kaagad.

Tsk! Nakalimutan ko naman agad na ako pala ang gagawa lahat ng gawaing bahay dito.

Dahil sa kapangyarihan na taglay ko ay napadali ang paghuhugas ko ng mga pinagkainan ng hindi ako napapagod.

Manghang mangha naman s'yang nanonood habang ginagawa ko iyon.

Nang matapos kong hugasan ang lahat ay tinanong ko s'ya kung saan ako matutulog.

Isa lang ang kwarto meron dito.

Don't worry sa couch na lang ako matutulog , jan kana sa kama.

sabi n'ya pagkatapos ay nahiga na s'ya sa couch.

Kaya nahiga nalang din ako sa kama para makatulog na.

Ilang oras na ang nag daan ay hindi parin ako makatulog.

Bumangon ako at sinilip ko s'ya.

Nakonsensya naman ako dahil hindi maayos ang pagkakatulog n'ya.

Maliit naman kasi ang couch kumpara sa kan'ya.

Marvin , sa kama kana matulog.

Lumapit ako sa kanya at niyugyog ang braso n'ya.

Hmmmm...

Yun lang ang naisagot n'ya.

Niyugyog ko pa ulit s'ya hanggang sa nagising s'ya.

Bakit? Anong kailangan mo?

Kung ayaw mong matulog, magpatulog ka naman.

Nainis ako sa naging sagot n'ya , pero pinagsawalang bahala ko na lang .

Sa kama kana lang matulog alam kong hindi ka komportable jan.

Tsk. Bakit kaya mo na sa iisang kama lang tayo matutulog?

Hindi!

Jan na ako sa couch at dun kana sa kama.

mabilis na sagot ko sa kan'ya.

Hindi na, dito na ako sa couch matutulog kung ganun lang man din.

Sige na bumalik kana dun.

pagtataboy nito sa'kin papuntang kama.

Naku-konsensya talaga ako.

Hays! Bahala na nga!

Sige dun na lang tayong dalawa tayo sa kama matulog.

Malaki naman din ang kama mo.

Lagyan lang natin ng unan sa gitna.

saad ko nalang sa kan'ya.

Hmmm...

Okay!

Saad n'ya at biglang lumundag sa kama.

Sa sentro talaga ng kama nakahiga.

Wow hah!

Usog ka dun Marvin!

Sabi ko sa kan'ya pero wala akong natanggap na sagot.

Hays! Lalaking 'to Oo!

Inusog ko nalang s'ya ng walang kahirap-hirap dahil sa abilidad ko.

Pagkatapos ay nilagyon ko ng unan sa pagitan namin at natulog na ako pagkatapos.

A/N: Sorry sa mga Typo at Wrong Grammar.