CHAPTER 22:

1141 Words

Totoo nga talaga ang kasabihan na time flies so quickly. It's already been a week since Noah returned to California. Nitong mga nakaraang linggo, ang ganda ng panahon, hindi maulan, hindi rin masaydong mainit. Isang tipikal na araw para sa karamihan, pero para sa'kin, it seems like unusual. Parang may mali, parang may kulang. "Amelia kanina ka pa nakatitig sa spaghetti mo. Baka mainlove yan." "Ha?" wala sa sarili akong sumagot. Napatingin ako kay Zaldivar na nagtataka dahil hindi ko naintindihan ang sinabi niya. "Sabi ko kanina ka pa nakatitig sa spaghetti mo." Napamura ako nang mapagtanto kong lutang na naman ako. I didn't notice I lost myself in my own thoughts. Nakalimutan ko pang magkasama pala kami ngayon ni Zaldivar sa cafeteria. May hawak akong tinidor pero hindi ko manlang

Great novels start here

Download by scanning the QR code to get countless free stories and daily updated books

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD