Ilang linggo ang lumipas, hindi pa rin kami nagpapansinan ni Sevan, he already knows my existence dahil mag kaklase kami.
Siguro, pag aaral lang talaga inaatupag niya sa ngayon. Let's see.
Nasa cafeteria ako ngayon mag isa kumakain, pa minsan minsan ay kinukuhanan ko ng picture si Sevan. Hindi tulad noon na lilinga pa siya, ngayon wala na siyang pakielam, o siguro dahil alam niyang ako 'to?
"I don't care anyways, let's play this game." mahinang bulong ko.
Mabilis ko natapos ang pagkain ko, I am shamelessly taking pictures of him. Nararamdaman ko na rin ang tingin ng mga schoolmates ko sa'kin, but I don't care.
Months have passed, patuloy pa rin ang pag stalk ko kay Sevan, na kuha ko nang ma memorize ang mga pinupuntahan niya, dahil pare pareho lamang ang mga ito, kaya isang araw n
