Her Unbelievable Secrets

CHAPTER 15 : CLAIRE CRISTOBAL

NAGISING Ako ng may init na maramdaman na tumama sa pisngi ko kaya napadilat ako. Hindi agad ako gumalaw dahil may mabigat na nasa dibdib ko.

Pag tingin ko ay si zein na mahimbing na natutulog.

s-s**t.

Dahan dahan ko syang isinandal sa puno na natulugan namin at pinakatitigan ang suot nya.

Wala namang nagalaw o naalis doon kaya nakahinga ako ng maluwag.

Agad naman syang nagising at nagulat pa dahil ako ng kasama nya.

"S-sorry." Halatang naiilang na sabi nya at isinuot ang boots na suot nya sa paa.

"Ihahatid na kita."

"M-mag cocomute nalang ako salamat."

Hinila ko naman sya agad pa upo sa sasakyan at nag maneho na. Nakatalikod sya sa akin na nakatingin lang sa bintana ng may tumawag sa cellophane nya.

"N-nakitulog lang po ako kila julia."

"Pauwi na po."

tumingin sya sakin at pinakatitigan ako.

"Salamat kaiden at wala kang ginawa na masama."

masama?

"You're just 17 years old, why would i do that?" Seryosong sabi ko at sumandal nalang sya.

"hinalikan mo nga ko ng ilang beses." Rinig kong bulong nya kata napatawa ako.

"W-what?" Kabadong tanong nya.

"Adress mo i mean?"

"Here."

Inabutan nya ako ng isang card at nakalagay don ang adress nya at pangalan nya pero may ipinagtaka ako.

Zein Liana Martinez.

Naalala ko noon sa introduce ay wala syang nabanggit na liana.

binalik ko agad sakanya ang card at pinuntahan ang adress na nasa card nya. Pinalipas ko lang ang ilang minuto ng malapit na kami sa village nila ay tinanong ko sya.

Don't lie zein.

"Ahm zein? whats your realname?"

Nakita ko naman syang napahinto at di makatingin sakin.

"Why do you ask?"

"Nothing, im just curious."

"Curious for?"

"Just tell your realname, i just dont like your first name."

corny reason.

"Zein Martinez."

"Your sure?"

"Mas marunong kap-"

"We're here." Pag putol ko sa sasabihin nya at lumabas na para pag buksan sya ng pinto.

"Salamat."

Babalik na sana ako ng kotse ng may tumawag sakin.

"Iho? would you come to us for a lunch?" Ngiting alok ni mr. martinez.

Kinakabahan ma'y nakita ko si zein na hindi pinansin ang kanyang ama at pumasok na.

Pinapasok naman ako ng katulong nila at tumungo sa living area..

lumapit naman sakin ang isang katulong na babae at medyo bata pa ito mga 30 plus. May iniabot syang paper bag sakin.

"Maligo daw po muna kayo sir pogi, doon po kayo mag cr sa guess room sa kanan sa itaas." Ngiting sabi nito.

"N-no its okay, di nmn ako mag tatagal."

"Pasensya na sir pogi pero utos po ng daddy nj zein." Nahihiyang sambit nya at umalis na.

Kinuha ko naman ang paper bag at umakyat.

Pag akyat ko ay may isang hallway at sa kanan ay may isang malaking pinto at nakagay doon ang apelyido ng pamilya.

mr.mrs Martinez.

Tinignan ko naman ang nasa kaliwa, may dalawang pinto doon. Sa gitna naman ay isa pang pinto kaya hindi ko alam saan dito ang guess room.

Tinungo ko ang nasa gitna at nagulat ako ng makapasok ay hindi inaasahan ang makikita ko.

s-shiit.

-

ZEIN LIANA MARTINEZ POV.

- Wrong room

Habang nag sisipilyo ay iniisip ko parin ang mga nangyari kaninang umaga na pag gising ko'y katabi ko ang lalaking diko inaasahan na makakasama ko.

Pag tapos ko mag sipilyo ay pumunta na ako sa kama at pinakatitigan ang damit na inihanda ko, medyo manipis ito dahil linggo naman pero wala naman kaming bisita kaya ok na to.

Huhubarin ko na sana ang tuwalya ng may bumukas ng pinto at nakita kong papasok si kaiden kaya napahila ako sa kumot at itinakip sakin.

"M-manyak!!!!" Sigaw ko at nakita ko syang biglang sinara ang pinto dahil din sa gulat at nilock ko agad ang pinto.

bakit sya nandito??

Dali dali ako nag bihis ng highwaist shorts at sando croptop dahil dito lang naman ako sa bahay.

Pag baba ko ay narinig kong nag tatawanan sila mama at daddy na kausap si kaiden.

Babalik na sana ako sa taas ng tawagin ako ni daddy.

"Zein comehere." Tawag ni daddy.

Medyo kinabahan pa ako dahil baka mali ang matawag sakin ni daddy. Kanina lang ay itinanong nya ang realname ko na ikinakaba ko pero buti nalang ay di na sya nangulit.

Umupo naman ako agad sa tabi ni mama at mukang okay naman na sila.

ganon kadali for you mama? how?

"Iho, thankyou for taking care of my daughter." Ngiting sabi ni daddy.

"Its oks sir, she's my classmate din naman." Saad naman ni kaiden at napapatingin sa akin.

"By the way iho, hows your dad and mom?"

"They're okay po sir, gusto pa nga ni dad na mag outing because of that mall."

Ngimiti naman si daddy at kumain na kaming apat.

Medyo naiilang parin tlaga ako habang kumakain, at ng matapos ng kumain ay nag paalam ako kay daddy na ihahatid ko si kaiden sa gate.

"Ahm thankyou again kaiden." Ngiting sabi ko na nakatago sa gate.

"Alam mong di ako tumatanggap ng thankyou diba?" Bulong pang sabi nya na may ngiti sa labi.

"Fvck off kai." Saad ko at sinara na ang gate.

Dali dali naman akong umkayat na sa taas dahil ayoko makipag kulitan kila mama at daddy.

...

Sunday ngayon at naalala kong ngayon pala ang deadline ng botohan. Binuksan ko naman agad ang laptop ko at nagulat ako ng maraming nag notif sakin at nag message pero hindi ko naman intindi dahil wala namang ganon palagi sa acc ko.

weird.

Pag punta ko sa page ay agad ako napabalikwas dahil nawalan ng internet.

Bumaba ako at hinanap si manang meli at tinanong kung bakit walang internet.

"Nako maam lia may inaayos na poste doon sa labas sabi ni gido kaya nawalan saglit ng internet." Paliwanag nya habang nag hahanda ng meryenda.

Umupo naman ako sa dining table at pinapak ang hatdog na pinirito ni manang meli.

"So kelan po babalik ang internet manang?" Saad ko.

"Baka bukas pa daw po ng tanghali rin maam liana."

"Cmon manang, stop calling me MAAM ok? ayos lang naman po sakin." Banggit ko habang may hatdog na nginunguya na naka nguso pa.

"Stop talking when your mouth is full even if you're looking cute." Sambit ng kung sino at tinignan ko naman.

Nagulat ako ng makita ang nasa harapan ko ngayon. Matagal ko syang hindi nakita dahil sa pag sama sa daddy nya nood sa canada.

"Claire?!" Gulat ko at niyakap sya.

Kababata ko si claire dahil matagal na panahon ay mag kaibigan na ang parents nya at parents ko pero wala syang alam sa kung ano kami ni daddy. Sabay kaming lumaki pero nagawa rin nilang umalis at pumunta ng canada dahil sa daddy nya at ngayong bumalik na sya ay parang ayoko na syang umalis.

"How are you lia? You're so dalaga na talaga!!" Ngiting sabi nya at umupo sa sofa.

"Ikaw rin naman, pero you're lucky kasi 19 kana." lungkot na sabi ko pero agad ko din syang nginitaan dahil sobrang saya ko talaga at nandito na sya.

"Dont be sad lia, dito naman ako for 1 year." Wika nya na ikinagulat ko.

"I ask dad if i can stay here until i graduate in fasion designer and he's agreed!!" Masayang sabi nya at niyakap ko syang muli.

2 years man ang agwat namin ay parang mag kaibigan narin tlaga kami not just a sister. Sya lang ang tinuring kong kalaro, kaibigan, at kapatid nung bata pa ako at hanggang ngayon narin naman.

"So dito kana mag aaral? then what university?" Saad ko.

"Edi sa school mo rin, inayos na ni daddy ang pag process sa application ko and luckyli ay dati nya palang friend yung dean doon si mr. Hillario."

Natuwa naman ako at nang dumating sila mama at daddy ay inaasahan narin pala nila yon bali ako lang ang Hindi pa nakaka alam.

..

Gabi na at dito na sya natulog sa kwarto ko dahil namiss talaga namin ang isa't isa. Maganda narin na walang internet dahil nakapag kwentuhan kami ni Claire about her life in canada.

At ngayon balak ko sana ipa alam sakanya ang lahat at kung sino ako, sinabi ko narin yon kay daddy at pumayag naman sya dahil matagal narin namin kakilala ang pamilya nila claire.

Nakahiga kami ngayon sa kama at nakapatay ang ilaw.

"Ahm claire, what if i am a monster?" Seryosong sabi ko.

Bigla naman nya akong hinapas ng mahina at natawa pa.

"Stoo joking liana, you know that's my weakness."

"What if may kapangyarihan ako na pwedeng makasama o makapanakit ng tao?"

"Kilala kita lia bata palang tayo alam kong mabait ka, so if you're a monster then you're a WHITE MONSTER." Saad nito. Hindi ko man nakikita ang muka ay alam kong confident syang sabihin ang mga yon kaya sinimulan ko ng mag focus sa itaas.

"Nakikita mo yung mga butterflies sa kisame?"

"Yeah, it looks good."

"I can make them fly." Saad ko ay nahalata kong natahimik sya.

"Sige kikiss kita pag nagalaw mo yan AHAH!!" asar nyapa.

Nag focus naman ako at isa isang pinagalaw ang mga paro paro sa kisame at sinimulang pailawin nag mga yellow lights paikot dito.

Nakita ko ang reaksyon nya at kita sa mga mata nya ang ganda at kinang na nanggagaling sa mga paro paro.

"l-lia."

"I h-have a po-"

"What ever you are, ill accept you lia." Ngiting sabi nya at niyakap ako.

Niyakap ko rin syang muli at hindi mapigilan ang saya sa puso ko dahil hindi ko alam tatanggapin nya ako ng walng pag aalinlangan.

Di ko rin naman sya masisisi dahil lumaki narin kaming mag kasama na parang mag kapatid na kaya kahit ako ay tatanggapin ko kung sino man ang may itinatago.