Tacenda’s Point of View
Nagpakawala ako ng hangin mula sa aking bibig nang makapasok ako sa condo ko. Itiningala at pinalo-palo ko pa ng kamay ko ang likod ng balikat ko upang kahit paano ay mawala ang sakit ng likod ko dahil sa kagagawan ni Ven. Kahit kailan ay wala talagang kinikilala ang lalaking ‘yon. Umagang-umaga ay mukhang masakit na ang likod ko dahil sa paulit-ulit kong pagbagsak kanina.
Inistretch ko rin ang leeg ko bago ko isa-isang tinanggal ang mga ilang safety gears na suot ko. Inis kong tinapon ko lang ‘yon sa kung saang parte ng kwarto ko. Natakasan ko naman nga ang dalawang lalaking ‘yon ngunit mukhang mawawalan naman ako ng likod dahil sa sobrang sakit nito. Parang kulang na lang ay gusto na ni Ven na makarating ako sa langit. Ang naging laban namin kanina ay alam mon
