Nakatayo ako ngayon sa ibabaw ng puntod ng aking nag-iisang kapatid na si Sia. Nakatulala lang ako sa bagong tanim na bermuda grass sa namamasa na lupa.
Napakamot ako ng aking ulo na hindi makati dahil sa stress at labis na kalungkutan.
"Tang*na! Mag-isa na lang ako."
Wala sa sariling napa-upo ako sa damuhan, masaganang pumatak ang aking mga luha.
Napayuko ako at parang baliw na nahiga, ang sakit pala talagang mag-isa.
Ang mga magulang ko ay namatay sa plane crashed. Oo nga at iniwanan naman kami ng yaman magkapatid, pero iba pa rin ang may gabay ng mga magulang. Mas konti ang pagkakamali kasi may nagtuturo at nagagalit kapag papaliko na ang daan na tinatahak mo.
Napatingin ako sa lapida ng aking kapatid "Sia Grace Villania " basa ko sa naka-ukit na letra.
Namatay ang aking kapatid dahil sa breast cancer, itinago nito sa akin ang kanyang karamdaman, nalaman ko na lamang noong nasa stage-3 na ito at malala na.
Sabi nga ng doktor ng tanungin ko ito tungkol sa kalagayan ng aking kapatid, ang sagot nito ay maihahalintulad na ito sa hinog na mangga. Aalisin na lang ang nabubulok na parte at matitira ang mapapakinabangan pa.
Napaupo ako sa bakanteng silya sa harap ng doktor at biglang na blanko ang aking isip. Wala ng lunas, ang salitang hindi masabi ng doktor sa akin.
"Paano na si Kuya Sia? Iniwan mo na akong mag-isa."
Kausap ko sa kanyang lapida habang hinahaplos ko ang mga naka ukit na letra.
Tumihaya pa ako ng higa at binalewala ang dumi na maaaring kumapit sa aking soot na damit.
Tumingin ako sa kawalan, namamanhid na ang aking katawan at isip sa paghahanap ng sagot kung bakit ako na lang mag-isa?, bakit hindi na lang din nila ako isinama?.
*kriiiing .. kriiing .. kriiiing*
Pagbabalewala ko sa maingay na tunog ng aking cellphone, pero makulit talaga ang caller, kaya dinukot ko ito mula sa aking bulsa.
"Hello? Ano?! Okay papunta na ako dyan."
Kausap ko ang aking matalik na kaibigan na si Liam. May mahalaga daw kami na dapat pag-usapan at hindi makakapaghihintay ng kinabukbukas.
Pinindot ko ang susi ng aking sasakyan at automatic na nag unlocked ito, sumakay ako kaagad at mabilis na pinasibad.
Nasa tapat ako ng kanilang tahanan, ibinaba ko ang salamin ng aking sasakyan at kaagad sumaludo ang bantay at tumango ako bilang pag galang.
Pagkababa ko pa lamang ng aking sasakyan ay kaagad sumalubong ang nahahagas na mukha ni Liam, kaya't nangunot ang aking noo na tinitigan ito.
"Tara sa loob bro, doon natin pag-usapan."
Sabi nito sa akin na kaagad naglakad papasok sa loob at hindi ako hinintay. Mukhang seryoso nga ang pag-uusapan namin base sa kilos nito.
"Ohh! Read this."
Nilapag nito ang papel sa lamesa na nasa aking harapan. Nagtataka man ay dinampot ko ito at binasa.
"Damn! Ano ba ito Sia?! Sarili ko nga hindi ko kayang alagaan tapos ngayon iiwanan mo pa ako ng alagaan?! "
Napatayo ako mula sa pagkaka-upo at napa sabunot sa aking buhok dala ng inis at alalahanin.
"Nasaan ang bata bro?."
"Nasa silid ng mga bisita sa unang pinto, hindi na 'yon bata Sean."
"Dinala mo na pala kaagad?, bakit naman agad-agad?."
Tanong ko sa aking kaibigan at napaupo ako sa sofa habang padabog na napapadyak ng paa. Tinitigan ko ito ng masama at nginisian lang ako habang umiiling.
"Para hindi ka daw malungkot bro, baka kasi mag bigti ka sa lungkot kaya iniwanan ka ng kapatid mo ng alagain. Isa pa bro, walang pupuntahan ang dalagita ikaw na lang ang natitira na maaaring kumupkop sa kanya."
Mahabang paliwanag ng aking kaibigan na abugago, madalas na tawag ko sa kanya kasi hindi ito nag seryoso sa buhay. Puro pang babae ang inaatupag. Hindi ko nga alam kung paano 'to nakapasa sa bar exam.
Balewalang naglalakad ako at binaybay ang daan patungo sa silid kung saan nandoon ang bata.
Pagbukas ko sa pinto ay tinungo ko ang kama kung saan ito mahimbing na natutulog.
Naawa ako sa ayos nito na naka baluktot na parang hipon. Kinumutan ko ang dalagita na sa tingin ko ay nasa labing-walo o labing-siyam na taong gulang pa lang.
Hinawi ko ang mahaba nitong buhok na humaharang sa kanyang mukha, natulala ako sa ganda nitong taglay, may makapal na kilay at mapilantik na pilik-mata, maliit at matangos na ilong nito na bagay na bagay sa kanyang hugis puso na mukha, higit sa lahat ang mapintog at mapula nitong labi na kay sarap kagatin.
"My goodness!"
Napa sapok ako sa aking noo at naglakad patungo sa lababo ng banyo at paulit-ulit na naghihilamos ng aking mukha. Bakit ko naisip iyon sa bata?.
Mukhang kailangan ko ng magpakonsulta sa doktor sa utak, mukhang nagka tama na ito dahil sa kakainom ko ng alak.
Nilingon ko ang dalagita mula sa aking pwesto na kinatatayuan.
Isinarado ko ang pinto ng banyo at naligo ng mabilisan. Itinapis ko ang tuwalya na hinila ko mula sa pinto at lumabas.
Nakita ko ang batang babae na naka-upo sa kama at yakap ang dalawang binti nakayuko ang ulo at mukhang nakatulog pa kahit ganito ang pwesto.
Lumapit ako upang ihiga ito ng maayos ng biglang gumalaw ang braso nito at nahawi ang tuwalya na nakatapis sa aking bewang.
"s**t!! "
Mura ko na mukhang napalakas, at nagkakatitigan kami ng babae sa mata. Parang inaarok ng tingin niya ang kaluluwa ko, pakiwari ko ay nakaharap ako sa anghel at hindi ko alam kung bakit pakiramdam ko ay may ginawa akong kasalanan.
Ipinikit nito ang kanyang mga mata at muling idinilat, nang sundan ko ang tingin ng dalagita, napatakip ako sa aking alaga gamit ang aking palad at mabilis na dinampot ang bumagsak na tuwalya sa sahig.
Nakakahiya! Nakatayo pa naman ang aking kargada kaya siguro natulala ang bata sa laki nito na hindi naman normal kung ikukumpara sa sukat ng purong pinoy.
Tinalikuran ko ang dalagita at nag kalkal sa damitan dito sa silid ng maaari ko'ng isuot. Nakakuha naman ako ng isang box na mukhang hindi pa nagagamit na boxer briefs kinuha ko ang isa at tumabi ng higa sa batang babae patalikod.