USSC 01 : Hose
2063 Words
Mabilis na tinapos ni Liam ang kaniyang ginagawa. Lunes ng madaling araw ay nagsimula na siyang maglinis sa isang bahay na kaniyang pinagtatrabahuhan. Bilang katulong ay iyon dapat ang kaniyang unang ginagawa. Sa loob ng apat na buwan ay nasanay na talaga siya.
Inumpisahan niya ang kaniyang paglilinis sa kaniyang kuwarto, sa kuwarto ng mga katulong. Mula sa hinigaang kama, ginamit na kumot at unan—inayos niya lahat ito.
Matapos noon ay dumako lang siya sa pantry at kumuha ng tinapay na maaaring gawing almusal. Muli na rin naman siyang kumilos at naglinis noong matapos siya.
Hindi niya talaga pinapatawad ang kasuluksulukan ng kanilang sofa, lalo na ang mga tira-tirang pagkain na sumuot sa bandang loob nito. Suwabe rin niyang pinaandar ang mabigat na vacuum, ang kaninang nangingitim na carpet ay napaputi niya. Pabalik-balik man siya sa iisang puwesto, hindi siya nagsasawa mapaputi lang ito.
Lahat ng alikabok ay hindi rin nakaligtas kay Liam, kahit namamawis na ay patuloy lang siya sa ginagawa. Matapos mayari ang sala ay dumiretso na siyang muli sa kusina, lahat ng maruming hugasin ay naiayos na niya—kahit pa ang hindi pa nagagamit ay muli niyang hinugasan.
Pawis na pawis na ang kaniyang katawan, kanina pa siya naliligo sa kaniyang sariling katas. Pero kahit ganoon pa man, hindi pa naman siya nanlilimaho. Dumiretso na siya sa labas ng mansiyon, naisip niyang ihuli na lang ang paglilinis ng kanilang banyo—isasabay na lang niya ito sa kaniyang pang-umagang pagligo.
Noong nasa labas na siya ay bumalandra sa kaniyang harapan ang namumutik at maruming kotse ng kaniyang amo—hindi rin ito nakaparke nang maayos, hudyat iyon na marahil nagmadaling pumasok ang boss niya kagabi. Mukhang kung saan-saan na naman ito gumimik dahil Linggo at wala itong pasok, kasama na naman ata nito ang kaniyang mga kabarkada. Palaging ganoon ang ginagawa nito, wala naman silang magawa dahil utusan lang sila sa pamamahay na ito.
Pero kahit na ganoon, mabait pa rin naman ang amo sa kanila. Malaya pa rin sila sa pamamahay, hindi ito malupit at mapang-abuso. Magalang ito sa mayordoma at sa kanilang maliit na kasapi lang sa bahay. Tinatrato niya lahat na parang tunay niyang pamilya.
Lakad-takbo naman si Liam na bumalik sa loob ng bahay, kinuha niya ang susi ng kotse na nasa tukador at mabilis ding lumabas. Mariin niyang pinatunog ang kotseng itim at saka siya sumakay sa loob nito. Plano niyang iayos muna ang pag-park nito para madali lang kapag nilinis niya na ito, mas mapabibilis siya sa pag-car wash.
Nang matapos siya sa huling tapak ng gas ay nagsimula na siyang maglinis sa loob. Kinuha lang niya ang plastic bag ng basurahan sa kotse at saka tinipon ang iba't-ibang mga kalat na nasa sahig. Kumuha rin siya ng basahan at marahang pinunasan ang bawat alikabok sa harapan at sa manobela.
Batid niya habang naglilinis siya ay amoy ang alak sa kotse. Naaamoy rin niya ang mabangong simoy sa loob, halong pabango at pawis.
Sa pagkalikot din niya sa bawat ilalim ng upuan ay may nakita siyang sachet ng c****m at isang pack ng lubricant. Agad niya itong dinampot at inilagay sa loob ng plastic bag—hindi na lang pinagtuunan nang pansin.
Nagpag-isip isip niyang unang beses niya pa lang itong paglilinis ng kotse pero ito agad ang bumungad sa kaniya. Kasisibak pa lang kasi ng tagapangalaga talaga ng mga sasakyan sa bahay. Kailangang makahanap agad ang amo niya ng pamalit dahil mukhang hindi niya ito kakayanin.
Akmang lalabas na siya sa sasakyan nang may maapakan siyang madulas at malagkit na plastic. Agaran siyang yumukod at balak pulutin ang natapakan niya.
Gulat at pagkabigla ang bumalot sa kaniyang pagyuko at makitang isa itong c****m na naglalaman ng malapot at lumamig nang semilya.
Nagdalawang isip pa siya kung pupulutin na niya ito o maghahanap muna siya ng gloves. Pero rumehistro naman sa kaniya na kailangan na niyang matapos agad ang gawain dahil Lunes at may pasok pa ang boss. Walang kung ano-ano ay dinampot na niya ito at inilagay sa basurahan. Damang-dama niya ang kalaputan nito at kalagkitan. Simputi ito ng gatas at ang humalimuyak na amoy ay matamis.
Iwinaksi ni Liam ang kaniyang mga nadiskubre at saka ibinuhol na lang ang basurahan na hawak para hindi na tumakas ang katas na napulot niya. Mabilis niya ring hinubad ang manipis na sandong basa na ng kaniyang pawis—doon niya ipinunanas ang malagkit na semilya na tumulo sa kaniyang palad, pinunasan niya rin ang kaniyang talampakang naputukan din ng katas.
Lumabas na siya sa kotse at kumuha ng hose. Binuksan niya ito at saka siya naghugas ng kamay at paa. Mabuti na lang din at bahagya nang sumikat ang araw dahil kahit h***d-baro na siya ay hindi siya nilalamig.
Inipit na lang din ni Liam ang kaniyang sando sa garter ng kaniyang shorts. Hinatak niya ang hose at saka pinihit ang bukasan sa bunganga nito. Mula sa itaas, sinirit niya ang tubig sa kotse para maalis lahat ng dumi at alikabok. Pababa, mas binigyan niyang pansin ang mga putik na nakadikit sa apat na gulong. Hindi rin nagtagal ang pagbomba niya at natapos siya sa mabilisang car wash niya.
Pawis na pawis na siya. Mainit na sa balat ang sikat ng araw na tumatama sa kaniya. Basang-basa na rin siya ng mga tubig na tumatalsik pabalik sa kaniya noong naglilinis siya nag kotse. Idagdag pa ang pawis niya.
Rumehistro sa kaniyang isip ang kanilang hardin. Kasisibak lang din noong kanilang hardinero kasabay ng kanilang driver. Saka wala pa rin ang kanilang mayordoma at iba pang kasama. Tuwing katapusan kasi ng linggo ay maaari silang bumalik sa kanilang mga bahay o probonsiya, kaso ngayong Lunes ay mukhang matatagalan pa ang ibang katulong. Hindi rin naman siya umuwi dahil mas gusto niyang ipunin na lang ang mga magiging pamasahe niya.
Dala-dala ang hose ay dumiretso siya sa taniman ng kaniyang amo. Hindi pa siya nakalalapit ay may nakita na siyang bulto, pagtataka ang agad na nanaig sa kaniya.
"Sir Dalton?" Tanong niya sa lalaking nakatalikod sa kaniya. Wala itong pang-itaas na damit. Gusot-gusot naman ang tanging shorts na mukhang kagabi pa niya suot. May hawak din itong hose at malamyos na dinidiligan ang mga halaman.
Batak na batak ang likuran ng lalaki. Maganda rin hugis ng katawan nito. Sa dakong ibaba ay nakasuot lang ito ng mahigpit at maikling shorts. Bakat na bakat ang matambok na pang-upo nito.
"Hmm? Oh Liam, ang nandiyan ka na pala." Tugon ng amo habang unti-unti siyang nililingon nito. Doon niya nakita ang magandang hubog ng lalaki.
Matikas ang dibdib nito at namumutok ang bawat bitak sa kaniyang tiyan. Nakita niya rin kung paano maglakabay ang titig nito sa kaniyang katawan.
"H-Hindi po ako umalis." Sagot ni Liam. Naiilang siya sa pagtitig ng amo. Napapakagat-labi na lang siya upang mabaling sa iba ang atensiyon.
"Ah, nandiyan na ba sila manang?" Tanong ni Dalton at itinaas pa ang kaniyang kilay. Bahagya ring ngumingisi ang lalaki.
"Wala pa po, mukhang mamaya pa silang tanghali makababalik. Nalinis ko na nga rin po pala ang inyo kotse, puwede niyo na po iyong gamitin." Habang lumalapit si Liam sa hardin.
"Hindi naman ako aalis, wala akong pasok ngayon. Bakit hindi ka nga pala umuwi?" Nagpatuloy na ang lalaki sa pagdilig. Muli itong sumulyap sa bandang baba ni Liam bago ito tumalikod.
"A-Ah, sayang po kasi ang pamasahe. Balak ko pong tuwing katapusan na lang ng buwan ako uuwi." At saka huminto si Liam sa likuran ng lalaki.
"Hmm. Tama nga naman." Pagsang-ayon ni Dalton habang tumatango at nagtataas-baba ang ulo.
"Sir, ako na po ang magdidilig. Nakahihiya naman po. Puwede niyo pong ipagpatuloy na lang ang inyong tulog. Trabaho ko po ito." Suhestiyon niya.
"Huwag na, mukhang marami ka na rin namang na—ay sorry!" Malakas na sigaw ni Dalton noong humarap siya kay Liam at nasiritan ito ng tubig. Mabilis na pinatay ng lalaki ang tubig at nagbigay ng pamunas sa katulong.
"O-Okay lang po. Basa na rin naman po ako. Salamat po." Noong inabot na ng binata ang tuwalya.
"Sorry talaga. Hmm, bakit ka naman basa?" Tanong ng lalaki. Hindi malaman ni Liam kung bakit parang nag-iba ang tono ng boses nito. Nasisilayan din niya ang bahagyang pagkurba ng labi nito.
"A-Ah... Noong nilinis ko po ang kotse niyo." Habang nagpupunas siya nang tumutulong tubig. Una niyang pinasidahan ng tuwalya ang kaniyang dibdib at leeg.
Natigil lang siya sa kaniyang ginagawa noong naramdaman niyang lumapit ang kaniyang amo. Magkasingtangkad lang sila dahil sa pagkakaalam niya ay mas matanda lang ito sa kaniya ng isang taon. Nagtitigan lang sila habang palapit ito.
"S-Sir?" Tanong niya noong nakuha na ng amo ang tuwalyang hawak niya.
Hindi sumagot ang lalaki. Hawak-hawak lang nito ang tuwalya at siya na mismong ang nagpupunas ng katawan ni Liam.
"S-Sir? Ako na po ang magpupunas sa sarili k-ko." Simulyap pa siya sa mukha ng lalaki pero nakita niya itong titig na titig sa kaniyang magandang katawan.
"Ako naman ang nakabasa sa'yo... Ako ang dapat na magpunas dahil ako ang may kasalanan." Sagot ni Dalton at saka nag-angat ng tingin sa mga mata ni Liam.
Patuloy lang ang amo sa pagpunas. Pabigat naman nang pabigat ang paghinga ng katulong dahil sa malapit nilang mukha sa isa't-isa. Ramdam niya ang lambot ng tuwalyang pamunas, ganoon din ang palad ni Dalton. Humahampas din sa mukha niya ang hininga nitong mabango.
"Nilinis mo ang kotse ko? Hmm?" Pabulong na tanong ni Dalton.
"O-Opo, Sir." Sagot ni Liam.
"Edi pumasok ka sa kotse ko?" Agad nitong tanong.
"O-Opo, Sir." Tugon niya.
"Ano-ano naman ang mga nakita mo?" Sabay ang ngising nakaloloko ng amo.
"A-Ah! W-Wala naman po—"
"Hmm... 'Yung totoo?" Mariing tanong ni Dalton sabay ang malakas na pagkabig sa bewang ni Liam. Damang-dama niya ang katigasan ng braso nito. Mahahaba rin ang daliri nitong lumapat sa kaniyang likurang bewang.
Sa mabilisang ding pagkaldag sa kaniya ng amo ay tumama pa nang kaunti ang dibdib ni Liam sa matigas ding dibdib ng lalaki. Magkadikit na magkadikit na sila ngayon.
"Sir nababasa po kayo sa ak—" Tanging dahilan ni Liam para lang bitawan na siya ng lalaki pero napatigil siya noong sa isang kamay lang ay nabuksan na ni Dalton ang pihitan sa hose na hawak nito.
Itinaas ng lalaki ang daluyan ng tubig na naging dahilan ng pagkabasa nilang dalawa. Malakas ang bulwak ng tubig, agad silang nabasa sa pag-ulan nito. Parehas na silang naliligo sa ilalim nito.
Unti-unti na ring nababasa ang katawan ni Dalton na mabilis na nagpakinang sa balat nito. Naninigas ang kaniyang matitipunong dibdib, suwabeng tumutulo ang bawat patak ng tubig sa u***g nito.
"Basic. Edi basa na tayong dalawa." Ngisi ng amo.
"B-Boss anong g-ginagawa mo?" Tanong ni Liam.
"Takam na takam ako sa'yo. Sa isiping niligpit mo ang sariling c****m na tinambak ko lang sa kotse? l***g na l***g ako. Hinawakan mo ba 'yon? Tinitigan mo ba? Inamoy mo ba? Tang ina. Ang sarap mo."
"S-Sir! B-Bitawan niyo a-ako." Pagtitimpi ni Liam. Kung tutuusun ay kaya niyang manlaban sa lalaki pero ginagalang niya pa rin ito dahil amo niya si Dalton at ito rin ang nagpapaauweldo sa kaniya.
"Gusto mong mawalan ng trabaho? Hah. Wala na si Bert na hardinero at si Andres na driver natin dahil hindi nila ako pinagbigyan. Gusto mong tumulad sa kanila?" Sobrang lapit na ng kanilang mga mukha. Basang-basa na sila parehas.
Nanindig balahibo si Liam. Bigla siyang kinabahan sa isinuwalat ng amo. Bahagya rin siyang natakot sa banta nito. Ayaw niyang masibak sa trabaho dahil kailangan siya ng kaniyang pamilya sa probinsiya, siya lang ang tanging kinukuhanan nila ng pang gastos.
"Alam kong hindi ka aatras. Malaki pangangailangan mo hindi ba? Kaya kong ibigay sa'yo lahat. Ano, Liam?" Mas lumapit pa si Dalton sa lalaki at tumatama na ang kanilang labi habang siya ay nagsasalita. Malambot ito at basa. Malamig at madulas.
"A-Anong pong gusto niyo?" Tanong ni Liam habang tumatama na rin ang labi sa amo.
"Simple lang. h***d. Luhod. Subo. Higa. Bukaka. Paligayahin mo ako rito sa hardin. Huwag mong iisipin kung mahuhuli man tayo ng mga kapit bahay. Pagsisilbihan mo lang ako. Santuhin mo ang iyong amo." Isang malademonyong ngisi ni Dalton sa kaniyang kaharap na lalaki ang sumunod sa kaniyang mga sinabi.
Tigang na tigang na ito at kanina pa tinitigasan. Kahit pa basang-basa na sila ay nag-iinit pa rin siya. Mga mata na lang din ni Liam ang kaniyang huling nakita bago pa siya mapapikit sa sarap at pagnanasa.
Wala na ring nagawa si Liam, mas lumapit na lang siya sa amo at kinabig ang batok nito. Siniil niya ng halik ang labi ng lalaki. Ipinikit niya na lang ang kaniyang mga mata kasabay ang paglalakbay ng kaniyang dila sa bibig ni Dalton.
Gaya nga nang sinabi nito, hindi niya iisipin kung may makahuli man sa kanila—tinamaan na rin siya ng init at kapusukan.
- Writer
