4

2164 Words
Tanghali na nang magising si Uri kinabukasan kaya naman ganoon na lang ang pagmamadali niya. Siguradong bubugahan nanaman siya ng apoy ni Dr. Gonzales sakaling mahuli siya ng pasok. Oohh.. Back to calling him Dr. Gonzales again? tudyo ng malokong parte ng isip niya. Namula ang pisngi ni Uri matapos maalala ang pagpaparaos niya kagabi habang si Dr. Gonzales ang nasa isipan. She shouldn't have done that. Hindi tuloy niya alam kung paano haharapin ang doktor nang hindi niya naaalala ang pantasya niyang iyon. Drae between her legs. Feasting on her moist flesh. "Argh!" marahas na napailing siya at ipinagpatuloy ang madaliang pagtatali ng buhok. "Tigilan mo na yang kalaswaan mo, Anthurium! Utang na loob! Ganun lang ulit, kunwari walang nangyari! Parang nung last time, kunwari wala kang nakita! Nagawa mo naman hindi ba?" Ang totoo ay hindi naman niya talaga magawang kalimutan ang nakita. Every night she's haunted by the image of Drae's c**k. That is reason why she's always hot and bothered. Nagpapanggap lang siya. Tutal ay ganoon naman ang ginagawa ni Dr. Gonzales. Pagkatapos ng quickie na pagaayos sa sarili ay nanakbo na si Uri pababa ng bahay. Naabutan niya na nagluluto ng almusal ang lolo niyang si Nardo. Magootsenta anyos na ito ngunit malakas pa. Napangiti ang dalaga habang nakatingin sa likod ng lolo niya. "Oh? Aalis ka nang hindi nag-aagahan?" tanong nang matanda nang makita siya nitong bitbit na ang bag sa balikat. "Oo, 'tay." sinukbit niyang maigi ang strap ng bag saka lumapit sa matanda upang magmano. Sinipat niya ang relo at napangiwi sa oras. "Late na ako, tay. Sorry talaga." Pumalatak ang lolo niya at hinalikan na lamang siya sa ulo bago inasikasong muli ang pagkain. Napakaswerte niya dahil kahit kailan ay hindi siya nagawang pabayaan nito. Ito na ang nagtaguyod sa kanya simula nang mag abroad ang momsie niya. "Tumawag ang nanay mo, hindi ka daw sumasagot sa tawag niya." "Ititext ko na lang po." sagot niya habang abala sa pagsusuot ng sapatos. Sampung taon na sa Japan ang nanay ni Uri at bihira na itong umuwi sa pinas. Kinailangan nitong mag abroad upang masuportahan ang pag-aaral niya. Matapos muling magpaalam sa lolo niya ay nagtatakbo na siya sa labas. Kahit nagmamadali ay nagawa pa niyang batiin ang mga nakakasalubong na mga kapitbahay. May ilang nagalok na ihatid na siya sa labasan gamit ang pedicab ngunit tumanggi siya kahit alam niyang makakatulong iyon upang hindi siya ma-late. Ayaw naman niyang makaabala sa hanapbuhay ng mga ito. Tagaktak na ang pawis niya bago pa niya marating ang main road. She checked her wrist watch once again and groaned. Late na siya. Dr. Gonzales will kill her. Or worse, fire her. She laughed at her silliness. Mas mamatamisin pa niyang patayin siya nito kaysa matanggal siya sa ospital? Ang weird niya. 'Papaano, ang iniisip mo ay papatayin ka niya sa sarap! Eh talaga namang mas preferred mo iyon!' muli siyang napahagikgik sa naisip. "At nakuha mo pa talagang tumawa tawa d'yan?" Muntik mapaupo sa kalsada si Uri nang mapansing may nakahintong kulay itim na sasakyan sa harapan niya. The window was down, revealing Dr. Gonzales' annoyed face. "D-Doc?" He clenched his jaw and looked away before telling her, "Get in." "A-Ano po?" Once again, he looked at her with annoyance. "I hate repeating myself, Ms. Reyes." Sinabi ba talaga nitong sumakay siya? "Get in! Sinasayang mo ang oras ko!" Nanginginig ang kamay na binuksan ni Uri ang pinto ng sasakyan ng doktor at mabilis na sumakay doon. Hindi pa man niya tuluyang naisasara ang pinto ay umarangkada na agad ito. Sinamaan niya ito ng tingin. "Wala kang karapatan na tingnan ako ng masama, Ms. Reyes." parang walang anuman na sabi nito. Umirap siya at inekis ang mga braso sa dibdib. May punto naman ito na wala talaga siyang karapatan na umakto ng ganoon. Wala man sila sa loob ospital ay doctor parin ito at nurse lang siya. Pero bakit ba kasi ito nandito? Sinusundo ba siya nito? "Why are you late, Ms. Reyes?" he asked. "I remember texting you that I need you to come early. What happened?" She bit the insides of her cheek. He came here because she was late. "Tinanghali po ako ng gising." "Huh?" "Tinanghali po ako ng gising." ulit niya sabay lingon sandali dito. She saw a hint of a smirk on his face. "Why?" Kumunot ang noo niya. Bakit pati iyon ay kailangan pa niyang malaman? "I'm asking you a question, Ms. Reyes." he reminded her. Napatingin siya sa kandungan niya. "Gabi na po ako nakatulog, nagreview ako for finals." pagsisinungaling niya. Ano bang magagawa niya? Alangan sabihin niya ritong nag sariling sikap siya kagabi? "Oh, okay." Hindi niya maintindihan kung bakit ganoon ang reaksyon nito na para bang nanunudyo. Matapos maangan ito ay nagkasya na lamang siya sa pagtanaw sa labas ng tinted na bintana. Nang mapansin na iba ang tinatahak nilang daan ay napatingin siya agad kay Drae. "This is not the way to the hospital." "I know." walang anuman na sagot nito. His eyes are focused on the road. Ang gwapo talaga nito kapag ganoon na seryoso ang mukha nito. Para bang hindi nageexist ang mundo sa paraan ng pagtitig nito sa daan. Uri took that time to appreciate the doctor's appearance. He was wearing a black button down with sleeves rolled up to his elbow. His forearms looked so strong with a few veins running along his tan skin. His hands are big and--she shook her head. Ano ba naman? Does he really need to check the doctor out? "S-Saan ba tayo pupunta.. Doc?" tanong niya. Pilit na iwinawaksi sa isip kung gaano ka-drool worthy si Dr. Gonzales. "I have a home visit. I need you to assist me." simpleng sagot nito. Tumango na lamang siya. Sino kaya ang importanteng pasyente nya na kailangan pa niyang puntahan sa bahay? VIP ha? Soon his car is entering an exclusive subdivision. It took all of her not to let her jaw drop at how big the houses were. Ngayon lang siya nakarating sa ganitong lugar. Sino kayang pasyente ni Doc dito? Maybe one of the senators? Or mga ka-rubbing elbows ni Henry Sy? Kinabahan siya bigla. Anong klaseng pag-aassist kaya ang gagawin niya? Baka mamaya bigla siyang pumalpak! Nakakahiya! "Relax, Ms. Reyes," Dr. Gonzales said with a chuckle. "You look like you are about to enter a dragon's den." "Hindi ba pwedeng kabahan? Sino bang pasyente mo dito?" Nang tumingin sa kanya si Dr. Gonzales ay nanlaki ang mata niya at itinutop ang bibig. "I'm sorry, doctor. Hindi na po mauulit." Walang reaksyon ang lalaki at ipinagpatuloy ang pagmamaneho hanggang sa marating nila ang isang matayog na itim na gate. He pressed his horn twice before someone opened the gate. This time, hindi na napigilan ni Uri ang mapanganga. Ang laki ng bahay! Bumungad agad sa kanila ang malagarden of eden sa harap ng bahay. May fountain pa sa gitna! Sa gilid ay ang garahe kung saan may limang nakaparadang luxury vehicles. She scrambled out of the car after seeing Drae was already outside. Gustong gusto na niyang itanong kung kaninong bahay ito ngunit pinigil niya ang bibig niya. Sumalubong sa kanila ang isang gwapong lalaki na sobrang pamilyar ang mukha. He looked so stressed though, makapal ang buhok nito sa pisngi at nangingitim ng bahagya ang ilalim ng mata. "You looked hell, man," Drae said and clapped his friend in the shoulder. "I haven't slept for days." sagot lang ng lalaki. Umiling lang si Drae at nagsimula nang pumasok sa loob ng kabahayan. "Where is he?" "Who's this lovely woman?" the guy asked staring at Uri. Kakatwa na kahit pa titig na titig ito sa kanya ay hindi siya nakadama ng pagkabastos. He was looking at her in wonder. Why the hell? "My nurse." he clipped. "Cmon." "Your nurse?" The guy said, ignoring him. He had this amused expression on his face. He extended his arm towards Uri. "Name's Ram Sobrevega. You are..?" Napanganga siya. So that is why he looked very familiar! He was one of the best car racer in the country, probably the whole world! "Uri Reyes, sir." she said as she shook his hand. "It's a pleasure to meet you." Ram grinned. "Pleasure is all mine." he lightly squeezed her hand but she didn't feel awkward at all. He was just being.. Warm and welcoming. And very very amused which weirded her out. "I wonder what your wife would think about that." Napatingin silang pareho kay Drae na impassive ang mukha habang nakatayo sa di kalayuan at nakamasid sa kanila. Muntik nang tumaas ang kilay ni Uri. "She would find this very entertaining." hindi nakaligtas kay Uri ang tingin na ibinigay ni Ram kay Dr. Gonzales. Kumunot tuloy ang noo niya. Drae just rolled his eyes. "Cmon, I have a lot to check with tito Apollo." Tumango lang si Ram at nagsimula na ulit silang maglakad. Humabol ito sa kaibigan saka ito bahagyang siniko. Inignora lamang ni Dr. Gonzales iyon hanggang sa ilabas ni Ram ang telepono mula sa bulsa. "I'm going to call Scor--" "Do that and I will f*****g operate on you, harvest your organ and sell it to the black marlet. I'm sure I'll get rich quick." Drae hissed. Tawang tawa si Ram sa reaksyon nito. Dahil nasa likuran siya ng mga ito at hindi naman siya nito kita ay hinayaan niyang tumaas ang kilay. Ngayon lamang niya narinig na magmura ang doktor--apart from the time she 'accidentally' saw him f*****g his girlfriend's mouth. And speaking of girlfriend, hindi na niya muling nakita ang babae. Does that mean break na sila? Ipinagkibit balikat na lang niya iyon. It's not her business anyway. So instead of dwelling into that, she just marveled in the beauty of Ram Sobrevega's house. Ngayon lamang kasi siya nakapasok sa ganoon kagarang bahay. Alam mo naman, kinalakihan na niya ang squatters area na tinitirhan nila ngayon. May sumalubong sa kanilang isa pang doctor--assumingly, dahil nakasuot din ito ng coat. Napagalaman niyang ito si Dr. Ignacio, ang cardiologist ng pasyente na ama pala ni Ram. Nang pasukin nila ang kwarto nito ay nakita niyang nakaratay ang matanda sa kama. Ineksamin ni Dr. Gonzales ang operasyon nito saka siya inutusang gawin ang mga routine procedures dito. Hinayaan lamang niya na magusap ang magkaibigan habang abala siya sa pagsasagawa ng utos nito. "Don't worry, bro," she heard Drae said. "He's going to be okay." "He sleeps alot." "Ganun talaga, kailangan ng katawan niya ang pahinga. Hindi biro ang naging operasyon niya." tumahimik ang dalawa. "Where's Charlie, anyway? And your Simon?" "With her folks." bumuntong hininga si Ram. "She needs to rest also. Pag nandito siya, pilit niyang inaasikaso si Dad. But she has Simon, too. Ayokong pati siya magkasakit na rin." Nang matapos niya ang ginagawa niya ay nireassure muli ni Dr. Gonzales si Ram at saka nagpaalam na. Gusto pa sana siyang kausapin ni Ram sa di maipaliwanag na dahilan ngunit sinamaan lang ito ng tingin ni Drae saka naglubay na. Nang nasa sasakyan na sila ay tahimik ang doktor. So she once again looked out the window and kept quiet as well. Napapitlag pa siya nang biglang basagin nito ang katahimikan. Malapit na sila sa hospital noon. "Why did you call me last night?" She looked at him to made sure he was talking to her. Sinulyapan siya nito sandali na parang hinihintay ang sagot niya. "Uhm? Hindi naman kita tinatawagan, doc?" "Are you sure?" Her eyebrows furrowed and she quickly took her phone from her pocket and scanned her recent calls. Nanlaki ang mata niya nang makitang tumawag nga siya rito. Pero paano? Nanaginip ba siya kagabi at nai-dial ang numero nito? "So?" "B-baka namali lang po ako ng pindot. Sorry." napangiwi siya. Tumango lang si Dr. Gonzales. Pilit parin niyang iniisip kung kailan niya natawagan ang doctor. She checked the time. Palihim na nakagat niya ang ibabang labi. Posible kayang? Oh my god! Sana mali ang hinala niya. Nang makarating sila sa klinika nito ay saka lamang ito ulit nagsalita. Paupo na siya noon sa desk niya at hinahanda ang mga files na gagamitin nito sa araw na iyon. "I'm not having clinic today, may rounds ako sa St. Claire. You can take the day off." meaning tatambay lang siya sa klinika nito maghapon. Tinanguan niya ito. Pumasok ito saglit sa loob ng opisina nito at paglabas ay dala na nito ang laptop at isang bag. He hesitated in front of her desk but said nothing. But before he turned the knob, he stopped. "Ms. Reyes," "Doc?" "The next time you pleasure yourself while fantasizing about me, I don't want to hear it." Nanlaki ang mata niya at naramdaman niya ang lahat ng dugo niyang umakyat sa kanyang mukha. Ipinagdasal niyang sana ay lamunin na siya ng lupa sa oras na iyon. She couldn't believe what was happening to her! Dr. Gonzales looked back at her and his eyes were dark and lustful. "I want to watch."
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD