SADYANG KAY bilis ng mga araw at ilang araw na lang ay pasko na. Marami na akong nakikitang mga batang nangangaroling sa mga bahay. Mga christmas lights na nagniningning sa gabi at mga tugtuging pamasko na kay sarap lang pakinggan. Subalit, kapantay niyon ang katotohanang bilang na lang ang araw na makakasama ko si Jerson. Mahigit tatlong buwan o baka apat na buwan lang naman ang titiisin ko.. at para sa akin ay parang isang taon na rin 'yon.
Narito ako ngayon sa k'warto at kababangon ko lang. Nakapag-ayos na rin ako ng bed sheet at itinupi ang ginamit na kumot pero agad akong napalingon nang umalingawngaw ang pagtunog ng pinto at lumantad doon si Jerson.
"Good morning, bhie.." Bungad niya sa akin at binigyan ako ng halik sa may noo.
"Good morning din," nakangiti kong sabi.
"Ipinaghan
